Ξέρω ένα σταμνί στην Αίγινα
που θα φυλάξει την τελευταία σταγόνα της αιωνιότητας
όταν οι άνθρωποι δε θα ξέρουνε πια που να την βρουν
Ξέρω ενα κούτσουρο στη Θεσσαλία που κρύβει τον πόλεμο των στοιχείων
και των αρχών μέσα στο χάος
όταν οι άνθρωποι δε θα θυμούνται το χαλασμό
που τους γέννησε απο τα σκοτάδια
που θα φυλάξει την τελευταία σταγόνα της αιωνιότητας
όταν οι άνθρωποι δε θα ξέρουνε πια που να την βρουν
Ξέρω ενα κούτσουρο στη Θεσσαλία που κρύβει τον πόλεμο των στοιχείων
και των αρχών μέσα στο χάος
όταν οι άνθρωποι δε θα θυμούνται το χαλασμό
που τους γέννησε απο τα σκοτάδια
Ξέρω λίγα δέντρα κι ένα πρόσωπο
που κοιτάζουνε το πλήρωμα της δημιουργίας
όσο μακραίνει το χάος...
που κοιτάζουνε το πλήρωμα της δημιουργίας
όσο μακραίνει το χάος...
Ξέρω ένα κοχύλι που περιμένει τους νέους πολέμους
που θα σημάνουν το γυρισμό της δημιουργίας
στα στοιχεία και στις αρχές όταν οι άνθρωποι δε θα φαντάζουνται πια τίποτα
που θα σημάνουν το γυρισμό της δημιουργίας
στα στοιχεία και στις αρχές όταν οι άνθρωποι δε θα φαντάζουνται πια τίποτα
Ξέρω έναν άντρα και μια γυναίκα που θα γυρίσουνε στην αιωνιότητα...
Ξέρω μια γενιά ταμένη στη μεγάλη ανταρσία
που θέλει να τελειώνει με τα πνευματικά τερτίπια
και τις αντινομίες του κόσμου
για να ξαναπιάσει τη Μεγάλη Ενότητα
όταν οι άλλοι καταλάβουνε
πως κάτι φοβερό χάθηκε
για πάντα από τη ζωή τους...
που θέλει να τελειώνει με τα πνευματικά τερτίπια
και τις αντινομίες του κόσμου
για να ξαναπιάσει τη Μεγάλη Ενότητα
όταν οι άλλοι καταλάβουνε
πως κάτι φοβερό χάθηκε
για πάντα από τη ζωή τους...
Ξέρω ένα βουνό στη μέση της αιώνιας θάλασσας
ασάλευτο...
που κρατάει σε κίνηση τον αχαλίνωτο κόσμο των φαινομένων
ώσπου να ξαναπαρουσιαστούνε
μια μέρα οι Προφήτες
ασάλευτο...
που κρατάει σε κίνηση τον αχαλίνωτο κόσμο των φαινομένων
ώσπου να ξαναπαρουσιαστούνε
μια μέρα οι Προφήτες
Ω ρίζα του παντός απροσπέλαστη ενδογένεια.
Ζήσιμος Λορεντζάτος (1915-2004)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου