Κώστας Μαϊστράλης - Μετουσίωση

Κοπριά, στη ρίζα της τριανταφυλλιάς είχαμε ρίξει…
Κι αυτή, τι θαύμα! Την κόπρο μετουσίωσε σ’ έκρηξη κάλλους
–φύλλα και ρόδα– με υπερούσιον ευωδιά.
Γονατιστός μπρος στην υπέροχη Ομορφιά, του κόσμου,
δεήθηκα στης Γης και τ’ Ουρανού το Φωτοδότη:
Δότη του Ονείρου! Κάνε την ύπαρξή μου –αν θέλεις–
ανθό του Απρίλη, πάνω από τη σήψη,
να ευωδιαστώ και να ευωδιάσω – πριν με φάει η Νύχτα… 

Πηγή: https://poiimata.com/2020/03/02/metoysiosi-konstantinos-roympeas/

Κώστας Μαΐστράλης - Αγρανάπαυση

Τώρα, κείνος ο τόπος της Άνοιξης,
έχει αγρανάπαυση. Το χώμα κι ο πηλός κοιμάται.
Και τ’ άνθη του έχουν μαρανθεί.
Στο κέντρο το πηγάδι, με το φιλιατρό
χαρακωμένο απ’ τα σκοινιά,
το σκέπασαν οι αφαλαρίδες και τ’ αγριόβατα
κι έχουν τα δροσερά νερά του καταχωνιαστεί.

Όμως, αν μεις από τη δράση αποσυρθήκαμε
ο τόπος δεν εχάθηκε
άλλος ταχιά στη δούλεψη θα ’ρθει.

Ποτές μην το ξεχνάς:
Η Γης, είναι φτιαγμένη για την Άνοιξη.

Πηγή:https://poiimata.com/2016/09/02/agranapaysi-konstantinos-roympeas/

Κώστας Μαϊστράλης-Ποίημα στο σκοτωμένο εχθρό

Νεκρέ μου εχθρέ, ποτέ μου δεν σε μίσησα
αλλά,
εκεί που σε σημάδευα από χρέος

έχουμε δυο πεθάνει.

Εσύ που χτυπήθηκες και εγώ που απέθανα μαζί.

Η όχτη του ποταμού που διάλεξες και ξεκουράζεσαι νεκρός

είναι μια χώρα μυθική

(πραγματική ΄ναι η κόλαση μόνο του Κόσμου τούτου)

γιατί εσύ δεν έχεις τ' άγχος πια, δεν έχεις σκέψη οδυνηρή.

-Εσύ κοιμάσαι...

Κώστας (Ρουμπέας) Μαϊστράλης (1914-2015)

Το έλκυθρο με τ΄ άστρο, 1964

Πηγή: Διονύσης Πιτταράς, Μεσσήνιοι Δημιουργοί (Ποιητές, Συγγραφείς, Καλλιτέχνες), Τόμος Α΄,  Καλαμάτα: Περιφερειακές Εκδόειες Ε.Π.Ε., σ. 201.

Κώστας Μαϊστράλης-Τα σήματά μας

Μας κόψανε τις γέφυρες
και μας αφήσαν έκθετους
στο πιο αφιλόξενο ακρογιάλι
επίμονα να εκπέμπουμε
τα σηματά μας…
Αλλοι μας λένε ναυαγούς`
αλλοι σωτήρες που στέλνουνε
τα φωτεινά τους σήματα
νυχθημερόν…στους βυθισμένους

Κώστας Μαϊστράλης