Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 1.1. Καρδαρά Μαρία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 1.1. Καρδαρά Μαρία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2023

Μαρία Καρδαρά -Εικοστός πρώτος αιώνας



Στον Ορέστη Καραβά

ΕΙΚΟΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΑΙΩΝΑΣ
κληρονομιά η ραδιενέργεια
            ΡΟΜΠΟΤ ΤΡΑΒΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Ον μέγεθος μας βλέπει σε μέγεθος μύγας
ή μέγεθος μηδέν.
Δεν είναι ον σίδερο. Φορεί φακούς
των ελαχίστων.
Ο διαλυμένος απορεί που δεν μας βλέπει
πιο μικρούς ή δεν μας βλέπει.
Και αυτός ο κλειδωμένος σε στολή
από ατσάλι
τόσο βαρύς στα νέφη.
Κάμε πέρα τη σιδερόφραχτη στολή
τη μάσκα με την προβοσκίδα.
Ποιο το τρελό;
Να μην ήξερες ζούσες
και να ήξερες πέθαινες.
Ερευνητές πυρηνικοί
και σκοτωτές
αηδιάσαμε τον από μίμηση θάνατο.
Τρέχουν τα δέντρα
χάνονται.
Ο ίσκιος τους κυλάει
στο σκοτάδι
ρέει ο αφανισμός.
Αναδύονται τα υποχθόνια.
Τα κόκαλα γυρίζουν αδειανά.
Οι σκελετοί κρατούν στα χέρια
τα κρανία τους.
Οι σκελετοί πετάνε τα κρανία τους
στον ύπνο των πυρηνικών.
Φτου! τους λένε φτου!
δεν έφκιασαν ούτε μια μαργαρίτα
ζωντανή και παίρνουν τα βραβεία
αυτοίνοι που σκοτώνουν τη ζωή.
Ένα αυγό τσακίζεται στο σκότος
χύνεται το ασπράδι και ο κρόκος
στον φαρμακωμένο κόσμο.
Ρομπότ τράβα φωτογραφίες!!
Φωτογραφίες!! φωτογραφίες!!
                                                (πριν χρόνια)



ΕΙΚΟΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΑΙΩΝΑΣ
κληρονομιά η ραδιενέργεια
ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ!
Νεβάδα, Χιροσίμα, Ναγκασάκι, Τσερνόμπιλ,
και τα κρυφά θανατηφόρα τοκογλύφων και κερδοσκόπων.

            ΟΥΚ ΑΝΕΥ ΠΛΕΟΝ ΟΥΚ ΑΝΕΥ

Περίκαλλε ήλιε,
η εξουσία ζητάει την ανοχή μας.
Συνεχίζουμε την ανοχή μας.
Εμείς οι φυσιολάτρες οι επιφανείς
των πελμάτων
κοπάδι είμαστε και πάμε στην πυρά.
Αν η πυρηνική μας εποχή
δεν είναι ο ευτελισμός της επιστήμης
αν ο χαλασμός του νερού, του ουρανού
και του αέρα
δεν είναι η αρχή των μίζερων αιώνων,
ο δράκος ήταν το στοιχειό;
Ουκ άνευ πλέον - ουκ άνευ.
Πυρηνικοί απελπισμένοι
τέρατα δίχως μέση
με την παράλυτη στον ώμο.
Με την παράλυση.
Ποιος ξέρει πια τι χάνει με τον ύπνο...
Ποιος ξέρει πια τι χάνει με τον θάνατο.
Δυσεύρετοι νεκροί!
                                                (πριν χρόνια)


            ΑΠΝΟΙΑ
ΕΙΚΟΣΤΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΚΑΙ ΕΙΚΟΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΑΙΩΝΑΣ
ΑΙΩΝΕΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΕΣ

Η περιπέτεια των πουλιών:
δεν κελαηδάνε σκοτωμένα τα πουλιά.
Στις ακτές των ωκεανών
τα πουλιά των κυμάτων
τα έλουσε μαύρη σκιά το μαζούτ.
Κόλλησαν τα λιωμένα φτερά,
τα πουλιά θαμμένα ζωντανά
οι κραυγές τους ταράζουν
τους πνιγμένους, σε αυτούς που περπατάνε
τυφλοί στους βυθούς και κλαίνε.
ΚΟΙΝΟΣ ΤΑΦΟΣ Η ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ
Οι παντός είδους δουλέμποροι
πνίγουν τους πρόσφυγες. Καΐκια - πλοία
με φορτία θανάτου.
Τους έθαψαν ζωντανούς στα βάθη.
Λίγο ακόμα θα πνιγή και το νερό.
Κακές ειδήσεις ο πηχτός αέρας.
ΑΠΝΟΙΑ!
Μαραίνονται τα δέντρα.
Οι ρύποι σκοτεινιάζουν το φως.
Ω, Δόκτορες!
Ω, Ερυσίχθονες!
ΑΙΔΩΣ!
                                                9 - 2015


ΣΩΣΕ ΤΟ ΝΕΡΟ

Ω, Μήστρα!
μεταμόρφωσε αυτή την τερατώδη
αρχιτεκτονική,
αυτόν τον όγκο - σπίτι που τσακίζει
την θέα και τις καρδιές,
ω, Μήστρα!
σε σπίτια όμορφα πολιτισμού
και του ευ ζην.
Ω, Μήστρα!
Ω, Μήστρα!
μεταμόρφωσε αυτούς τους όγκους
των θαλασσών,
τα τερατώδη πλοία
σε μικρά καραβάκια που αγκαλιάζουν
τα κύματα.
Ω, Μήστρα!
σώσε τα παγόβουνα. Μεταμόρφωσε
τις πέτρες
σε πηγές.
Βγάλε νερό από την πέτρα.
Ω, Μήστρα σώσε το νερό.

                                                9 - 2015

Πηγή: https://karthara.blogspot.com/


...................................................................................................
α) Ερυσίχθων: Μυθικός βασιλιάς της Θεσσαλίας, ο οποίος τιμωρήθηκε με ακράτητη πείνα, λόγω της κοπής ξύλωναπό ιερά δένδρα και της κατασκευής παλατιού στο άλσος που οι Πελασγοί είχαν αφιερώσει στη θεά Δήμητρα. Εν τέλει, βρήκε το θάνατο, κατατρώγοντας τις σάρκες του.
Η ποιήτρια τον αξιοποιεί ως σύμβολο του αδηφάγου 20ου αιώνα.
β) Μήστρα: κόρη του Ερυσίχθονα· ως μάγισσα ήταν ικανή να μεταμορφώνεται. Στο πρόσωπό της συγκεντρώνονται οι ελπίδες της ποιήτριας για μια νέα πορεία κατά τον 21ο αιώνα. Μέχρι τώρα διαψεύδονται...
Πηγή: Απ' το ιστολόγιο https://karthara.blogspot.com/, αφιερωμένο στο έργο της ποιήτριας.



Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2023

Μαρία Καρδαρά - Το Πνεύμα και το Μέλλον του


Κανείς δεν αγαπάει τα ερείπια

μα όταν είναι τα δικά σου πώς να φύγεις;

Πώς να εγκαταλείψεις ένα άγαλμα

και το ρυθμό της κολόνας;

Πώς να μην πεις στην Καρυάτιδα καλημέρα;

Πώς να ζεις τον άνθρωπο χωρίς τη ζωοφόρο

και τον Παρθενώνα;

Πώς θα αντέξεις τους χαμούς

αν δεν κρατήσης στην καρδιά

τη Δελφική σου πέτρα, τον Φοίβο, τον χρησμό; 

Πώς θα μάθης ποίηση αν δεν διαβάσης Όμηρο;

Πώς θα μάθης ιστορία αν δεν περάσης

απ την πύλη των λεόντων;

Πώς θα αισθανθής το κάλλος

αν δεν θαυμάσης τον Ερμή στην Ολυμπία;

Την αφρογεννημένη Κύπριδα;

Πώς θα μάθης το μεγάλο

χωρίς τον Μέγα Αλέξανδρο;

Γη και Δωδώνη, Πόλη! «παγά λαλαίουσα

και το κατειβόμενο Στυγός ύδωρ»

ω, Αιολίδα Γη! ω, συντριμμένο άγαλμα

και μέσα στη συφορά σου φέγγεις

την αρμονία του Ολύμπου

και τη γεωμετρία του νερού

Γαλάζιο και άσπρο Αρχιπέλαγος

Αιγαία – Αιγαίο

οι συμπληγάδες είναι Ελληνικές

Θα τις περάσουμε!

Με τα πουλιά της Σαντορίνης

θα φτάσουμε το κρίνο της Κνωσσού

Θα αναγνώσουμε τη γραμμική Α΄γραφή

με την αρχέγονη πνοή μας

Με το κύμα.

 

Μαρία Καρδαρά (Κατσαρού Μεσσηνίας 1922-2015)

 

Πηγή: Μαρία Καρδαρά, Ο Αίολος, ιδιωτική έκδοση, Αθήνα 2013, σσ. 9-10.

 

Πέμπτη 9 Μαρτίου 2023

Μαρία Καρδαρά - Η Αναδυομένη


Η μιλημένη μνήμη ο λόγος
άπονος μεταδότης
θυμάται μια γέννηση άλλη
μια ωραία στιγμή
Απ τους αφρούς γεννήθηκε
η Καλλονή του Αρχιπελάγους
αυτή που στέργει και γοητεύει
Το κάλλος και ο Έρωτας
η Αναδυομένη
Αυτή που πλάθει με τις θύελλες
το νέο πρόσωπό της,
αυτή που είναι η ατρόμητη
στην πάσα τρικυμία
Το πνεύμα της γλυκιάς πνοής
και η καρδιά των εραστών
η Αναδυομένη
Αυτή που έχει τη χαρά και τη χαρίζει
η υπαρχτή και η ερχομένη
Αυτή που ολοκληρώνεται στην έκσταση
η Αναδυομένη
Αυτή που ξέρει τα φιλιά
και τις τρελές αγάπες,
αυτή που τρέχει στις ακρογιαλιές
αφρολουσμένη και αγκαλιάζεται
Το κάλλος
Και ο έρωτας
η Αναδυομένη
Η πιο γλυκιά των στεναγμών
η λατρευτή και η χαρισμένη
Αυτή που την ακολουθούν πουλιά
και οι φωνές της θάλασσας
Το τραγούδι των θεών
η Αναδυομένη
Μαρία Καρδαρά (1924-2015)
από την ποιητική συλλογή Αίολος, 2015.

Δευτέρα 10 Αυγούστου 2020

Μαρία Καρδαρά- Θρήνος για τη μητέρα μου (απόσπασμα)


Μητέρα μου,
δε σε βρίσκω στις ελιές και στους δρόμους.
Από το σπόρο που έσπειρες
κόβω το ανθάκι,
το λειώνω στα χέρια μου
και η αφή μου πληγώνεται.
Απόκαμα,
να χτυπώ την απουσία σου με δάκρυα.
Και συ να μη με ξέρεις…

Πολυπαιδεμένη, Μητέρα μου,
ζύμωνες τα αστέρια
να αυγαταίνει το ψωμί μας.
Με την πούλια
άναβες το φούρνο
πάταγες τη λάμψη
και ανέβαινες στον ουρανό,
να ταΐσεις τα χαράματα
την πρώτη μπουκιά.

Μητέρα μου, σκόνη δεν καθόταν απάνω σου,
τον ήλιο και τον ουρανό
έδενες στη ζωή σου.


Πικραμένη Μητέρα μου,
ο ύπνος σου στέναζε,
η μέρα σου στέναζε.
Κρυβόμουνα στα χορτάρια
και μάζωνα λουλούδια
να σου φέρω.
Λαμπρή μου μαυροφόρα!
καθόσουνα στο κεφαλόσκαλο
και έκλαιγες.
Σου έδινα τα λουλούδια
ούτε τα κοίταγες.
Με δακρυσμένο θυμό,
μου έλεγες,
πέτα τα ερμολούλουδα,
εμείς δεν έχουμε γιορτές.
Κι έλεγα μέσα μου,
Εγώ, σε έχω πάνου από γιορτάδες
και πάνου από χαρές…
Εγώ σε έχω μάνα!


Μαρία Καρδαρά (Κατσαρού Μεσσηνίας 1922-2015)


Πηγή: Μαρία Καρδαρά, Θρήνος για τη μητέρα μου, ιδιωτική έκδοση, Αθήνα 2016, σσ. 60-63.

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2019

Μαρία Καρδαρά «Στο Κύκνειο Άσμα»


Μνήμη Δημήτρη Ν. Σιώρη

Με εκπλήσσει το κύκνειο άσμα
το πιο φιλήδονο της αποδημίας
εκεί που η φωνή παραδίνει το σώμα
στους ρυθμούς του μηδέν
Με δάκρυα πολλά
αντίο
γλυκιά μελωδία

Μαρία Καρδαρά (1922-2015)
Ο Αίολος, ιδιωτική έκδοση, Αθήνα 2013, σελ. 56.