Ενεπίγραφη στήλη με κυματιοφώρο στέψη. Στην όψη σώζεται ανάγλυφη παράσταση ταύρου , που συμβολίζει τον θεό Πάμισο. Πάνω και κάτω από το ανάγλυφο ήταν χαραγμένες δύο αναθηματικές επιγραφές στον θεό, μία του -3ου (μη σωζόμενη) και μία άλλη του -1ου αιώνα.

Άγιος Φλώρος, ιερό θεού Παμίσου.

Μουσείο Μεσσηνίας, Καλαμάτα.

Σφραγιδόλιθος που απεικονίζει τον Σταυρωμένο Βακχικό Ορφέα

 

 Χρονολογείται στα τέλη του 2ου ή στις αρχές του 3ου αιώνα μ.Χ. Εκτίθεται στο μουσείο του Βερολίνου.

Ερυθρόμορφος Αμφορέας (425 π.Χ., Εθν. Αρχαιολ. Μουσείο Αθήνας)

Πατέρας κουνάει το παιδί του στην αιώρα, μια σπάνια τρυφερή απεικόνιση από τον αρχαίο κόσμο. Ο Αριστοφάνης μας δίνει άγνωστες λεπτομέρειες της καθημερινότητας των Αθηναίων μπαμπάδων: "έλεγες μπρου και σου έδινα νερό να πιεις, μαμ ζητούσες και σου έφερνα ψωμί, δεν πρόφτανες να πεις κακά και σε έβγαζα αμέσως έξω από την πόρτα.... θυμάμαι, σαν ήσουν έξι χρόνων παιδάκι, με τον πρώτο οβολό που πήρα ως ηλιαστής σου αγόρασα ένα αμαξάκι" (Νεφέλες, στ. 861-4, 1382-4 σε μετάφραση της Ευαγγαλίας Τσαυλή).

 

Αμφορέας του Εξηκία

Πρόσοψη του μελανόμορφου αμφορέα του Εξηκία

Έτος δημιουργίας 540-530 π.Χ. Βρέθηκε στο Vulci Της Ετρουρίας και φυλάσσεται στο Μουσείο του Βατικανού.

Φέρει την επιγραφή του κατασκευαστή: ΗΕΧΣΕΚΙΑΣ ΕΠΟΙΕΣΕΝ, και την αφιερωματική επιγραφή: ΟΝΕΤΟΡΙΔΕΣ ΚΑΛΟΣ προς τον νεαρό αθλητή Ονητορίδη, για τον οποίο τίποτε άλλο δεν γνωρίζουμε.

Το μελανό γάνωμα καλύπτει όλο το αγγείο εκτός από τα ζωγραφισμένα μέρη του. Ο πόδας του είναι διακοσμημένος με ακτίνες. Οι δύο όψεις του είναι διακοσμημένες με αγγειογραφίες.

Ο Αχιλλέας και ο Αίαντας κάθονται αντικριστά και παίζουν επάνω σε ένα απλό τραπεζάκι ένα παιχνίδι που εφεύρε ο Παλαμήδης γιος του Ναυπλίου.

Από το στόμα τους διαβάζουμε τι έριξαν: Ο Αχιλλέας τέσσερα, ο Αίαντας τρία. Είναι και οι δύο ντυμένοι πολεμικά, και παίζουν ζάρια για να περάσει η ώρα, ενώ έχουν βάρδια στον πόλεμο της Τροίας. Φορούν θώρακες στους μηρούς και τα μπράτσα. Κρατούν τα δόρατα στο χέρι για να είναι πανέτοιμοι, ενώ κράνος και ασπίδα είναι ακουμπισμένα στο πλάι κοντά. Η ασπίδα του Αίαντα είναι διακοσμημένη με το Γοργόνειο του Φόβου, ενώ στην ασπίδα του Αχιλλέα που του έφτιαξε ο Ήφαιστος διακρίνουμε το κεφάλι Σειληνού, ένα φίδι και πάνθηρα.

Πηγή: https://el.wikipedia.org/.../%CE%91%CE%BC%CF%86%CE%BF%CF...

Στην οπίσθια όψη του ιδίου αμφορέα,  εικονίζονται οι Διόσκουροι, που έχουν επιστρέψει στο σπίτι τους, όπου τους περιμένουν οι γονείς τους, ο Τυνδάρεως και η Λήδα. Ο Κάστωρ, ντυμένος με χλαμύδα, τον μανδύα των στρατιωτών και των ταξιδιωτών, στέκεται δίπλα στο άλογό του, τον Κύλλαρο, ενώ ο Πολυδεύκης παίζει με τον σκύλο. Η Λήδα κρατάει στο δεξί της χέρι ένα άνθος και στο αριστερό ένα κλαδί. Μπροστά στο άλογο ένας υπηρέτης (που εικονίζεται μικρότερος γιατί είναι δούλος) κουβαλάει ένα κάθισμα (δίφρο) επάνω στο οποίο υπάρχει ένα διπλωμένο ύφασμα. Και οι δύο αγγειογραφίες ξεχωρίζουν για την ποιότητα του σχεδίου και την εξαιρετική δεξιοτεχνία στη χρήση της χάραξης.

 

Μαρμάρινο άγαλμα της Αταλάντης στο Μουσείο του Λούβρου

Είδη αγγείων στην αρχαία Ελλάδα (Πηγή:https://anakalipto.blogspot.com/2011/10/blog-post_4567.html)

Προσθήκη λεζάντας

Οινοχόη τύπου "χοῦς" -425 π.Χ., Εθν. Αρχαιολ. Μουσείο Αθήνας.

Τα μέρη του αρχαίου θεάτρου

΄

Κύλιξ με παράσταση οπλίτη σε βωμό. Περίπου 480 π.Χ. Ερυθρόμορφη κεραμεική του 5ου αι. π.Χ. - Μουσείο Στοάς Αττάλου, Αρχαία Αγορά Αθηνών.

Πρωτοαττικός αμφορέας (650 π.Χ.) με παράσταση της τύφλωσης του Πολύφημου στο λαιμό και του μύθου του Περσέα και της Μέδουσας στο σώμα του. Εγχυτρισμός, Μουσείο Ελευσίνας

Η Αφροδίτη της Μήλου βρέθηκε από αγρότη που έσκαβε και ο θρύλος λέει ότι την ερωτεύτηκε. Η ζήλια της συζύγου του και πώς κατέληξε στους Γάλλους (βίντεο)... Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/i-afroditi-tis-milou-vrethike-apo-agroti-pou-eskave-ke-o-thrilos-lei-oti-tin-eroteftike-ta-nea-diadothikan-exetias-tis-zilias-tis-sizigou-tou-pos-katelixe-sta-cheria-ton-gallon-vinteo/

Το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου είναι από τα, διεθνώς, πιο αναγνωρίσιμα έργα τέχνης όλων των εποχών. Βρέθηκε στις 8 Απριλίου του 1820 από ντόπιο αγρότη, ο οποίος σύμφωνα με τον θρύλο, μόλις αντίκρισε την Αφροδίτη την ερωτεύτηκε. Την περίοδο εκείνη, στην αραιοκατοικημένη Μήλο βρισκόταν γαλλική αποστολή που, μόλις πληροφορήθηκε την ανεύρεση του αγάλματος, έσπευσε να τη διεκδικήσει. Οι εκδοχές για το πώς κατέληξε η Αφροδίτη στα χέρια των Γάλλων ποικίλουν. Το σίγουρο είναι ότι στο παιχνίδι των διαπραγματεύσεων μπήκαν και οι Τούρκοι αλλά δεν κατάφεραν να το αποκτήσουν. Λέγεται ακόμα ότι κατά τη διεκδίκηση, το γλυπτό υπέστη φθορές. Παρά τις μεγάλες περιπέτειες που πέρασε, παραμένει μέχρι σήμερα εξαιρετικό έργο τέχνης, που δυστυχώς βρίσκεται στο Λούβρο και όχι σε κάποιο ελληνικό μουσείο. Δείτε στο βίντεο της «Μηχανής του Χρόνου» την ιστορία της εύρεσης του αγάλματος και τον θρύλο που συνδέει τη διάδοση του νέου, με τη ζήλια της συζύγου του αγρότη. Τι λένε οι Γάλλοι για την επιστροφή του αγάλματος;... 

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/i-afroditi-tis-milou-vrethike-apo-agroti-pou-eskave-ke-o-thrilos-lei-oti-tin-eroteftike-ta-nea-diadothikan-exetias-tis-zilias-tis-sizigou-tou-pos-katelixe-sta-cheria-ton-gallon-vinteo/

Γιώτα Αργυροπούλου-Σεικίλου σχόλιον

Όσο ζεις να χαίρεσαι καθόλου μη λυπάσαι
μεταφράζει η Γεωργία Ψαραδέλλη
το επιτύμβιο του Σεικίλου
και όλοι παρέα τραγουδούν

όσον ζεις φαίνου
μηδέν όλως συ λυπού
προς ολίγον εστί το ζην…

Άραγε θα τα χωνέψουν τα παιδιά τα λόγια αυτά
που τραγουδάνε;
Θα τα εφαρμόσουνε κατά τι;
Κι αν δεν πετύχουνε απόλυτα το φαίνου
τουλάχιστον θα μετριάσουν το λυπού;
Όχι σαν κάτι αδικημένους
που δεν μας έψαλλε έτσι μελωδικά
καμιά φεγγαροκόρη
το σπουδαιότερο αυτό μάθημα του κόσμου
και με τα χρόνια
ξαστοχήσαμε ολότελα απ΄ το φαίνου
στην επικράτεια κάθε τόσο του λυπού .

Γιώτα Αργυροπούλου , από τη συλλογή Διηγήματα, Μεταίχμιο 2010.

Σεικίλου σχόλιον - Αρχαίο Ελληνικό Τραγούδι - Ancient Greek Song Η Γεωργία Ψαραδέλλη παίζει πανδόύρα και τραγουδά στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας 5 Μαίου 2010 - Βραδυά Ποίησης της Γιώτας Αργυροπούλου- Παρουσίαση ποιητικής συλλογής της Γιώτας Αργυροπούλου με τίτλο "Διηγήματα"

Chanson que le compositeur Seikilos a souhaitée être sa propre épitaphe. Elle a été découverte sur une colonne de marbre (en Asie mineure), écrite avec une notation grecque antique datée vers -200.

Ενεπίγραφη στήλη με κυματιοφώρο στέψη. Στην όψη σώζεται ανάγλυφη παράσταση ταύρου , που συμβολίζει τον θεό Πάμισο. Πάνω και κάτω από το ανάγλυφο ήταν χαραγμένες δύο αναθηματικές επιγραφές στον θεό, μία του -3ου (μη σωζόμενη) και μία άλλη του -1ου αιώνα.

Άγιος Φλώρος, ιερό θεού Παμίσου.
Μουσείο Μεσσηνίας, Καλαμάτα.

Κ.Π. Καβάφης- Διακοπή

Το έργον των θεών διακόπτομεν εμείς,
τα βιαστικά κι άπειρα όντα της στιγμής.
Στης Ελευσίνος και στης Φθίας τα παλάτια
η Δήμητρα κ’ η Θέτις αρχινούν έργα καλά
μες σε μεγάλες φλόγες και βαθύν καπνόν. Aλλά
πάντοτε ορμά η Μετάνειρα από τα δωμάτια
του βασιλέως, ξέπλεγη και τρομαγμένη,
και πάντοτε ο Πηλεύς φοβάται κ’ επεμβαίνει.

(1901)

Κ.Π. Καβάφης (1863-1933)

(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984

«Πηλεύς και Θέτις» Αττική ερυθρόμορφη κύλικα αρχαϊκής περιόδου. Πειθίνος 500 π.Χ.

The Goddess Athena represented in a Archaistic style.2nd c.BC.Greek.