Ρένα Κουμιώτη - Αγαπιόμασταν

Αγαπιόμασταν, Χριστέ μου, αγαπιόμασταν,
τα ματόκλαδά μας λιώναν σαν κοιτιόμασταν.
Στ’ ακροδάχτυλα αγγιζόμαστε και τρέμαμε
και χαμήλωναν κοντά μας κι οι ουρανοί.
Και ποθούσα και ποθούσες να πεθαίναμε
τόσο νέοι, τόσο ωραίοι, τόσο αγνοί.

Αγαπιόμασταν, Χριστέ μου, αγαπιόμασταν,
και τα χείλη μας ματώναν σαν φιλιόμασταν.
Στις κρυφές γωνιές τον έρωτα μαθαίναμε
κι όσα ήτανε τα λάθη ήταν κι οι λυγμοί.
Τη στιγμή εκείνη, Θεέ μου, να πεθαίναμε,
τόσο νέοι, τόσο ωραίοι, τόσο αγνοί.

Στίχοι:Σώτια Τσώτου
Μουσική: Γιώργος Κριμιζάκης

Κώστας Χατζής-Στρατιώτη γύρνα πίσω

 Μουσική: Κώστας Χατζής

Στίχοι: Σώτια Τσώτου

Ερμηνεία: Κώστας Χατζής 

Κώστας Χατζής-Στρατιώτη γύρνα πίσω 

Ο πόλεμος αρχίζει, 

στρατιώτη γύρνα πίσω

με ήλιο να σου ντύσω 

και γαζίες τους σταθμούς

Τη θες την ξιφολόγχη; 

Όχι, και πάλι όχι

αυτή εδώ η κόγχη 

δεν αντέχει άλλη φωτιά

Ο πόλεμος αρχίζει, 

στρατιώτη γύρνα πίσω

γαμπρό να σε στολίσω

με γαρδένιες στα μαλλιά

Τη θες την ξιφολόγχη;

Όχι καρδιά μου, όχι

αυτή εδώ η κόγχη

δεν αντέχει άλλους καημούς

Δεν είναι πανηγύρι

παιδί μου και σεργιάνι

και γέμισες τα κράνη

κόκκινα απ' τους αγρούς

Τη θες την ξιφολόγχη;

Όχι για πάντα, όχι

αυτή εδώ η κόγχη

δεν αντέχει άλλους νεκρούς

Κώστας Χατζής-Στο σινεμά

Μουσική/Στίχοι: Χατζής Κώστας/Τσώτου Σώτια

Στο σινεμά
τις πολιτείες τις απέραντες κοιτούμε
αυτό το έργο πρέπει να το ξαναδούμε
μου λες κρυφά στα σκοτεινά
Στο σινεμά

Γιατί το ξέρεις
ότι εμείς ποτέ δεν θα γενούμε τίποτα
τις Κυριακές κρυφά θα ζούμε
τα όνειρά μας τα χαμένα και τ’ ανείπωτα

Στο σινεμά
Σφιχτά κρατιόμαστε οι δυο μας χέρι - χέρι
κοίτα πως λάμπει το φεγγάρι στην Ταγγέρη
Στην Ταϊτή στον Παναμά στο σινεμά

Γιατί το ξέρεις
ότι εμείς ποτέ γι’ αλλού δεν θα σαλπάρουμε
στην γειτονιά που γεννηθήκαμε θα ζούμε
Φύγαν τα πλοία που μπορούσαμε να πάρουμε

Κώστας Χατζής - Ο Στρατής

Μουσική: Κώστας Χατζής
Στίχοι: Σώτια Τσώτου


Tα νιάτα του έφαγε ο Στρατής
στα ναυπηγεία ολημερίς
φτιάχνει τα πιο γερά σκαριά
να παν οι άλλοι μακριά
να ταξιδέψουνε τη γη
οι τυχεροί, οι τυχεροί

T’ απόβραδο στο καπηλειό
με τον Γιωργή τον παραγιό
λένε για χώρες μακρινές
που δεν τις είδανε ποτές
ζηλεύουνε τους ναυτικούς
τους τυχερούς, τους τυχερούς

Σαράντα χρόνια στη δουλειά
φτιάχνει καράβια σαν πουλιά
κι αυτός καρφώθηκε εδώ,
δέντρο παλιό, δέντρο ξερό,
να καμαρώνει τους αϊτούς
τους τυχερούς, τους τυχερούς

Όταν πεθάνω, βρε Γιωργή
όταν σαλπάρω από τη γη
βάλε στη κάσα μου πανιά
βάλε της άλμπουρα, σκοινιά
πες πως ταξίδεψε κι αυτός
ο τυχερός, ο τυχερός

Κώστας Χατζής-Απ' τ' αεροπλάνο

Στίχοι:   Σώτια Τσώτου
Μουσική:   Κώστας Χατζής
1. Κώστας Χατζής


Ουαί!,1973 

Πολύ με πίκρανες ζωή
μακριά θα φύγω ένα πρωί
θ’ ανέβω σ’ ένα αεροπλάνο
να δω τον κόσμο από κει πάνω

Όταν κοιτάς από ψηλά
μοιάζει η γη με ζωγραφιά
και συ την πήρες σοβαρά
και συ την πήρες σοβαρά

Μοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα
μοιάζουν μυρμήγκια οι ανθρώποι
το μεγαλύτερο ανάκτορο
μοιάζει μ’ ένα μικρούλι τόπι

Κι όλοι αυτοί που σε πικράνανε
από ψηλά αν τους κοιτάξεις
θα σου φανούν τόσο ασήμαντοι
που στη στιγμή θα τούς ξεχάσεις

Αγαπημένη μου, μην κλαις
πάμε μαζί ψηλά, αν θες
να δεις τη γη απ’ τη σελήνη
ένα φεγγάρι είναι και κείνη

Όταν κοιτάς απο ψηλά
μοιάζει ο κόσμος ζωγραφιά
και συ τον πήρες σοβαρά
και συ τον πήρες σοβαρά

Μοιάζουν οι πύργοι με κουκλόσπιτα
και τα κανόνια με παιχνίδια
από ψηλά δεν ξεχωρίζουνε
οι ομορφιές και τα στολίδια

Κι ό,τι σε πλήγωσε ή σε θάμπωσε
από ψηλά αν το κοιτάξεις
θα σου φανεί τόσο ασήμαντο
που στη στιγμή θα το ξεχάσεις

Tης γειτονιάς μας ο τρελός ---- Κώστας Χατζής

Tης γειτονιάς μας ο τρελός. Στίχοι: Σώτια Τσώτου Μουσική: Κώστας Χατζής Πρώτη εκτέλεση : Κώστας Χατζής Της γειτονιάς μας ο τρελός όλα ανάποδα τα βλέπει μες στου μυαλού του τον καθρέφτη, μες στου μυαλού του τον καθρέφτη. Πάει στις κηδείες και γελάει, στα γεννητούρια πάει και κλαίει, κι όλα ανάποδα τα λέει, κι όλα ανάποδα τα λέει. Στους πλούσιους και στους αρχοντάδες δεν τους μιλάει με το έτσι θέλω, κι αλλού γυρνάει το κεφάλι, κι αλλού γυρνάει το κεφάλι. Ενώ στους γεωργούς και στους χτιστάδες τους βγάζει αμέσως το καπέλο λες κι είναι άρχοντες μεγάλοι, λες κι είναι άρχοντες μεγάλοι. Θε μου, τι ομορφιά, τι φως της γειτονιάς μας ο τρελός. Γλυκαίνεσαι να τον ακούς. Να 'χαμ' ακόμα άλλους δυο τέτοιους τρελούς. Της γειτονιάς μας ο τρελός όλα ανάποδα τα βλέπει μες στου μυαλού του τον καθρέφτη, μες στου μυαλού του τον καθρέφτη. Από το φούρνο του Τσαλίκη έκλεψε ένας πεινασμένος ένα καρβέλι απ' το κοφίνι και μάρτυρα πάνε τον τρελό στη δίκη. Και τον ρωτούν ποιος είν' ο κλέφτης και αυτός το φούρναρη τους δείχνει. Θε μου, τι ομορφιά, τι φως της γειτονιάς μας ο τρελός. Γλυκαίνεσαι να τον ακούς. Να 'χαμ' ακόμα άλλους δυο τέτοιους τρελούς.