Οι άνθρωποι που πέρασαν από την ζωή σου
όλοι αυτοί που γνώρισες
μικρές αδύναμες φλογίτσες
που ενδημούν
στις παρυφές της μνήμης σου
Πού και πού εισβάλλουν στον χώρο σου
μέσα από λόγια
θολές εικόνες και ήχους
μέσα από χειρονομίες και γέλωτες χαράς
μέσα από οδυρμούς και κλάματα του πόνου
Άλλοτε πάλι σ’ ακολουθούν
στις καθημερινές σου αποδράσεις
σηματοδοτούν τα βήματα σου
και ξαναχάνονται στα άδυτα του χρόνου
Για να γυρίζουν ξανά και ξανά
όλο και πιο αδύναμες
όλο και πιο φευγάτες
