Μια πεταλούδα στον κήπο. Το παιδάκι μπουσουλάει, εκείνη πετάει. Μπουσουλάει-πετάει…
*
Νύχτα. Φεγγάρι. Τα σαλιγκάρια τραγουδούν στο τσουκάλι.
*
Στο φρέσκο χορτάρι αφήνει η μοντέρνα γυναίκα τον τύπο των γλουτών της.
*
Ανάμεσα στα κόκκινα άνθη της δαμασκηνιάς
στεγνώνει η γάτα η βρεγμένη.
*
Μια ζωή την έχουμε. Χλωρά καλάμια, παρακαλώ, στο νεκροκρέβατό μου.
*
Άνθισαν οι κερασιές. Κάτι πεθαίνει. Ετοιμαστείτε.
*
Φυσάει. Μας έπνιξε στη σκόνη ο θάνατος.
*
Μυρίζονται, μυρίζουν, οι ερωτευμένες γάτες.
*
Βρέχει άνοιξη στην πόρτα της αγάπης μου.
*
Όταν ερωτεύονται τα νιάτα, βρέχει στα ψηλά βουνά.
*
Κι η αγριόγατα στον έρωτα γατούλα είναι.
*
Βρόμικος, κοντός, σκονισμένος ο θάμνος. Κι όμως ανθίζει.
*
Έπεσε ένα φύλλο. Έβαλε το καπέλο του το σκυλί και πάει…
*
Ούτε κι αυτός έχει όρεξη να μαζέψει το χιόνι: το σκιάχτρο.
*
Μοιάζει σαν να διαβάζει ένα βιβλίο στον ουρανό της νύχτας: βατράχι.
*
Για να βγάλει το ψωμί του το αηδόνι πέφτουν τα φύλλα.
*
Τα παιδιά που παίζουν παριστάνοντας του κορμοράνους, είναι συχνά πιο όμορφα
από τους κορμοράνους.
*
Δεν ξέρω οι άνθρωποι… πάντως τα σκιάχτρα κάποτε λυγίζουν.
*
Κοιμάται, ξυπνάει, χασμουριέται
η γάτα και πάει να κάνει έρωτα.
*
Ζούμε σκαρφαλωμένοι στη σκεπή
της κόλασης για να δούμε τα λουλούδια.
*
Άνοιξη στο καλύβι μου: μια ομίχλη σαν γιγάντια φιγούρα κάποιου που κοιμάται.
*
Ο τόπος μου: ακόμα κι η ομίχλη είναι αρχαία.
*
Η ζέστη σήμερα θολώνει τα πάντα: ετούτοι οι δυο τάφοι μοιάζουν με παλιούς καλούς φίλους.
*
Στο τέλος τέλος, το νέο χορτάρι είναι… ε, ναι, λοιπόν: νέο!
*
Όταν το αηδόνι κρύβεται στο πεύκο… τραγουδάει το πεύκο!
*
Τιθασεύοντας τη σάρκα κινείται ανάμεσα στ’ αγκάθια… το βατράχι.
*
Το γέρικο σκυλί κοιτάζει σαν ν' ακούει τα σκουλήκια να τραγουδούν βαθιά στη γη.
*
Ο κόσμος: να βαράς μύγες σ’ ένα μικρό χέρσο χωράφι.
*
Ξημερώνει. Οι άνθρωποι φορούν τα πρόσωπά τους.
*
Όσο πετούν μπεκάτσες, οι άνθρωποι θα πεθαίνουν.
*
Το ίδιο σκοτάδι φορούν οι άνθρωποι, όταν πέφτουν τα φύλλα στα βουνά.
*
Όπου γυρίσω να κοιτάξω: βιολέτες. Τι μοναξιά κι αυτή!
*
Από πού έρχονται τα ουράνια τόξα;
*
Πώς άνθισαν έτσι τα λιβάδια; Κάτι κάνει εκεί κάτω ο νεκρός πατέρας μου.
*
Στο κεφάλι του αρχιερέα κάνουν έρωτα οι μύγες.
*
Πεθαίνουμε ένας ένας. Σε λίγο αρχίζει η γιορτή των καντηλιών.
*
Κάθε Πρωτοχρονιά, ξαναγίνομαι παιδί. Κάτι είναι κι αυτό!
*
Δύο πρώτου: γεράσανε κιόλας τα χέρια μου.
*
Ω θεέ της νέας χρονιάς, βοήθησέ μας
ν’ αντέξουμε κι ετούτη τη χρονιά!
μεταγραφή: Γιώργος Μπλάνας
Πηγή: https://diastixo.gr/logotexnikakeimena/poihsh/497-kobayashi-issa
