Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 1.2. Νορβηγία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 1.2. Νορβηγία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 26 Δεκεμβρίου 2023

Knut Ødegård-Μητέρα


Έχω μια μητέρα με σκούρο μπλε παλτό.


Πιάνει το χέρι μου΄ είμαι

μικρός΄ φοβάμαι΄με

οδηγεί.


Το παλτό της είναι

κατάσπαρτο με αστέρια.

Το χιόνι είναι πολύ βαθύ

εδώ που περπατάμε, στον ανοικοκύρευτο

γαλαξία: αυτή

κι εγώ.


(μτφρ. Γιώργος Καρτάκης & Νάντια Καρτάκη)

Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου 2023

Olav Haug - Δύο ποιήματα

Μη με πλησιάζεις με όλη την αλήθεια

Μη με πλησιάζεις με όλη την αλήθεια
Μη μου φέρεις τον ωκεανό αν διψάσω
Ούτε τον ουρανό αν φυτέψω φως
Φέρε μου έναν ψίθυρο λίγη δροσιά έναν κόκκο
Όπως τα πουλιά ραμφίζουν σταγόνες από τη λίμνη
Και ο άνεμος ένα σπυρί αλάτι

Είσαι ο άνεμος
Είμαι μια βάρκα
δίχως άνεμο.
Εσύ ήσουν ο άνεμος.
Αυτός ήταν ο δρόμος που ήθελα να πάρω;
Ποιος νοιάζεται για δρόμους
με άνεμο σαν αυτόν!


Μετάφραση: Τούλα Παπαπάντου, Ενεκεν, 2019.

Κυριακή 9 Απριλίου 2023

Jens Bjørneboe - Το τραγούδι της Χιροσίμα


Ήταν ένα όμορφο πρωινό
στην πόλη της Χιροσίμα,
ένα καλοκαιρινό πρωινό του 1945.
Ο ήλιος έλαμπε
σ' ένα γαλάζιο ανέφελο ουρανό
εκείνο το καλοκαιρινό πρωί του 1945.
Τα κοριτσόπουλα παίζανε
ανάμεσα στα δέντρα και στους κήπους
κάνοντας ό,τι κάνουν κι οι μεγάλοι.
Στόλιζαν τις κουκλίτσες τους,
χτένιζαν με φροντίδα τα μαλλιά τους.
Οι γυναίκες κόβαν το ψωμί στις κουζίνες.
Και πολλά μικρά παιδιά
κοιμόνταν ακόμα στα κρεβατάκια τους
γιατί ήταν νωρίς το πρωί.
Ο ήλιος ήταν όμορφος και ζεστός,
η δροσιά απλωνόταν στα λιβάδια
και τα λουλούδια ανοίγανε τα φύλλα τους.
Ήταν ένα όμορφο πρωινό
στην πόλη της Χιροσίμα
εκείνο το καλοκαιρινό πρωί του 1945.
Κι ο ήλιος έλαμπε
στον γαλάζιο και ανέφελο ουρανό
το καλοκαιρινό πρωινό του 1945.

μετάφραση: Γιώργος Χριστογιάννης

Ο Γενς Μπιέρνεμπε (Jens Ingvald Bjørneboe, 1920-76) ήταν Νορβηγός συγγραφέας, ζωγράφος και ποιητής. Η ροπή του προς τον αλκοολισμό τον οδήγησε στην αυτοκτονία σε ηλικία 56 ετών.

Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2021

Jens Bjørneboe-Καρχαρίες-Ιστορία ενός ναυαγίου

 Αυτό είναι η ιστορία: είναι ο δρόμος της ελευθερίας, κι αυτό τον δρόμο τον πορευόμαστε ελεύθερα, είτε την θέλουμε την ελευθερία είτε όχι. Η πορεία θα είναι γεμάτη ψεύτικους αρχηγούς και σκάρτους καθοδηγητές, γεμάτη λαοπλάνους και ψευτοπροφήτες, κι εμείς έχουμε την ελευθερία να διαλέξουμε για λυτρωτές μας ενσαρκώσεις του Κακού, την ελευθερία να τους προσκυνάμε και να τους ακολουθούμε, όπως κι αυτοί έχουν την ελευθερία να μας παραπλανούν. Όμως αυτός ο ζοφερός, αιματηρός δρόμος της ελευθερίας είναι ο δρόμος της συνάντησης της ανθρωπότητας με τον εαυτό της.

 μετ. Δημοσθένης Κούρτοβικ