Ο έρωτάς μου φοράει δέρμα ζώου
βάφει τα νύχια του με πέταλα λουλουδιών
στολίζεται βότσαλα από τη θάλασσα
και στέκει ερείπιο σε λόφο γυμνό
Ο έρωτάς μου δεν έχει τόπο
γεννιέται άστεγος
κοιμάται σε χαρτόκουτα κάτω από γέφυρες πόλεων
και αναζητά αιώνια μια πατρίδα
Κοιτάει ευθεία στα μάτια ο έρωτάς μου
μιλάει γλώσσα αρχέτυπη, γεμάτη σύμβολα αιώνων
δανείζει παπούτσια σε γυμνούς
χαρίζει κουβέρτες σε ταξιδιώτες
και αποσπά κραυγές απελπισίας στο πέρασμά του
Γίνεται ζέστη και δροσιά
μέλι και αλάτι ο έρωτάς μου
σε χείλη στεγνωμένα
από τον ήλιο και την άμμο
Τον παρακολουθώ το έρωτά μου
στις εικόνες
όσων τσακισμένοι από τις σκέψεις των αρπαχτικών τρέχουν
Δεν τον έχω συναντήσει ποτέ τον έρωτά μου
τον κυνηγώ όμως σε ποταμούς και δάση
Εκεί που κρύβεται η μοναξιά των ξεραμένων δαχτύλων
όσων με το βήμα τους ξεπλένουν ατέρμονα
τη χαμένη ανθρωπιά των δεσμωτών τους
Nigredo
