Κ.Π. Καβάφης - Γκρίζα

 

Κοιτάζοντας ένα οπάλιο μισό γκρίζοθυμήθηκα δυο ωραία γκρίζα μάτιαπου είδα· θα ’ναι είκοσι χρόνια πριν....

. . . . . . . . . . . . . .

Για έναν μήνα αγαπηθήκαμε. Έπειτα έφυγε, θαρρώ στην Σμύρνη,για να εργασθεί εκεί, και πια δεν ειδωθήκαμε. Θ’ ασχήμισαν — αν ζει — τα γκρίζα μάτια·θα χάλασε τ’ ωραίο πρόσωπο. Μνήμη μου, φύλαξέ τα συ ως ήσαν. Και, μνήμη, ό,τι μπορείς από τον έρωτά μου αυτόν,ό,τι μπορείς φέρε με πίσω απόψι. [1917, 1917*]

Νικηφόρος Βρεττάκος- Ο πράσινος κήπος

Έχω τρεις κόσμους. Μια θάλασσα, έναν 

ουρανό κι έναν πράσινο κήπο: τα μάτια σου. 

Θα μπορούσα, αν τους διάβαινα και τους τρεις, να σας έλεγα 

πού φτάνει ο καθένας τους. Η θάλασσα, ξέρω. 

Ο ουρανός, υποψιάζομαι. Για τον πράσινο κήπο μου, 

μη με ρωτήσετε.

Νικηφόρος Βρεττάκος (1 Ιανουαρίου 1912 – 4 Αυγούστου 1991)

Πηγή:  Τα ποιήματα, τ. Β', Τρία Φύλλα, Οκτώβριος 1999.