Γιοβάν Τσαούς-Πέντε μάγκες του Περαία

 Ηχογράφηση σε γραμμόφωνο...1935.

Μουσική:Γιοβάν Τσαούς

Στίχοι:Αικατερίνη Χαρμουτζή

Πέντε μάγκες του Περαία

πέρναγαν απ' τον τεκέ

ένας ειπ΄ απ΄ την παρέα,

πα΄ να πιούμ΄ εν΄ ναργιλέ.

Μπήκαν μέσα να φουμάρουν

φώναξαν τον τεκετζή

φτιάσε 'ν΄ ναργιλέ αφράτο

με Περσίας τουμπεκί.

Δυο τάλιρα τον δίνεις

τρία θα σε δώσουμε,

αν η γκλάβα θα γεμίσει

θα σε προτιμήσουμε.

Φούμαραν και ήταν τζούρα

φώναξαν τον τεκετζή

δεν κατάλαβαν μαστούρα

ήταν σκέτο τουμπεκί.

Γειά σου Γιοβάν Τσαούς

Ρέ τι νόμιζες πώς έχεις

τίποτα κορτάκηδες

ούτε πιτσιρίκια έχεις

μήτε και πρεζάκηδες

Πάμε κει στου Κουνελάκη

έχω ζούλα ναργιλέ

πάμε μάγκες να τον πιούμε

να μην πάμε στον τεκέ.

Ρέ τι νόμιζες πώς έχεις

τίποτα κορτάκηδες

ούτε πιτσιρίκια έχεις

μήτε και πρεζάκηδες

Αν θα κλείσουν τους τεκέδες

Πειραιά Κρεμμυδαρού

τότε πια θα κουβαλάω

στην σπηλιά την κουρελού.

Μαρίκα Φραντζεσκοπούλου (Πολίτισσα) - Γι' αυτό φουμάρω κοκαΐνη

 Πού ’ναι εκείνα μου τα κάλλη, πού ’ν’ η τόση μ’ εμορφιά στην Αθήνα δεν είχε άλλη τέτοια λεβεντιά ήμουν κούκλα, ναι στ’ αλήθεια με μεγάλη αρχοντιά δεν σας λέγω παραμύθια τρέλανα ντουνιά μα μ’ έμπλεξε ένας μόρτης, αχ, ένας μάγκας πρώτης μου πήρε ό,τι είχα και μ’ αφήνει μου πήρε την καρδιά μου, τα νιάτα, τα λεφτά μου κι απ’ τον καημό φουμάρω κοκαΐνη -Αχ, πανάθεμά σε κοκαΐνη, με τρέλανες τη φτωχιά! μ’ αγαπούσαν αφεντάδες, νέοι, γέροι και παιδιά κι όλοι οι πρώτοι κουβαρντάδες μέσ’ στην αγορά αχ, τι όμορφα περνούσα, με τραγούδια και κρασί κάθε μέρα εγλεντούσα, τι ζωή χρυσή και τώρα η καημένη, γυρνάω μαραμένη γιατ’ ο σεβντάς του μάγκα δε μ’ αφήνει με τρέλανε ο μόρτης, ο κοκαϊνοπότης γι’ αυτό κι εγώ φουμάρω κοκαΐνη

Μαρίκα Φραντζεσκοπούλου (Πολίτισσα) - Τσαχπίνα Σμυρνιωπούλα

 

Σύνθεση του Σταύρου Παντελίδη. Ερμηνεύει η Μαρίκα Φραντζεσκοπούλου (Πολίτισσα). Ηχογραφήθηκε το 1933. Την ίδια χρονιά ηχογραφήθηκε και με την Ρόζα Εσκενάζυ (θα το αναρτήσω). Δίσκος COLUMBIA DG-346.

Αχ Σμυρνιοπούλα, είσαι νοστιμούλα όταν σε βλέπω, φως μου, μου σφάζεις την καρδούλα
και τρελαίνουμαι για σένα, αμάν μανούλα γιαλέλ'

είσαι μερακλού και καμωματού
κούκλα μου γλυκιά είσαι ζωγραφιά έμορφή μου Σμυρνιοπούλα, πάρε μου τα ούλα γιαλέλ', γιαλέλι, λέλι
γιαλέλ', γιαέλι

Σμυρνιοπούλα, η καρδιά μου εσένα θέλει αχ, με έχεις παλαβό μέσ' στο συνοικισμό
αμάν, δεν νταγιαντώ, βρε τσαχπινούλα μου σαν σε βλέπω να χορεύεις, αμάν, γιαλελέλι

αχ Σμυρνιοπούλα, είσαι νοστιμούλα με τα γλυκά σου μάτια κάνεις καρδιές κομμάτια
αχ, τι μάτια που σκλαβώνουν, αμάν, μανούλα γιαλέλ'

είσαι ζωγραφιά, αχ, τσαχπίνα μου
μ' άναψες φωτιά μέσα στην καρδιά έμορφή μου Σμυρνιοπούλα, πάρε μου τα ούλα γιαλέλ', γιαλέλι, λέλι
γιαλέλ', γιαέλι

Σμυρνιοπούλα, η καρδιά μου εσένα θέλει αχ, με έχεις σαν τρελό, φως μου, να σε χαρώ
τσαχπίνα μου γλυκιά, μου πήρες την καρδιά έμορφή μου Σμυρνιοπούλα, πάρε μου τα ούλα

Γιαννάκης Ιωαννίδης-Ο Πινόκλης (1928)

Γιαννάκης Ιωαννίδης-Ο Πινόκλης

                                                        

                                           Θανάσης Παπακωνσταντίνου-Ο Πινόκλης

 Εις στον Πειραιά γεννήθηκα

και τ' όνομά μου ειν' Τσόκρης

μα εδώ ξαναβαφτίστηκα

και γίνηκα Πινόκλης.

Εις στον Πειραιά καθόμουνα

που ειναι το Πασαλιμάνι

μα στο Νιου Γιόρκι κάθομαι

στο Μάντισον σε χάνι.

Και ξερτέ βρε Αρκαντάσηδες

πώς μπερδεύτηκεν ο κόμπος

γιατί την ανακάλυψε

αυτή τη γη ο Κολόμπος.

Στίχοι - μουσική: Δημοσθένης Ζάττας

Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Ιωαννίδης (1928)

Μαρίκα Παπαγκίκα -Τι σε μέλλει εσένανε

Κώστας Καρίπης - Κορδελιό

Μαρίκα Παπαγκίκα -Τι σε μέλλει εσένανε

                                              Γιώργος Βιδάλης -Τι σε μέλλει εσένανε

Τι σε μέλλει εσένανε από πού είμαι εγώ
τι σε μέλλει εσένανε από πού είμαι εγώ

απ’ το Καραντάσι, φως μου, ή απ’ το Κορδελιό

απ’ το Καραντάσι, φως μου, ή απ’ το Κορδελιό

τι σε μέλλει εσένανε

κι όλο με ρωτάς

από ποιό χωριό είμαι εγώ

αφού δε μ’ αγαπάς

απ’ τον τόπο που ήρθα εγώ ξεύρουν ν’ αγαπούν

απ’ τον τόπο που ήρθα ’γώ ξεύρουν ν’ αγαπούν

ξεύρουν τον καημό να κρύβουν, ξεύρουν να γλεντούν

ξεύρουν τον καημό να κρύβουν, ξεύρουν να γλεντούν

τι σε μέλλει εσένανε

κι όλο με ρωτάς

από ποιό χωριό είμαι εγώ

αφού δε μ’ αγαπάς

τι σε μέλλει εσένανε κι όλο με ρωτάς

τι σε μέλλει εσένανε κι όλο με ρωτάς

αφού δε με λυπάσαι, φως μου, και με τυραγνάς

αφού δε με λυπάσαι, φως μου, και με τυραγνάς

τι σε μέλει εσένανε

κι όλο με ρωτάς

από ποιό χωριό είμαι εγώ

αφού δε μ’ αγαπάς

απ’ τη Σμύρνη έρχομαι να βρω παρηγοριά

απ’ τη Σμύρνη έρχομαι να βρω παρηγοριά

να βρω μες στην Αθήνα μας αγάπη κι αγκαλιά

να βρω μες στην Αθήνα μας αγάπη κι αγκαλιά

τι σε μέλει εσένανε

κι όλο με ρωτάς

από ποιό χωριό είμαι εγώ

αφού δε μ’ αγαπάς