στον Δημήτρη Κακουλίδη
Ο θείος Γιώργος ήτανε Σμυρνιός,
κουβαλούσε μες στο βλέμμα του
σταφίδες, αμύγδαλα και σύκα
— περπάτησε στον Σαγγάριο,
πολέμησε στο Βίτσι,
πίστευε ωστόσο πάντοτε
στην εκατόφυλλη άνοιξη…
Ο κύριος Τόμας —T.S.— απ’ το Σεν Λούι
μας έφερνε αρχεία βιβλία και φυλακτά∙
τις νύκτες με φεγγαρόφωτο
έψελνε τροπάρια στην Κυρά της Λήθης
μας μιλούσε συχνά, ακόμα,
για τους τρεις παντελεήμονες πάνθηρες.
Ο γερο-Έζρα,
έχοντας ζήσει τρεις χιλιάδες χρόνια
παρέα με τον τραγοπόδαρο Πάνα
παγανός, μην πιστεύοντας τίποτα,
μας έφερνε καλό κρασί και την Σιωπή…
Από τη συλλογή Κωστής Μοσκώφ: Ποιήματα (1987) [Ενότητα Β’ Τα καινούρια – α’ Σχόλια στον Ezra]