Ρίτα Αμπατζή- Δυο μάγκες μες στην φυλακή

 

Θάλασσα γαλάζια Ρίτα Αμπατζή Στελλάκης Περπινιάδης 1937

Γαλάζια καλέ, γαλάζια που είναι η θάλασσα ωχ γαλάζιο και το κύμα σ' αγαπώ δεν είναι κρίμα Θυμάσαι καλέ, θυμάσαι στην ακρογιαλιά που μου έδωσε φιλάκι το γλυκό σου το χειλάκι Εκεί ωχ καλέ εκεί ορκίστηκα κι εγώ ότι θα σε κάνω ταίρι έμορφο μου περιστέρι Και σου είπα καλέ και σου είπα πως σε αγαπώ μπρος στο λαμπερό φεγγάρι πως θα γίνουμε ζευγάρι Ορκί- ωχ καλέ ορκίστηκα στη θάλασσα στο γαλάζιο της το κύμα σ' αγαπώ δεν είναι κρίμα

Ρίτα Αμπατζή-Χαρικλάκι (1933)

Χτες το βράδυ, Χαρικλάκι

είχες βγάλει τ’ οργανάκι

και γλεντούσες μ’ ένα αλάνι

κάτω στο Πασαλιμάνι

φιλάκια, ναζάκια, αχ βρε Χαρικλάκι, πώς με γέλασες

άιντε γεια σου, μου την έσκασες

μέσ’ στην μπύρα όταν μπήκες

αχ μανούλα μου, τι γλύκες

με φωνόγραφο και πλάκες

νταλκαδάκια με τους μάγκες

ζηλεύω και κλαίγω, αχ βρε Χαρικλάκι, πώς με γέλασες

άιντε γεια σου, μου την έσκασες

το πρωί μέσ’ στη Γλυφάδα

κούκλα μ’, αυτοκινητάδα

κολυμπάς σαν πάπια χήνα

και το στρίβεις στην Αθήνα

ζηλεύω και κλαίγω, αχ βρε Χαρικλάκι, πώς με γέλασες

άιντε γεια σου, μου την έσκασες

αααχ, ααχ, αμάν, αχ, μεντέτ, ωχ, αχ, αχ 

ζηλεύω και κλαίγω, αχ βρε Χαρικλάκι, πώς με γέλασες

ώπα μάγκα, μου την έσκασες

ΕΛΑ ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ, 1937, ΡΙΤΑ ΑΜΠΑΤΖΗ