Με την πλάτη στο ανατολικό παράθυρο
στέκεσαι
με κοιτάς με τα ειλικρινή χέρια
πίσω απ’ τον κόσμο.
Μπαίνει αέρας πολύς,
μπαίνει κι υφαίνει κρύσταλλα στο μπούστο των μαλλιών σου.
Εσύ τα κοιτάς,
τα χαϊδεύεις
σαν να ήτανε παιδιά σου.
Λευτέρης Τσώνης (1984)
Πηγή: Το αλκοολόγιο, Εκδόσεις: Εκάτη, 2015
