Τα πόδια σου οστέινα τόξα,
τα δυνατά μικρά σου πόδια.
Ξέρω πως σε στηρίζουν,
και το γλυκό σου βάρος
πάνω σ’ αυτά ορθώνεται.
Η μέση και τα στήθη σου,
η διπλασιασμένη πορφύρα
των θηλών σου,
η κόγχη των ματιών σου
που έχουν αρχίσει να πετάνε,
το πλατύ σου στόμα το φρουτώδες,
τα κόκκινα μαλλιά σου,
μικρός μου πύργος.
Ωστόσο δεν αγαπώ τα πόδια σου
παρά μόνο γιατί περπάτησαν
πάνω στη γη και πάνω
στον άνεμο και πάνω στο νερό,
μέχρι να με συναντήσουν.
Απόδοση Αγάθη Δημητρούκα.
Πηγή: Πάμπλο Νερούδα Ερωτικά Ποιήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου