Ευαγόρας Παλληκαρίδης - Πατέρα μου

Πατέρα μου, οι φυλακές απόψε με καλούνε,

τα σίδερά τους τα βαριά, τ’ ακούω που χτυπούν,
σαν, να με πνίξουν, θέλουνε και όλο με ζητούνε
και νιώθω κρύο, μοναξιά, εμένα να τρυπούν.

Μα γρήγορα θα βγω ξανά
για να σας ανταμώσω
και άλλους στίχους συντροφιά
και πάλι να σας δώσω.

Μην κλάψεις, ω, πατέρα μου, που πάω για ταξίδι
κι αν σε ρωτούν οι φίλοι μου, πού, τώρα, τριγυρνώ,
κρασί να δώσεις στους εχθρούς που με ποτίσαν ξύδι,
να πίνουν εις υγείαν μου, εμέ που τους κερνώ.

Κι εσείς, λουλούδια κόκκινα, που από τους κήπους κλέβω,
σας αποχαιρετώ γιατί στη φυλακή μισεύω,
γαρύφαλά μου ευωδιαστά, γεμίσετε τη γλάστρα
και στείλετέ μου ευωδιά τη νύχτα με τα άστρα.

Μα γρήγορα θα βγω ξανά
για να σας ανταμώσω
και άλλους στίχους συντροφιά
και πάλι να σας δώσω.

Ευαγόρας Παλληκαρίδης- Θα πάρω μιαν ανηφοριά

Θα πάρω μιαν ανηφοριά
θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια
που παν’ στη Λευτεριά

Θ’ αφήσω αδέλφια, συγγενείς
τη μάνα, τον πατέρα
μες στα λαγκάδια πέρα
και στις βουνοπλαγιές

Ψάχνοντας για τη Λευτεριά
θα ‘χω παρέα μόνη
κατάλευκο το χιόνι,
βουνά και ρεματιές

Τώρα κι αν είναι χειμωνιά,
θα ‘ρθει το καλοκαίρι
τη Λευτεριά να φέρει
σε πόλεις και χωριά

Θα πάρω μιαν ανηφοριά
θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια
που παν’ στη Λευτεριά

Τα σκαλοπάτια θ’ ανεβώ,
θα μπω σ’ ένα παλάτι
(το ξέρω θάναι απάτη
δεν θάναι αληθινό)

Μες στο παλάτι θα γυρνώ,
ώσπου να βρω το θρόνο
Βασίλισσα μια μόνο
να κάθετε σ’ αυτό

Κόρη πανώρια, θα της πω
άνοιξε τα φτερά σου
και πάρε με κοντά σου
μονάχ’ αυτό ζητώ.

Ευαγόρας Παλληκαρίδης (26 Φεβρουαρίου 1938-14 Μαρτίου 1957)

-Αγωνιστής της ΕΟΚΑ. Απαγχονίστηκε από τους Άγγλους  σε ηλικία μόλις 19 ετών.Ο τάφος του βρίσκεται στα Φυλακισμένα Μνήματα στη Λευκωσία.