Δημήτρης Μητροπάνος - Το ζεϊμπέκικο του αρχάγγελου

 Στίχοι: Φίλιππος Γράψας

Μουσική: Μάριος Τόκας

Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

Του βάζεις δύσκολα του κόσμου αυτού του άμυαλου

και ξενυχτάς με το ζεϊμπέκικο του αρχάγγελου

γελάς με γέλιο δυνατό κι όποιος αντέξει

μετά ζητάς σιωπή που δε σηκώνει λέξη

Μοναχική και σπάνια

γυρνάς μεσ' στα Βαλκάνια

ανέμους να θερίσεις

σαν Παναγιά σ' έναν τεκέ

ψάχνεις του κόσμου το λεκέ

για να τον καθαρίσεις

Μελαχροινούς Θεούς τις νύχτες ονειρεύεσαι

και μ' όποιον ήλιο σεργιανάς τον ερωτεύεσαι

οχτώ μποφώρ κι οι δράκοι βγήκανε στο κύμα

παίρνεις μελάνι και φτερό και γράφεις ποίημα

Μοναχική και σπάνια

γυρνάς μεσ' στα Βαλκάνια

ανέμους να θερίσεις

σαν Παναγιά σ' έναν τεκέ

ψάχνεις του κόσμου το λεκέ

για να τον καθαρίσεις

Μοναχική και σπάνια

γυρνάς μεσ' στα Βαλκάνια

ανέμους να θερίσεις

σαν Παναγιά σ' έναν τεκέ

ψάχνεις του κόσμου το λεκέ

για να τον καθαρίσεις

Δημήτρης Μητροπάνος - Η εθνική μας μοναξιά

 Στίχοι: Φίλιππος Γράψας

Μουσική: Μάριος Τόκας

Εδώ που μάθανε τα μάτια μας να κλαίνε

που συνηθίσαμε σε κάλπικους καιρούς

εδώ θα μείνουμε γιατί έχουμε και λέμε

ένα φιλότιμο και λόγους σοβαρούς

Γιατί εδώ

εδώ ειν’ ο έρωτας που ξέρουμε

εδώ κι οι πίκρες που μας θέλουν και τις θέλουμε

εδώ κι εμείς για να `χει πάντα συντροφιά

η εθνική μας μοναξιά

εδώ κι εμείς για να `χει πάντα συντροφιά

η εθνική μας μοναξιά

Εδώ που μάθανε τα χρόνια μας να φταίνε

κι όλοι οι γειτόνοι μας ζητάνε μερτικό

παίξε το τζόγο σου και βρίσε τους καημένε

με λεξιλόγιο πολύ ελληνικό

Γιατί εδώ

εδώ ειν’ ο έρωτας που ξέρουμε

εδώ κι οι πίκρες που μας θέλουν και τις θέλουμε

εδώ κι εμείς για να `χει πάντα συντροφιά

η εθνική μας μοναξιά

εδώ κι εμείς για να `χει πάντα συντροφιά

η εθνική μας μοναξιά.

Φίλιππος Γράψας - Τον Αύγουστο που μου χρωστάς

                                                    Δημήτρης Μητροπάνος - Τον Αύγουστο που μου χρωστάς

 Τον Αύγουστο που μου χρωστάς, τον ξέχασες

σ’ απόσταση αναπνοής και μ’ έχασες

κι αυτό το καλοκαίρι χαραμίστηκε

φθινόπωρο κι η αγάπη μας βυθίστηκε

Τ’ αυγουστιάτικο φεγγάρι δεν το βρήκαμε

πιο νωρίς ήρθ’ ο Σεπτέμβρης και χαθήκαμε

πώς χωρίσαμε με τόση ευκολία

φθινόπωρο θα πει μελαγχολία

Τον Αύγουστο που μου χρωστάς, τον ξέχασες

τις θέσεις που κρατήσαμε τις πέταξες

δυο ξένα χέρια τώρα πια σε δέχονται

και τα αισθήματα μου επιστρέφονται

Τ’ αυγουστιάτικο φεγγάρι δεν το βρήκαμε

πιο νωρίς ήρθ’ ο Σεπτέμβρης και χαθήκαμε

πως χωρίσαμε με τόση ευκολία

φθινόπωρο θα πει μελαγχολία