Jack Kerouac - Στον Έντουαρντ Ντάλμπεργκ

Μη χρησιμοποιείς τηλέφωνο.

Οι άνθρωποι δεν είναι ποτέ έτοιμοι να αναπαντήσουν.

Χρησιμοποίησε ποίηση.

Ποιήματα, σε εισαγωγή-επιλογή-μετάφραση Γιάννη Λειβαδά, εκδ. Ηριδανός.

Jack Kerouac - Ποιήματα

            5ο χορικό

σαν έχουν λησμονήσει τον πυρσό

  την ξεπλυμένη γεύση στη

  βροχή που πλάτειασαν υπόνομοι

  και όλοι είναι χαμένοι

οι ακροβάτες των πολυκατοικιών

   που ένιωσαν τη γοργή καμπάνα

όλοι τους βουτηχτές

και οι οδηγοί όλοι τους περιστέρια

ω ω ω

          μικρά κορίτσια φτιάχνουν

          ίσκιους στο πεζοδρόμιο

          πιο μικρούς

από τον ίσκιο του θανάτου

             σ' αυτή την πόλη -

               76ο χορικό

ΕΝΑΣ ΤΥΠΟΣ ΡΩΤΑΕΙ

Δεν είναι καλύτερα να μην τους ξυπνήσουμε

Ώστε να μη μάθουν

Πως ονειρεύονται;

Είναι καλύτερα να τους ξυπνήσουμε

      γιατί

      ονειρεύονται.

Καλύτερα δεν είναι να μην τους ξυπνήσουμε

       αφού δε γνωρίζουν

       πως ονειρεύονται;

Ποιος, όχι, ποιος είπε πως

        εγώ ονειρευόμουν;

Εσύ το 'πες, ποιος είπε, πως εγώ λέω

Ότι ονειρεύεσαι;

Το ψέμα είναι ένα καλοστημένο ονειρικό

      Φάντασμα

"Συνέχισε, βρίσκεσαι σ' ένα μακρύ όνειρο,

Αυτό έχω να σου πω". (Μπιλ)

                 216ο χορικό

Γεμίζοντας τον αέρα μ' ενα αυθαίρετο όνειρο

Το να μην υπάρχει επιθυμία,

αυτή είναι η αυθεντική αίσθηση

της ειρήνης μες στην Πραγματική Φύση -

Δεν χρειάζεται να ρωτήσεις

πώς τελειώνει το όνειρο,

αφού τελειώνει - 

    Ένα βρέφος στη γέννα:

       πείτε της περήφανης δημιουργικής

         γυναίκας τι παραπάνω απ' αυτό

             θέλει για να ικανοποιήσει

               το γόνιμο εγώ της,

               και πόσα ακόμα μωρά

               που κλαίνε μες στη νύχτα

               με άγριο στρίγκλισμα,

               γνωρίζοντας πως η σάρκα τους

               είναι στο κούτσουρο

               του πεινασμένου χασάπη.

             -πόσα ακόμα γουρούνια

               κρεμασμένα ανάποδα

               να ματώνουν αργά στο θάνατο

               από ανόητους ταπεινούς

               θρησκευόμενους

               χωρίς μύτες και μάτια.

Ελευθερώστε τις ανθρώπινες μάζες

αυτού του κόσμου απ' τη δουλεία στη ζωή

και στον θάνατο, καταργώντας τον θάνατο

κι εξολοθρεύοντας τη γέννηση -

                 Ω, εγώ ο Σαμψών - 

Ο σεβάσμιος Κέρουακ, ο φίλος των αγελάδων

ΒΑΣΙΖΟΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΑΚΙΝΗΤΗ ΣΚΕΨΗ.

                      Μπλουζ του κονιάκ

Μόλις που πρέπει να πληρώσεις

τα τέλη σου στον παράδεισο - 

Ο παράδεισος θα ΄ναι αδιάφορος

γι' αυτόν τον αδιάφορο σκύλο.

(Μα και πάλι, η τίμια αδιαφορία

ήταν καλύτερη απ' την ανημποριά)

....................................αλήθεια,

όταν ακούω σάπια λόγια

για δικαιοσύνη και δημοκρατία

και ξέρω πως οι υποκριτές

λένε ψέμματα μες απ' τα 

ψεύτικά τους δόντια

Δεν είμαι αδιάφορος προς τον θεό,

είμαι αδιάφορος για μένα

σ' αυτή τη γη

Δε μπορώ να σκεφτώ τίποτα

πιο γελοίο από μένα πάνω

στη γη  - 

Στ' αλήθεια!

                    Κεραυνός

Ο κεραυνός κάνει έναν ήχο

   εκρηκτικό σαν παράθυρα

που έκλεισαν υστερικά ήσυχα - 

Γι' αυτό ο πατέρας έπεσε

από του χρόνου τα σκαλιά

παρά τον αγιασμό

και όλα τα δικά σου ανάμικτα ποτά

στην Αιωνιότητα.

                    Μύγες

                    1.

Και δεν υπήρχε ποτέ μια εποχή που οι μύγες

να μην έψαχναν τον ήλιο μεσ' απ' τα

απαγορευτικά τζάμια του παράθυρου;

                    2.

Το μόνο που ζητάω από τούτη την Περσεφόνη

είναι ποιήματα που οδηγούν το γάλα της αγάπης

μέσα απ' την ανεμώνη - 

Μικρό ποίημα

Όταν το δέντρο βγάλει φρούτα

την άνοιξη

δύσκολο

να πεις

τι δημιουργήθηκε

ποιος καρπώνεται.

               Το αεροπλάνο είναι

Το αεροπλάνο είναι

κάτι αφηρημένο γιατί

δεν εξυπηρετεί απολύτως κανέναν

σκοπό για το σώμα ή

την ψυχή -απλώς πετάει-

            Όλα τα υπόλοιπα αφη-

ρημένα -Κομμουνισμός,

Ελευθερία κ.τ.λ. -είναι έννοιες

Αφηρημένες μέσα στην

Αφηρημένη Δομή του Συστήματος -

Τα Συστήματα δεν

μπορούν να λειτουργήσουν δίχως

μια βάση θεωρητική.

                    Η θεωρητική της

Φύσης ακόμη είναι και θα είναι

πάντοτε "άγνωστη"

γιατί δεν είναι 

θεωρητική, μόνο είναι -

                  Στον Έντουαρντ Ντάλμπεργκ

Μην χρησιμοποιείς τηλέφωνο.

Οι άνθρωποι δεν είναι ποτέ έτοιμοι να απαντήσουν.

Χρησιμοποίησε ποίηση.

Μετάφραση: Γιάννης Λειβαδάς

Πηγή: https://elenapoly.blogspot.com/

Jack Kerouac - Eιρήνη

Προστάζω το γένος το ανθρώπινο
να πάψει να διαιωνίζεται
και να αποσυρθεί με βαθιές υποκλίσεις
το συμβουλεύω
και σαν ανταμοιβή και τιμωρία
για ετούτη μου την έκκληση ξέρω
ότι θα ξαναγεννηθώ
ο τελευταίος άνθρωπος
όλοι οι υπόλοιποι θα ‘ναι νεκροί κι εγώ
μία γριά που θα πλανιέται στη γη
βογκώντας στις σπηλιές
που θα κοιμάμαι στην ψάθα
και καμιά φορά θα μονολογώ, καμιά φορά
θα προσεύχομαι, καμιά φορά θα κλαίω
θα τρώω και θα μαγειρεύω
στη μικρή μου στόφα
στη γωνία
«το ‘ξερα πως έτσι θα γινόταν»
θα πω
κι ένα πρωί δεν θα σηκωθώ απ’ το ψαθί μου.

μετάφραση: Γιάννης Λειβαδάς

Τζακ Κέρουακ - Χαϊκού

Ίχνη κοριτσιών
στην άμμο
- Ένα βουναλάκι από φύκια

Γκρίζα ανοιξιάτικη βροχή
- Δεν κλάδεψα ποτέ
Τους φράκτες μου

Ένα άλογο κουνάει την ουρά του

σε ένα χωράφι γεμάτο τριφύλλια

Ο ήλιος δύει

Αν βγω έξω τώρα,

Οι πατούσες μου

θα βραχούν

Στον ήλιο

Τα φτερά της πεταλούδας

Σαν παράθυρο εκκλησίας

Ξύπνησα

-δύο μύγες κάναν έρωτα

Πάνω στο μέτωπό μου

Αργά το απόγευμα-

η γυμνή μου πλάτη

Κρυώνει

Ψάχνοντας τη γάτα μου

Στα αγριόχορτα,

Βρήκα μια πεταλούδα

Το φεγγάρι μέσα στο

λουτρό των πουλιών-

Ένα αστέρι επίσης

Μετάφραση: Αρεταίος Μπεζάνης

Πηγή: Δέντρο, τ. 238-239

Jack Kerouac - Credo

Remember above all things, Kid, that to write is not difficult, not painful, that it comes out of you with ease, that you can whip up a little tale in no time, that when you are sincere about it, that when you want to impress a truth, it is not difficult, not painful, but easy, graceful, full of smooth power, as if you were a writing machine with a store of literature that is boundless, enormous, endless, and rich. For it is true; this is so. Do not forget it in your gloomier moments. Make your stuff warm, drive it home American-wise, don't mind critics, don't mind the stuffy academic theses of scholars, they don't know what they're taking about, they're way of the track, they're cold; you're warm, you're red hot, you can write all day, you know what you know, like Halper; you remember that, Kid, and when you feel as if you cannot write, as if it is no use, as if life is no good, read this over and realize that you can do a lot of good in this world by turning out truths like these, by spreading warmth, by trying to preach living for life's sake, not the intellectual way, but the warm way, the way of love, the way which says: Brothers, I greet you with open arms, I accept your frailties, I offer you my frailties, let us gather and run the gamut of rich human existence. Remember, Kid, the ease, the grace, the glory, the greatness of your art; remember it, never forget. Remember passion. Do not forget, do not forsake, do not forget. It is there, the order and the purpose; there is chaos, but not in you, not way down deep in your heart, no chaos, only ease, grace, beauty, love, greatness.....Kid, you can whip up a little tale, a little truth, you can mop up the floor with a little tale in no time; it is a cinch, you are the flow of smooth thrumming power, you are a writer, and you can turn out some mean stuff, and you will turn out tons of it, because it is you, and do not forget it, Kid, do not forget it; please, please Kid, do not forget yourself; save that, save that, preserve yourself; turn out those mean little old tales by the dozens, it is easy, it is grace, do it American-wise, drive it home, sell truth, for it needs to be sold. Remember, Kid, what I say to you tonight; never forget it, read this over in your gloomier moments and never, never forget.....never, never, never forget.....please, please, Kid please…

Atop An Underwood: Early Stories And Other Writings, σ. 153. 

Jack Kerouac-Δύο χορικά

 

85ο ΧΟΡΙΚΟ

Στ’ αλήθεια χρειάζεσαι
Την κατάλληλη λέξη
Χρειάζεσαι στ’ αλήθεια
Βεβαίως τα πάντα είναι βλακείες
Σχήματα της βλακείας
Μια κι έξω
Κύριε Ουίλλιαμ Κάρλος
Ουίλλιαμς
Εν πάση περιπτώσει,
Ένα βλακώδες σχήμα
που θα πάψει
όλη τη βλακεία
στο εξής
Αυτό είναι ένα ποίημα
Το ποίημα
Θα πάψει την
Βλακεία



231ο ΧΟΡΙΚΟ

 Νεκροί και δεν το ξέρουν,
ζωντανοί και το ξέρουν.
Οι ζωντανοί έχουν μια νεκρή ιδέα.
Ένας άνθρωπος είναι μια ιδέα ζωντανή·
αφού πεθάνει, μια ιδέα νεκρή.
Η ιδέα των ζωντανών είναι ίδια
με την ιδέα των νεκρών.
Οι νεκροί έχουν μια ζωντανή ιδέα -
Νεκρός, δεν έφταιξα εγώ
ήμουν μονάχα μια ιδέα -
Μετάνοια όλο σεβασμό σε μια καλύβα
μελέτη αφοσιωμένη στο Πρωταρχικό -
Το καλό Βουδιστικό υλικό
δεν είναι ένδυμα αμαρτίας -
Είναι ένδυμα Φωτός -
Τα έμβια όντα υποδηλώνουν τον θάνατο
με τις ξένοιαστες πράξεις τους·
Όπως οι νεκροί σημαδεύουν τους ζωντανούς
με την σιωπή τους
Όταν ο βράχος γίνει αέρας
Θα είμαι εκεί.

Τζακ Κέρουακ , Ποιήματα,
Εισαγωγή-Επιλογή-Μετάφραση του Γιάννη Λειβαδά (Εκδόσεις Ηριδανός, 2007).

Jack Kerouac-Ποιήματα

 2ο Χορικό

Κάποια μέρα θα είσαι ξαπλωμενος
εκεί σε μια ωραία έκσταση
και ξαφνικά ένα ζεστό
πινέλο με σαπούνι θα
απλωθεί πάνω στο πρόσωπό σου
-θα είναι απρόσδεκτο
-κάποια μέρα ο
νεκροθάφτης θα σε ξυρίσει

Αυτά τα ποιήματα σχεδόν τα ονομάζω
Μπλουζ του Πορτοφολά
Γιατί είναι η αποστήθιση
από μνήμης
παλαιότερων ποιημάτων
που μου τα έκλεψαν
κ λ ε φ τ ε ς δ ώ δ ε κ α

42ο Χορικό
Καλύτερα να είμαι ποιητής
Ή να πέσω νεκρός.

Μικρά παιδά είναι άγγελοι
Που κλαίνε στον δρόμο
Φοράνε αστεία καπέλα
Περιμένουν τα πράσινα φανάρια
Κουαλούν σπασμένα σιφώνια
Στο λαιμό τους
Και πλανιούνται στους σιδηροδρόμους
Των μεγάλων πόλεων
Ψάχνοντας για τρένων μηχανές

Μες στο σκατό
Τρέχουν πέρα στην προκυμαία
Και ονειρεύονται την Κατάη
Γάντζο κατάρτια με Γλάρους
Αθανατοκενής σκέψης.

Σατόρι 1.
Το μυστικό σχήμα του ήλιου
Είναι ένα παντζούρι-πετώντας δεξιά
στη Δύση ενδεχομένως
όπως το Ρωμαικο Αυτί
του Έζρα Πάουντ
στον σουρεαλιστικό πίνακα
σαν Ηνίοχος

Ποίημα
Ξεκινάς ρουφώντας γάλα
και τελειώνεις
ρουφώντας καπνό

Και ξέρεις
καπνός και γάλα
τι δηλώνουν

Μικρό ποίημα
Όταν το δέντρο βγάλει φρούτα
την άνοιξη
δύσκολο

να πεις
τι δημιουργήθηκε
ποιος καρπώνεται

Στον Έντουαρντ Ντάλμπεργκ
Μη χρησιμοποιείς τηλέφωνο.
Οι άνθρωποι δεν είναι ποτέ έτοιμοι να αναπαντήσουν.
Χρησιμοποίησε ποίηση.

Μετάφραση: Γιάννης Λειβαδάς

Πηγή: http://www.poiein.gr/2007/12/11/oaeae-eynioae-dhiethiaoa-aeoaauath-adheeiath-iaouonaocaeuiico-eaeaaauo-aea-cneaaiuo/

Jack Kerouac-To δέντρο

Μα το δέντρο έχει

ένα έμβιο σχήμα βασάνων

είναι ανοιγμένο στα δύο

από μια μοίρα των δύο άκρων

ξεπροβάλλει μέσα από γκρίζας βροχής

πεζοδρόμια

μέσα στην κίνηση με σκούρο

ζοφερό αέρα

των πόλεων των ραντάρ και των τηλεοράσεων

την ανώνυμη βουμαμάρα και

το μουδιασμένο δυσβάσταχτο φορτίο

απλώνοντας κλαδιά που έχουν

χρώμα μελάνι

προς τον έμψυχο

ουρανό, με μια πραγματικότητα

για όφελος δικό του.

Πηγή:“Τζακ Κέρουακ, Ποιήματα”, Επιλογή-μετάφραση: Γιάννης Λειβαδάς, Εκδόσεις Ηριδανός.

225ο Χορικό

«Το κενό που είναι τόσο ελκυστικό
στη διάρκεια του ύπνου
Δεν έχει θέση και ούτε μοτίβο˙
Κι όμως συνεχίζω ακατάπαυστα την πνευματική αναζήτηση
Και την γεωγραφική περιπλάνηση
Για να βρω το Ιερό Γάλα Εντός
Που η Νταμέμα χάρισε σε όλους.

Η Νταμέμα, η Μητέρα κάθε Βούδδα.
Του Γάλακτος Μητέρα

Μες στο σκοτάδι χολωμένος διαμαρτύρομαι
Με τον πιο ηλίθιο εαυτό μου
Γιατί υποκρίνομαι πως πιστεύω
Στην πραγματικότητα των πάντων
Ειδικά στην επονομαζόμενη πραγματικότητα
Της μεταβίβασης της Πειθαρχίας
Ολάκερη τη δοκιμή στην καλύβα της ερήμου
Και την υπεράνθρωπη μοναξιά
Και την αδιάκοπη φωτισμένη έκσταση
Στην ύπαιθρο δίχως έγνοιες
Και τοίχους να σε περικλείνουν
Τον Φωτεινό Εσωτερικό Παράδεισο
Της Έναστρης Νύχτας
Του απομεσήμερου του Μορφασμού του Σύννεφου-
Ω, Αχ, Χρυσός, Μέλι,

Έχασα τον δρόμο μου.»

(μτφ.: Γιάννης Λειβαδάς)

Πηγή:https://www.thepressproject.gr/article/58035

110ο Χορικό

«Ξέρω τον τρόπο ν’ αντέχω το δηλητήριο
Και την αρρώστια που γνωρίζει ο άνθρωπος,
Μέσα σ’ αυτό το κενό. Δεν είμαι μαθητούδι
Όταν φτάνει η στιγμή να θυμηθώ
Την αιωνιότητα των βασάνων
Που έχω σιωπηλά διατρέξει,
Δίχως παράπονο, νιώθοντας μέσα μου
Τον πόνο το ύψιστο, εεε, μυστήριο.
Τ’ απογεύματα όταν ήμουν παιδί άκουγα
Τα ραδιοφωνικά προγράμματα για να παρακολουθώ
Τη σαβούρα ανάμεσα στις ανακοινώσεις,
Γνωρίζοντας πως ο τσακισμένος είναι ευτυχής
Μόνο και μόνο γιατί είναι αρκετά
Τρελός ώστε να εκτιμά κάθε τι
Ασήμαντο που προβάλλεται εκεί μέσα
Στην καταιγιστική πληθώρα του ματιού του
Υπερβατικός εσωτερικός Νους
όπου υπέροχα ακτινοβόλα Φορεία
μεταφέρουν οι ελέφαντες
μες στους δεντρόκηπους που κυλά γάλα
πέρα από παράδεισους καταρρακτών
στην κοιλάδα με τα αστραφτερά πετράδια
βαθυπόρφυρο καθιστώντας έναν αρχαίο ωκεάνιο
βυθό μη-ανακαλυφθέντος μεγαλείου
στην καρδιά της δυστυχίας»
(μτφ.: Γιάννης Λειβαδάς)
Πηγή:https://www.thepressproject.gr/article/58035

Jack Kerouac-Ορισμός του ποιητή

Ο ποιητής είναι ένας τύπος που 
περνά τον χρόνο του σκεπτόμενος
τι είναι αυτό που πάει στραβά,
και παρότι γνωρίζει δεν γίνεται
ποτέ να ανακαλύψει, περί
τίνος πρόκειται, συνεχίζει γι’ αυτό
να στοχάζεται και να γράφει.
Ο ποιητής είναι ένας τυφλός οπτιμιστής.
Ο κόσμος είναι εναντίον του για
πολλούς λόγους. Ο ποιητής όμως
επιμένει. Πιστεύει
πως βρίσκεται στο σωστό δρόμο,
ό,τι κι αν του λένε
οι συνάνθρωποί του. Σ’ αυτή την
αιώνια αναζήτηση αλήθειας,
ο ποιητής είναι μόνος.
Προσπαθεί να γίνει παντοτινός σε μια
κοινωνία που βασίζεται στον χρόνο

Μτφ. Γιάννης Λειβαδάς

Jack Kerouac - 230ο Χορικό

Του έρωτα τα απειράριθμα νεκροταφεία
της σήψης,
Το χυμένο γάλα των ηρώων,
Καταστροφή μεταξωτών μαντηλιών
από αμμοθύελλα,
Χάδι των ηρώων που στήθηκαν σε στύλους με δεμένα τα μάτια,
Θύματα δολοφονιών που έγιναν δεκτά στη ζωή ετούτη,
Σκελετοί ανταλλάσσουν δάχτυλα και κλειδώσεις,
Η τρεμάμενη σάρκα των ελεφάντων της καλοσύνης
που ξέσκισαν τα όρνια,
Ιδέες εύθραυστων επιγονατίδων,
Φόβος των αρουραίων που στάζουν βακτηρίδια,
Του Γολγοθά η Ψυχρή Ελπίδα για την Χρυσή Ελπίδα,
Νοτισμένα Φθινοπώρου φύλλα πάνω
στων πλοίων τα ξύλα,
Η ντελικάτη φαντασία κόλλας του ιππόκαμπου,
Τέρμα πια τα φλογερά «Σ’ αγαπώ»,
Θάνατος από μακροχρόνια έκθεση στο μίασμα,
Τρομαχτικά μαγευτικά μυστηριώδη όντα
Αποκρύπτουν το φύλο τους,
Κομμάτια ύλης του Βούδδα κατεψυγμένα
Και τεμαχισμένα στο μικροσκόπιο
Στα Νεκροτομεία του Βορρά,
Μήλα του Πέους έτοιμα να ρίξουν σπόρους,
Κομμένα λαρύγγια από τους κόκκους της άμμου περισσότερα –
Όπως φιλάω στη κοιλιά της μικρής μου γάτας
Την απαλότητα της ανταμοιβής μας.

Jack Kerouac ( πραγματικό όνομα: Jean-Louis Lebris de Kérouac, 12 Μαρτίου 1922 - 21 Οκτωβρίου 1969). Μετάφραση Γιάννης Λειβαδάς

Jack Kerouac-231ο Χορικό

Νεκροί και δεν το ξέρουν,
ζωντανοί και το ξέρουν.
Οι ζωντανοί έχουν μια νεκρή ιδέα.
Ένας άνθρωπος είναι μια ιδέα ζωντανή·
αφού πεθάνει, μια ιδέα νεκρή.
Η ιδέα των ζωντανών είναι ίδια
με την ιδέα των νεκρών.
Οι νεκροί έχουν μια ζωντανή ιδέα -
Νεκρός, δεν έφταιξα εγώ
ήμουν μονάχα μια ιδέα -
Μετάνοια όλο σεβασμό σε μια καλύβα
μελέτη αφοσιωμένη στο Πρωταρχικό -
Το καλό Βουδιστικό υλικό
δεν είναι ένδυμα αμαρτίας -
Είναι ένδυμα Φωτός -
Τα έμβια όντα υποδηλώνουν τον θάνατο
με τις ξένοιαστες πράξεις τους·
Όπως οι νεκροί σημαδεύουν τους ζωντανούς
με την σιωπή τους
Όταν ο βράχος γίνει αέρας
Θα είμαι εκεί.

Jack Kerouac (12 Μαρτίου 1922 - 21 Οκτωβρίου 1969)

Τζακ Κέρουακ , Ποιήματα,
Εισαγωγή-Επιλογή-Μετάφραση του Γιάννη Λειβαδά (Εκδόσεις Ηριδανός, 2007).

πηγή: Ποιείν