Ρούλα Ερμείδη - Κυκλάμινο

Στην Θεανώ Κιούση

Σεντόνι ακούραστη σκέψη
όταν πλαγιάζεις στις παρυφές του χρόνου
η μνήμη σου τρύπα το σώμα
όπως παγωμένες βελόνες
τρυπούν το νοητό σου κόσμο.

Ένα Κυκλάμινο ανθίζει σε σχήμα καρδιάς
σαν κόσμημα ασημένιο
μέσα στην υγρασία της ηδονής
δίπλα στο περβάζι
ενός παραθύρου
που δεν αγγίζει ο ήλιος.

Διψασμένος για τους ήχους της φύσης θα ακολουθείς
τη μεταμόρφωση της προσαρμογής
όπως ένα παιδί πηγαίνει πίσω από τη μητέρα του 
και ο χρόνος γίνεται άφθαρτος
απροσδιόριστης αξίας
σαν ενόραση επίκτητη.

Ρούλα Ερμείδη - Ποιήτρια, κοχύλι πολύτιμο

Στη Γιώτα Αργυροπούλου

Στο στήθος της πάνω

όπου κατοικεί ο πόθος

τόξο πολύχρωμο ανοίγεται

να χορέψουν πεταλούδες

Με πόνο βαθύ

οι λέξεις πασχίζουν να γεννηθούν

Μέλι πορτοκαλιας

σταλάζουν τα χείλη της

και χύνονται στο γαλάζιο της θάλασσας

Δίχως λόγια° με χρώμα πορφύρας αδειάζει

του δειλινού τη θλίψη.

Όστρακο ανοιχτό η ψυχή της

συλλέγει ζωή από κόκκους άμμου

Στο βυθό της οι στίχοι

δημιουργούν νέους σχηματισμούς

Κοράλλια, πέρλες στολίζουν το λαιμό της

αναδυόμενοι πόθοι

χαϊδεύουν το δέρμα της επιφάνειας

Ω! Ποιήτρια

Πολύτιμο κοχύλι

η καλοσύνη σου

ηρεμεί τα κύματα

κάθε που τρέμουν...

Άνεμοι ανέστιοι

τις ξύλινες ρίζες σου χαράσσουν

Μα εσύ, Κυκλαδίτικη αύρα,

ταξιδεύεις με τους γλάρους

τα καράβια μέχρι τον ουρανό...

Δημοσιεύτηκε στις 20 Ιανουαρίου 2023 στον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη

Ρούλα Ερμείδη - Δροσιά θανάτου στο Αιγαίο

Βιαστικοί διαβάτες

προσκυνούν τον υγρό σου τάφο

Στη μήτρα σου ξοδεύονται

γενιές ακούραστων διεκδικητών της ζωής

Εθελοντές στον θάνατο

Πωλούνται λίπασμα

στα πέτρινα χωράφια…

Γίνονται νέα στάχτη 

στην εστία της ανθρωπότητας…

Τα νέα παιδιά του Ποσειδώνα

χτίζουν αποικίες 

στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου…

Δημοσιεύτηκε στον Χαρτοκόπτη του Γιώργου Θεοχάρη

Ρούλα Ερμείδης-Άλικο

 Το χρώμα που ζωγραφίζεις το είναι μου

Βαθύ όσο ο πόθος μας

Πορφυρό σαν το δειλινό

Κατακόκκινο όπως η φωτιά

Λέξεις βαμμένες με άλικο χρώμα

στοιχίζονται αυστηρά

μέχρι να έρθει η ώρα να παραδοθούν

στην αταξία που τους προκαλείς

Ενδόμυχες σκέψεις

όμοια,

έτοιμες να ξεγυμνωθούν

στα μάτια σου μπροστά

αποζητούν ευλαβικά να αφεθούν

στην παλίρροια της ηδονής

στο πολυπόθητο ταξίδι του έρωτα

να βουτήξουν στο βυθό της ψυχής σου

να εξαγνιστούν...

Άλικη πορφύρα

Χρωμάτισέ με όσο θες!

Σμίλεψέ με την αλμύρα της θάλασσας σου

Και θα με έχεις κάνει για πάντα δική σου.

Πηγή:https://vassochristodoulou.blogspot.com/2017/07/?fbclid=IwAR0Xnko0HutdnMvj1wzWVl_VcyjLoalflvkOOYWNeqOxbNBPcLjoISVHyxM