Βομβαρδίζουν σπίτια.
Βομβαρδίζουν σχολεία.
Βομβαρδίζουν νοσοκομεία.
Βομβαρδίζουν σκηνές.
Βομβαρδίζουν δρόμους.
Βομβαρδίζουν χωράφια.
Βομβαρδίζουν τα συντρίμμια
μέχρι να γίνουν όλα σκόνη.
Βομβαρδίζουν, βομβαρδίζουν, βομβαρδίζουν.
Ένας ερειπιώνας ολόκληρη η Γάζα.
Αλλά ποιος νοιάζεται.
Είναι μια ξένη υπόθεση.
Σκοτώνουν μωρά.
Σκοτώνουν παιδιά.
Σκοτώνουν μάνες.
Σκοτώνουν γέροντες.
Σκοτώνουν σώματα.
Σκοτώνουν ψυχές.
Σκοτώνουν Ζωές.
Σκοτώνουν, σκοτώνουν, σκοτώνουν.
Ένα σφαγείο ολόκληρη η Γάζα.
Αλλά ποιος νοιάζεται
Είναι μια ξένη υπόθεση.
«Πολεμάμε τους τρομοκράτες» λένε οι φονιάδες
και σκοτώνουν μάνες και μωρά.
Ξεκληρίζουν οικογένειες.
Και να σκεφτείς ότι
κάποτε βίωσαν οι ίδιοι
τον τρόμο και τον όλεθρο.
Τώρα τα προκαλούν.
Ασυγχώρητοι.
Κι εμείς;
Θεατές μια γενοκτονίας – κάποιων άλλων.
Ούτε καν θεατές.
Ούτε καν ψάχνοντας
κάποιο άλλοθι.
Ποιος νοιάζεται.
Η σφαγή των άλλων
είναι πάντα μια ξένη υπόθεση.
(Ποιος ξέρει.
Ίσως αύριο
ο δικός μας πόνος
να είναι για άλλους
μια ξένη υπόθεση.)
ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΡΑΣΛΙΑΣ
Πηγή: https://neoplanodion.gr/2025/05/14/xene-hypothese/?fbclid=IwY2xjawKR2-xleHRuA2FlbQIxMQBicmlkETFVVkp5R3FFeU5mMnZHQWlSAR6nINSNK4Bcox3OOQ2ETs-VelAaohxlCrWIZqFI68RqrsX8l67CQ8ZomuLONw_aem_yh-lLe08PAE42rLSgK54fg
