Θεόκλητος Καριπίδης - Ώρες [8]

Ένα πρωί

ξεχάστηκε ο ήλιος.

Ξεθάρρεψαν οι δικαστές και σήκωσαν τα μέτωπα ψηλά.

Οι άνθρωποι

θυμήθηκαν τον όρκο τους

και άνοιξαν μια χαραμάδα

στον ουρανό.

Θεόκλητος Καριπίδης ( 1926 -1975 )

Από τη συλλογή Πίνακας (1961)

Θεόκλητος Καριπίδης - Δύο Ποιήματα

.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Ήταν ένα παιδί
σαν όλα τα παιδιά του κόσμου.
Την αυγή
τίναζε τον ήλιο
με τα παγωμένα του δάχτυλα
και κατέβαινε στο λιμάνι.

Οι χαμάληδες το πειράζανε
κι αυτό τραγούδαγε
με τα δυο του μάτια.

Το μεσημέρι
έτρεχε στη φυλακή
με κρυμμένο στον κόρφο του
ένα τσιγάρο.

Εμείς
στο διπλανό καφενείο
συνεχίζαμε την πρέφα.

Πίνακας (1961)

.

ΑΜΦΙΒΟΛΗ ΠΟΡΕΙΑ

Έκλεισα τον κύκλο των αναζητήσεων
Τώρα μπορώ να σας μιλήσω
Η χρυσαφένια θάλασσα
Με μια βάρκα και δυο κουπιά
Παραμένει πρόκληση
Η αρχή ένας δρόμος άγνωστος
Η επιστροφή οδυνηρή
Με πληγωμένη χείλη γεύτηκα την αλμύρα
Η αλήθεια δεν προφταίνει τη σιωπή
Κι η σιωπή πλασματική
Κάθε ενέργεια μια αμφίβολη πορεία
Εκτός από την πορεία των απλών ανθρώπων.

Επιστροφή (1970)

Θεόκλητος Καριπίδης -Ώρες (7)

Βαθιά
στ’ ουρανού το πέλαγος
των γερανών
χάθηκε το φτερούγισμα,
χαράζοντας
στο μέτωπο της γης
ένα βαρύ τόξο.
Σφάλισα τα μάτια
κι έγειρα στη χτεσινή
ανταύγεια της σελήνης.
Ήτανε βαρύ
μα τόσο βαρύ
το τόξο.

Θεόκλητος Καριπίδης (1926 - 16 Ιανουαρίου 1975)

Από τη συλλογή Πίνακας (1961)

Πηγή: https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=11781.15