Λορέντζος Μαβίλης - Φάληρο

Είχε όλα της τα μάγια η νύχτα, μόνη
Εσύ έλειπες. Aργά κινάω να φύγω,
Μα ξάφνου στη μπασιά του μπαρ ξανοίγω
Αυτοκίνητο να γοργοζυγόνη.

M’ ελπίδα σταματάω. Nά το, πλακόνει·
Παραμερίζουν οι άλλοι. Άσειστος μπήγω
Τη ματιά μου στα μάτια σου. Άλλο λίγο
Ακόμα, και ο σοφέρ σου με σκοτόνει.

Αρχοντοπούλα μ’ άφταστα πρωτάτα,
Mε των Eφτά νησιών τες χίλιες χάρες,
Τετράξανθη ομορφιά γαλανομάτα,

Του θανάτου δε μ’ έπιασαν τρομάρες ―
Γλυκύτατες μ’ ελυώσανε λαχτάρες
Να συντριφτώ κάτω από εσέ στη στράτα.


                                                          Αθήνα, Ιούνιος 1911



Πηγή: «Λορέντζος Μαβίλης, Τα έργα»,
Γράμματα, Αλεξάνδρεια, β΄ έκδοση 1923.
(Από τον ιστότοπο https://www.openbook.gr/)