Εύα Νεοκλέους - Στο μικρό παιδί που σκοτώσαμε

Μικρούλη μου Αιλάν

μη μας συγχωρέσεις.

Είμαστε όλοι ένοχοι.

Εκείνοι σε δολοφόνησαν

μα εμείς σε σκοτώνουμε κάθε μέρα

με δάκρυα υποκρισίας.

Εκείνοι συνεχίζουν

να δολοφονούν τ’ αδέλφια σου

κι εμείς συνεχίζουμε

τις λάιτ ζωές μας

με την ψευδαίσθηση ότι αρκούν τα λάικ

για να νετάρουμε* με το χρέος μας...

Εκείνοι έπνιξαν την ελπίδα μια για πάντα

κι εμείς την επομένη

αποστρέψαμε το πρόσωπό μας...

Μη μας συγχωρέσεις, Αιλάν.

*νετάρω: εξοφλώ


Εύα Νεοκλέους, Λευκή Σελίδα, Εκδόσεις Το Ροδακιό, 2020

Εύα Νεοκλέους -Εν Αναμονή

Ανάμεσα στον πρόλογο

και τον επίλογο

μεσολαβεί

ένας χρόνος ύπουλος.

Τη βεβαιότητά του

την ακυρώνουν

αναπάντητα ερωτηματικά…

και οι τελείες

επισφραγίζουν

την άδοξη συνέχεια…

Ανάμεσα στον πρόλογο

και τον επίλογο

μια λευκή σελίδα

χωρίς αρίθμηση

κλέβει πάντα

την παράσταση...

Πηγή: Λευκή Σελίδα, εκδόσεις Το Ροδακιό

Εύα Νεοκλέους -«Ποίηση δεν είναι…»

 

Δεν είναι η ποίηση

θαυμαστικά φτιασιδωμένα

να τα περιφέρουν σε συνάξεις

στιχάκια με λεξούλες γλυκερές

να συμπληρώνουν

βιογραφικά ατάλαντων.

Είναι η ποίηση καημός

κι οι λέξεις της πληγές

που αναβρύζουν αίμα.

Δεν έχει ανάγκη

από ορισμούς η ποίηση.

Μην επιμένετε.

Έχει δικό της τρόπο

να ορίζει τις σιωπές…

 

Εύα Νεοκλέους, Λευκή Σελίδα, Εκδόσεις Το ροδακιό, 2020