Μαρίκα Φραντζεσκοπούλου (Πολίτισσα) - Γι' αυτό φουμάρω κοκαΐνη

 Πού ’ναι εκείνα μου τα κάλλη, πού ’ν’ η τόση μ’ εμορφιά στην Αθήνα δεν είχε άλλη τέτοια λεβεντιά ήμουν κούκλα, ναι στ’ αλήθεια με μεγάλη αρχοντιά δεν σας λέγω παραμύθια τρέλανα ντουνιά μα μ’ έμπλεξε ένας μόρτης, αχ, ένας μάγκας πρώτης μου πήρε ό,τι είχα και μ’ αφήνει μου πήρε την καρδιά μου, τα νιάτα, τα λεφτά μου κι απ’ τον καημό φουμάρω κοκαΐνη -Αχ, πανάθεμά σε κοκαΐνη, με τρέλανες τη φτωχιά! μ’ αγαπούσαν αφεντάδες, νέοι, γέροι και παιδιά κι όλοι οι πρώτοι κουβαρντάδες μέσ’ στην αγορά αχ, τι όμορφα περνούσα, με τραγούδια και κρασί κάθε μέρα εγλεντούσα, τι ζωή χρυσή και τώρα η καημένη, γυρνάω μαραμένη γιατ’ ο σεβντάς του μάγκα δε μ’ αφήνει με τρέλανε ο μόρτης, ο κοκαϊνοπότης γι’ αυτό κι εγώ φουμάρω κοκαΐνη