Γιώργος Σκουρογιάννης - Ποιήματα

Τώρα η Άνοιξη

Τώρα η άνοιξη

θα περνάει τις διακοπές της στο σπίτι μου.

Θα τρέχει στον κάμπο, θ' ανεβαίνει στην κερασιά,

θα ξυπνάει τ' αηδόνια στις ακροποταμιές

και θα παίρνει βουτιές

- με τα χελιδόνια

στην πράσινη θάλασσα.

Τώρα ο πατέρας μου στην αυλή

Θ' ατσαλώνει τ' αλέτρι και το κουράγιο του

για τις πυρωμένες μέρες του καλοκαιριού,

κι η μάνα μου

θα γεμίζει τα ποτήρια των περαστικών

με κρασί και μ' αγάπη

και θα ρωτάει να μάθει νέα μου.

Τώρα στο σπίτι μου και οι πέτρες θ' ανθίσαν.

Επιλογές, εκδ. Τυπωθήτω 2015.

Αντλήθηκε απ' το προφίλ της Ειρήνης Καραγιαννίδου. 

.....................................................................................................................................................................

Σαν

Γλιστράς στη σκέψη μου

σαν κύκνος

σε λίμνη.

.......................................................................................................................................................................

ΑΠΟΚΤΗΜΑ

Τώρα πιά,

έχω την δική μου Γκουέρνικα,

τον πρωινό μου καθρέφτη.

.......................................................................................................................................................................

ΠΕΡΙ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ

Το ποίημα δεν έχει συνταγή δεν έχει ορισμό δεν έχει μέγεθος. Αδιάφορο αν έχει φως, αν κλαίει ή χαίρεται, αν είναι σημαινόμενο ή σημαίνον. Ή είναι ή δεν είναι.

Τα άλλα εκ του περισσού.

Καταφυγή, αυτοέκδοση, 1990

Από τον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη

ΑΝΤΙΦΑΣΗ Πώς γίνεται -με ρώτησε χθες βράδυ ο γέρο πατέρας μου- τόσο σύντομη να είναι η ζωή και να είναι οι ώρες ατέλειωτες!

Καταφυγή, αυτοέκδοση, 1990 Από τον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη

.....................................................................................................................................................................

Μονάχα ο ήλιος κι η θάλασσα Και τα κορμιά μας Που καίγονταν στο γιαλό, Το ένα μέσα στ’ άλλο Όμοια Καθώς ο έρωτας μέσα στον έρωτα.

.......................................................................................................................................................................

ΕΞΟΥΔΕΝΩΣΗ

Αυτή η λεπτή σκόνη στο πέτο σου μπορεί να ήταν κάποτε ο Ηράκλειτος, ο Σαίξπηρ η Ζαν ντ' Άρκ, ο Κοπέρνικος, ακόμα και ο Σωκράτης. Αν τώρα προσθέσεις και τόσους άλλους που μες στο σκοτεινό βυθό της λήθης κρύφτηκαν, έχεις μια μικρή ιδέα - διαυγή ωστόσο - χρόνου και σταθερότητας.

Από τη συλλογή "ΔΙΑΦΥΓΗ", Αυτοέκδοση, 1992 και τώρα στον τόμο "ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1963-2008", Γαβριηλίδης, 2008.

Από τον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη

.......................................................................................................................................................................

ΚΡΙΤΙΚΗ

Το ποίημα είναι καλό μονάχα όταν σκοτώνει το θάνατο. Άλλως συνιστά παραποίηση με τη διπλή της λέξεως έννοια.

"ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1963-2008", Γαβριηλίδης, 2008.

Από τον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη