Γιάννης Γουδέλης-Τρικυμία

Στο πλοίο παραδέρνουνε τα θύματα

προσπέφτουν όλοι τους στους άφαντους

κυρίους,

οι Μουσουλμάνοι κράζουν τον Αλλάχ,

οι Έλληνες καλούνε τους Αγίους.

Ο Φλέτσερ τη γυναίκα του ζητάει,

κι εγώ τον ύπνο να με πάει

πέρ’ απ’ της θλίψης μου τα κύματα.

Να λησμονήσω τον ανήμερό μου ξύπνο.

Να βυθιστούν οι δαίμονες στον ύπνο,

για να γλιτώσει το καράβι από τους κόπους,

από τους φόβους να γλιτώσουν οι ανθρώποι

κι εγώ μήπως γλιτώσω απ’ τους ανθρώπους.

Γιάννης Γουδέλης (1919 -1999)

Πηγή: Σύγχρονοι Πελοποννήσιοι Ποιητές, ανθολόγηση: Δημήτρης Αλεξίου- Εκδόσεις Μπαρμπουνάκης-Έτος Έκδοσης 1987.

Γιάννης Γουδέλης-[άτιτλο]

Απόδραση ονείρου η ζωή σου

κι απόψ’ εδώ στο Ταίναρο σιμά 

την εξοφλάς με της Νοτιάς δυο μέτρα. 

Θλίβεσαι για την απουσία τού Θεού 

θλίβεσαι για την απουσία των ανθρώπων

Φουσκωμένα λειώνουν μπροστά στη θάλασσα 

με τη λάμψη των άστρων 

γκρεμίζονται όνειρα στο δέλτα τού Χρόνου

Γέρο-προφήτη, μόνος σου ψέλνεις τη νεκρωδία σου 

κάτω απ’ τη νεκρική πομπή τού Γαλαξία

Καθώς οι ξεβγαλτήδες σ’ οδηγούσανε

περ’ απ’ την απαντή τού ύπνου

το βλέμμα σου μαστίγωνε τον ουρανό

Είσουν το σώμα τού τόπου σου γέροντα 

τώρα να γίνεις το πνεύμα του.

Γιάννης Γουδέλης (1919 - 1999) 

 Πηγή: Γιάννης Γουδέλης, Ταλετός, Αθήνα: Δίφρος 1967.