Ενδελέχεια-Στην αρχή του τραγουδιού

 Τίτλος:Στην αρχή του τραγουδιού

Άλμπουμ:Καθρέφτης (Single)

Καλλιτέχνης:Ενδελέχεια

Στιχουργός:Νίκος Ξυδάκης/Κ.Γουδής

Συνθέτης:Νίκος Ξυδάκης

Ενδελέχεια - Διαμαντένια Προβλήτα

 Δίσκος : Βουτιά από ψηλά (1997 ) 

Στίχοι:   Δημήτρης Μητσοτάκης

Μουσική:   Δημήτρης Μητσοτάκης & Ενδελέχεια

Ξεγραμμένες μανάδες, 

ξεπεσμένοι μπαμπάδες, 

χρόνια τώρα νεκροί εραστές.

Της ζωής τους ο χώρος

σιωπηλή λεωφόρος

που γυρεύει μια πόρτα στο χτες.

Να, τα όνειρα! Πάρ' τα!

Τώρα πάνω σε κάρτα

θα χτυπάμε αυτά που αγαπάμε.

Γεννημένοι σε φάκα, 

γαμημένοι για πλάκα, 

κάποια νύχτα που είχες ανία.

Σα λυγμός ακροβάτη, 

σαν πορνείου κρεβάτι, 

που χτυπάς σιωπηλά με μανία.

Σαν πληγή που δεν κλείνει

και το αίμα αφήνει

να κυλά σαν φευγάτο ποτάμι.

Σαν κλισέ σε ταινία, 

με νονούς και μαφία, 

σα μυαλά κολλημένα στο τζάμι.

Να, τα όνειρα!Πάρ' τα!

Τώρα πάνω σε κάρτα

θα χτυπάμε αυτά που αγαπάμε.

Ό,τι θέλεις σου δίνουν, 

το Θεό τους προδίνουν

αν εσύ τους το πεις για φαντάσου.

Δώσ' τους ένα πηρούνι

και για σένα γουρούνι

την καρδιά τους θα φάνε μπροστά σου.

Γεννημένοι σε φάκα, 

γαμημένοι για πλάκα, 

κάποια νύχτα που είχες ανία.

Σα λυγμός ακροβάτη, 

σαν πορνείου κρεβάτι, 

που χτυπάς σιωπηλά με μανία.

Να, τα όνειρα!Πάρ' τα!

Τώρα πάνω σε κάρτα

θα χτυπάμε ό,τι αγαπήσαμε, φως μου.

Να, τα όνειρα!Κοίτα, 

διαμαντένια προβλήτα, 

σε μια λίμνη στην άκρη του κόσμου.

Ενδελέχεια - Η πεταλούδα

 Το τρένο σφύριξε βραχνά

κι οι κόρνες τρίξαν θυμωμένες

μες στο βαγόνι μοναχός

ο Φώτης έσβησε το φως

κι ανοίγει πόρτες κλειδωμένες

 

Σφιχτά στα χέρια του κρατά

την παιδική του την απόχη

μια πεταλούδα κυνηγά

πίσω απ' τα μάτια τα κλειστά

κι έξω αρχινά το πρωτοβρόχι

 

Κι εκεί στου κόσμου τη στροφή

που λεν αγγίζουν οι πατρίδες

σπάει το τζάμι το θολό

κι έξω βουτάει στο κενό

εκεί που σπάνε οι καταιγίδες

 

Τον βρήκαν κάποιοι το πρωί

με τη ζωή να παζαρεύει

το στόμα ανοίγει μια στιγμή

είναι τους λέει η ζωή

μια πεταλούδα που ξεφεύγει

Ενδελέχεια - Κατάδικος

 

Ενδελέχεια -Χάρτινες σαΐτες

Στίχοι:  Δημήτρης Μητσοτάκης

Μουσική:  Δημήτρης Μητσοτάκης & Ενδελέχεια

Βαριές κουβέντες μα ο τόπος ελαφρύς.

Παλιό γραμμόφωνο διαβάζει τη ζωή σου.

Φώτα χλωμά, φτηνό ρακί

που ηρεμούν και ξεθωριάζουν την οργή σου.

Και είμαι εγώ και είσαι εσύ

και μοιάζουμε με χάρτινες σαΐτες,

που έχουν καρφώσει για καλά

στην οροφή του σινεμά,

κάποιοι αλήτες,

που έχουν καρφώσει για καλά

κάποιοι αλήτες.

Μοιάζεις μπαρούτι που το λύγισε η βροχή

και ξέρεις βρέχει δυνατά τούτες τις ώρες

κι όσοι αγαπούν, τόσοι μισούν,

άμα δε μάθουν να παλεύουν με τις μπόρες.

Και είμαι εγώ και είσαι εσύ

και μοιάζουμε με χάρτινες σαΐτες,

που έχουν καρφώσει για καλά,

στην οροφή του σινεμά,

κάποιοι αλήτες,

που έχουν καρφώσει για καλά

κάποιοι αλήτες.

Στενεύει η μέρα και το πέρασμα στενό,

σαν καρβουνιάρικο σαλπάρει από το Λαύριο.

Τζάμπα μαγκιά, φτηνή πουστιά

πουλάω σήμερα για να τη βγάλω αύριο.

Μα μη φοβάσαι σε προσέχει ο θεός.

Σου `χει κρατήσει για το μέλλον σου καβάντζα.

Όμως θα τρέμεις μια ζωή

μη σου ξεπλύνουνε τα όνειρα στη λάντζα.

Και είμαι εγώ και είσαι εσύ

και μοιάζουμε με χάρτινες σαΐτες,

που έχουν καρφώσει για καλά,

στην οροφή του σινεμά,

κάποιοι αλήτες,

που έχουν καρφώσει για καλά

κάποιοι αλήτες.

 

Ενδελέχεια - Υπάρχουν λέξεις

 

Ενδελέχεια - Μικρές χαρές

Καυτή βροχή στα μάτια σου ξεπλένει την αλήθεια

Θα ξαναρθούν μικρές χαρές

Μικρές χαρές σαν άγγελοι ρουφιάνοι για βοήθεια

Θα ξαναρθούν μικρές χαρές

Κλειστές ζωές σα θέατρο που τρέμει τις αργίες

Θα ξαναρθούν μικρές χαρές

Μικρές χαρές σαν Κυριακές και σαν χλωμές αγίες

Θα ξαναρθούν μικρές χαρές

Δε φταίει κανείς, δε φταίει κανείς

Όποιος κερνάει τη ζωή, αυτός τη σεργιανάει

Δε φταίει κανείς

Ψευτοευχές, χαμόγελα πνιγμένα στις ρυτίδες

Θα ξαναρθούν μικρές χαρές

Μικρές χαρές διάφανες με πύρινες λεπίδες

Θα ξαναρθούν μικρές χαρές

Δε φταίει κανείς, δε φταίει κανείς

Όποιος κερνάει τη ζωή, αυτός τη σεργιανάει

Δε φταίει κανείς

Δε φταίει κανείς, δε φταίει κανείς

Όποιος φοβάται την αυγή, τη νύχτα ξαγρυπνάει

Γυμνές ακτές τα χείλη σου με τη σιωπή παλεύουν

Θα ξαναρθούν μικρές χαρές

Μικρές χαρές που χάθηκαν και τώρα σε γυρεύουν

 

Κώστας Ουράνης - Αν νοσταλγώ

Αν νοσταλγώ δεν είναι εσάς, αγάπες περασμένες

και τις στιγμές τις ευτυχείς μαζί σας που έχω ζήσει

Τα ρόδα σας τα μάρανα στα χέρια μου και τώρα

μέσα στης μνήμης το παλιό βιβλίο τα’ χω κλείσει

Μα είναι κάποιες άγνωστες, περαστικές γυναίκες

που μια στιγμή σταυρώνανε το βλέμμα τους μαζί μου

Τέτοιες που μείναν ο γλυκύς κι ανέφικτος μου πόθος,

ενώ ποιος ξέρει θ’ άλλαζαν για πάντα τη ζωή μου

Αν νοσταλγώ δεν είναι εσάς πόλεις όπου έχω ζήσει,

πόλεις που σας εγνώρισα και που σας έχω αφήσει,

μα κείνες ταξιδεύοντας που αντίκρισα ένα βράδυ

(Κι είδα μακριά τα φώτα τους, τ’ άπειρα, να χορεύουν

που ήταν σαν να με φώναζαν, που ήταν σαν να μου γνέφουν)

και που το πλοίο προσπέρασε, πλέοντας στο σκοτάδι...

                                                    Ενδελέχεια-Αν Νοσταλγώ

                                              Θάνος Ανεστόπουλος-Αν Νοσταλγώ