Σπύρος Κοκκίνης - Παροχή υπηρεσιών

Παρακαλώ,

έχετε την καλωσύνη

Να με διαφθείρετε;

Για την ώρα,

ας εξοφλώ με δάκρυα

τον παλιό λογαριασμό μας

για την καρδιά που μου χαλάσατε.

Η απόδειξη ισχύει και για την ποίηση.

Ο φόρος, με μοναξιά, βαραίνει

εμένα.

Μιαν υπογραφή, παρακαλώ,

εδώ που λέει:

Άνθρωποι...

...Ευχαριστώ.

Σπύρος Κοκκίνης (1928- 2004)

Ποιητική ανθολογία της νέας ελληνικής γενιάς  Άγκυρας

Σπύρος Κοκκίνης - Ειρήνη

Έτσι απλά όπως το γράφουμε:
Σαν ένα χέρι φιλικό στον ώμο
σαν καλημέρα από φωνές πουλιών
και σα χωριάτικο ψωμί και παραμύθι.
Έτσι απλά όπως το γράφουμε:
σαν το χαμόγελο του ήλιου στα περβόλια
σαν προσευχή της μάνας μας
και σαν παράθυρο ανοιγμένο στη λιακάδα.
Έτσι απλά όπως το γράφουμε:
σαν καμινάδα που σφυρίζει στον αέρα
σαν ιδρωμένο μέτωπο
και σαν καμπάνα μυστική του δείπνου.
Έτσι απλά όπως το τραγουδάμε
Μέσα απ’ τις σάλπιγγες των παιδικών χεριών:
Ειρήνη! Ειρήνη! Ειρήνη!

Σπύρος Κοκκίνης - Τα χέρια σου

Ήτανε γλυκομίλητες πορτοκαλιές τα χέρια αυτά

ήτανε πλοία στων ανθρώπων τα στήθη

μια κατοικία ευρύχωρη της τρυφερότητας

μια Κυριακή που αναστέναζε στις γειτονιές

στην πλάνη του βίου μας

ώ χέρια, περιβόλια της καρδιάς

θάλασσα ψηλαφητή των ονείρων θάλασσα

χρυσός λειμώνας η φωνή μου

σάς υποδέχεται

Ροδόκηπος, Χαλκίδα 1958

Αναδημοσίευση απ' τον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη