Οδυσσέας Ελύτης - Τα τζιτζίκια

Η Παναγιά το πέλαγο
κρατούσε στην ποδιά της
Τη Σίκινο την Αμοργό
και τ’ άλλα τα παιδιά της

Από την άκρη του καιρού
και πίσω απ’ τους χειμώνες
Άκουγα σφύριζε η μπουρού
κι έβγαιναν οι Γοργόνες

Κι εγώ μέσα στους αχινούς
στις γούβες στ’ αρμυρίκια
Σαν τους παλιούς θαλασσινούς
ρωτούσα τα τζιτζίκια:

– Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι
γεια σας κι η ώρα η καλή
Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;
κι όλ’ αποκρίνονται μαζί:

– Ζει ζει ζει ζει ζει ζει ζει ζει

από το βιβλίο: Oδυσσέας Eλύτης, Τα ρω του έρωτα, ύψιλον/βιβλία, 1986.

 Κατερίνα Φωτεινάκη - Αγγελική Ιονάτου -Τα τζιτζίκια

Angélique Ionatos Hymne à Maria Néféli

 

Κωστής Παλαμάς-Να ’μουν τ’ αγιόκλημα

Να ’μουν τ’ αγιόκλημα που απ’ την αυλή σου

ψηλά στον τοίχο σου σκαλώνει, ανθεί,

που με τη δρόσο σου, με την πνοή σου

πάντα δροσίζεται, και πάντα ζει.

Στο παραθύρι σου να ’ρθώ να στήσω

κλωνάρια πράσινα για ν’ ακουμπάς,

στρώμα, προσκέφαλο να σου χαρίσω,

να γέρνεις ήσυχα, να μ’ αγαπάς.

Ν’ ανακατώνουνται, να γίνουντ’ ένα,

να κουβεντιάζουνε αδελφικά

τα λουλουδάκια μου τα μυρωμένα

με τα μαλλάκια σου τα καστανά.

Να λούζω αδιάκοπα τα όνειρά σου

με των ανθών μου τη μυρουδιά,

κι εσύ τους κλώνους μου με τη δροσιά σου·

εγώ δουλεύτρα σου κι εσύ κυρά.

Τα τραγούδια της πατρίδας μου

Και στο καλότυχο παράθυρό σου

όποιος το ταίρι μας τύχει να ιδεί

να λέγει εμένανε δεντρί δικό σου

δικό μου λούλουδο εσέ να ειπεί.

Χωρίς εσένανε να μην ανθίζω,

χωρίς εμένανε να μη γελάς,

την ευτυχία μου να σου χαρίζω,

την εμορφάδα σου να μου σκορπάς.

Τ' αγιόκλημα * Αγγελική Ιονάτου

.... από το album Eros Y Muerte.

Μίλτος Σαχτούρης-Στα νησιά

                                            Angélique Ionatos-Στα νησιά

Τα ωραία νησιά

δεν έχουν ουρανό

τα πτώματα εκεί

έχουνε κόκκινα φτερά

τα κόκαλα

λάμπουν

σαν

άσπιλη

άσπρη φωτιά

κι έρημο το φεγγάρι

εκεί

το ξεδοντιασμένο

το στόμα της γριάς

έχει ουρανό

Ο περίπατος

Angélique Ionatos-Mes soeurs sorcières

 

Οδυσσέας Ελύτης - Του Αιγαίου

Angélique Ionatos O Erotas

 poème : Odysseus Elytis

musique: A. Ionatos

arrangement : Henri Agnel

extrait de l'album : "O Erotas"

Οδυσσέας Ελύτης «Του Αιγαίου»

Του Αιγαίου

Ι

Ο έρωτας

Το αρχιπέλαγος

Κι η πρώρα των αφρών του

Κι οι γλάροι των ονείρων του

Στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζει

Ένα τραγούδι

Ο έρωτας

Το τραγούδι του

Κι οι ορίζοντες του ταξιδιού του

Κι η ηχώ της νοσταλγίας του

Στον πιο βρεμένο βράχο της η αρραβωνιαστικιά προσμένει

Ένα καράβι

Ο έρωτας

Το καράβι του

Κι η αμεριμνησία των μελτεμιών του

Κι ο φλόκος της ελπίδας του

Στον πιο ελαφρό κυματισμό του ένα νησί λικνίζει

Τον ερχομό

II

 

Παιχνίδια τα νερά

Στα σκιερά περάσματα

Λένε με τα φιλιά τους την αυγή

Που αρχίζει

Ορίζοντας –

 

Και τ’ αγριοπερίστερα ήχο
Δονούνε στη σπηλιά τους

Ξύπνημα γαλανό μες στην πηγή
Της μέρας
Ήλιος –

 

Δίνει ο μαΐστρος το πανί

Στη θάλασσα

Τα χάδια των μαλλιών

Στην ξεγνοιασιά του ονείρου του

Δροσιά-

Κύμα στο φως
Ξαναγεννάει τα μάτια
Όπου η Ζωή αρμενίζει προς
Τ’ αγνάντεμα
Ζωή –

 

III

Φλοίσβος φιλί στη χαϊδεμένη του άμμο – Έρωτας
Τη γαλανή του ελευθερία ο γλάρος
Δίνει στον ορίζοντα
Κύματα φεύγουν έρχονται
Αφρισμένη απόκριση στ’ αυτιά των κοχυλιών

Ποιος πήρε την ολόξανθη και την ηλιοκαμένη;
Ο μπάτης με το διάφανό του φύσημα
Γέρνει πανί του ονείρου
Μακριά
Έρωτας την υπόσχεσή του μουρμουρίζει – Φλοίσβος.

 

[Προσανατολισμοί, Πυρσός, 1940] 

Angélique Ionatos ~ Le funambule [ Caussimon / Francis Lai ]

 

Angélique & Photis IONATOS " Y a-t-il de la place pour les poètes. "

 

Σαπφὠ-απ. 55 Lobel-Page

κατθάνοισα δὲ κείσηι οὐδέ ποτα μναμοσύνα σέθεν
ἔσσετ΄ οὐδὲ ποκ΄ὔστερον· οὐ γὰρ πεδέχηις βρόδων
τὼν ἐκ Πιερίας· ἀλλ΄ ἀφάνης κἀν Ἀίδα δόμωι
φοιτάσηις πεδ΄ ἀμαύρων νεκύων ἐκπεποταμένα.

fr. 55

Όταν πεθάνεις πια, θα κείτεσαι εκεί κάτω και μήτε θα σε θυμάται
κανείς μήτε θα σε ποθεί· γιατί δεν έχεις μερίδιο στα ρόδα της Πιερίας.
Aλλά και στο παλάτι του θανάτου θενά τριγυρνάς αφανής,
ανάμεσα στους άψυχους νεκρούς, σαν πετάξεις από δω.

I.Ν. Καζάζης

Θα πεθάνεις και θα κείτεσαι, και μήτε
θ' απομείνει η θύμησή σου σε κανέναν,
μήτε και καημός για σε, τι οι Mούσες σού 'χουν
της Πιερίας αρνηθεί τα ρόδα, κι έτσι
και στον Kάτω Kόσμο ασήμαντη θα μείνεις,
σα βρεθείς με τις σκιές των πεθαμένων.

I. Θ. Kακριδής

ΚΑΙ ΘΑ ΄ΡΘΕΙ ΜΕΡΑ" Α. ΙΟΝΑΤΟΥ, Ν. ΒΕΝΕΤΣΑΝΟΥ

Σε ανασύνθεση και απόδοση απο τον Οδυσσέα Ελύτη.

Angélique Ionatos - Perséphone / Περσεφόνη

Συνθέτης: Παπαδημητρίου Δημήτρης

Στιχουργός: Καψάλης Διονύσης

Μικρό το σπίτι και με νοίκι

μα η νύχτα, Θεέ μου, της ανήκει

μεγάλη σαν ναός.

Φορεί λευκά μιας επετείου

πηγαίνει στην Καλλιδρομίου

κι η νύχτα παίρνει φως.

Γυρίζει σαν την Περσεφόνη

στον κάτω κόσμο, με βελόνι

και πρώην εραστές.

Γυρίζει σαν την Περσεφόνη

στον κάτω κόσμο και πληρώνει

λύτρα και δανειστές.

Ψάχνει τους φίλους της στον Άδη

τ’ αδέρφια της ζωής, το χάδι

και λόγια μαγικά.

Όλα του κόσμου να τ’ αλλάξει

να ‘ναι το δέρμα της μετάξι

τα όνειρα γλυκά.

Γυρίζει σαν την Περσεφόνη

στον κάτω κόσμο και πληρώνει

λύτρα και δανειστές.

Γυρίζει σαν την Περσεφόνη

κρατάει σκήπτρο και βελόνι

και ψάχνει αγοραστές.

Πιστοί της αγοραίας κοίτης

προσεύχονται με το κορμί της

και φεύγουν σιωπηλοί.

Σε μια γωνιά κάποιος της γνέφει

μοιάζει σε κάτι να πιστεύει

και τον ακολουθεί.

Γυρίζει σαν την Περσεφόνη

στον κάτω κόσμο, με βελόνι

και πρώην εραστές.

Γυρίζει σαν την Περσεφόνη

κρατάει σκήπτρο και βελόνι

και ψάχνει αγοραστές.

Angelique Ionatos-Γρήγορα η ώρα πέρασε

Η τραγουδοποιός Αγγελική Ιονάτου (22 Ιουνίου 1954- Λε Λιλά 7 Ιουλίου 2021) μελοποίησε τον Ελύτη και τη Σαπφώ και έγινε γνωστή διεθνώς ως Angélique Ionatos.

Το άσμα «Γρήγορα η ώρα πέρασε», που ερμηνεύει η εκλιπούσα μαζί με τη Νένα Βενετσάνου, συμπεριλαμβάνεται στον δίσκο Sappho de Mytilène που κυκλοφόρησε το 1992.

δέδυκε μεν ἀ σελάννα καί Πληίαδες μέ

σαι δε νύκτες παρά δ’ έρχετ’ ὦρα ἔγω

δέ μόνα κατεύδω ἀλγεσίδωρος

 μυθόπλοκος Ἔρος δ’ ἐτίναξέ μοι φρέ

νας ώς ἄνεμος κάτ ὄρος δρύσιν έμπέτων.

........................................................................

γρήγορα η ώρα πέρασε,μεσάνυχτα κοντεύ

ουν· πάει το φεγγάρι πάει κι η Πούλια βα

σιλέψανε· και μόνο εγώ κείτομαι δω μονά

χη κι έρημη ο Έρωτας που βάσανα μοι

ράζει ο Έρωτας που παραμύθια πλάθει

μου άρπαξε την ψυχή μου και την τρά
νταξε ίδια καθώς αγέρας από τα βουνά χυ
μάει μέσα στους δρυς φυσομανώντας.

Μετάφραση: Οδυσσέας Ελύτης

Πηγή: Οδυσσέας Ελύτης (ανασύνθεση και απόδοση), Σαπφώ, Οδυσσέας Ελύτης, Ίκαρος 1985, σσ. 34-35.

Αγγελική Ιονάτου-Το τραγούδι της λίμνης

Συνθέτης: Καραΐνδρου Ελένη
Στιχουργός: Αρλέτα

Μες στο νερό ψάρι χρυσό γλιστράς
κι εγώ ψαράς με δίχτυ αδειανό
Θάλασσα εσύ κι εγώ ο ναυαγός σου
Στην αγκαλιά σου πεθαίνω και ζω

Είσαι νοτιάς κι εγώ πουλί χαμένο
Εκεί που θέλεις με πηγαίνεις, με πετάς
Είσαι βοριάς, παγώνεις τα φτερά μου
Κι ύστερα μ’ ένα φιλί ψηλά με πας

Κρατάς εσύ τιμόνι και πανιά
Κι εγώ παιδί χαμένο μοναχό
Μάγισσα εσύ κι εγώ ακόλουθός σου
Χωρίς εσένα δεν ξέρω να ζω

Είσαι νοτιάς κι εγώ πουλί χαμένο
Εκεί που θέλεις με πηγαίνεις, με πετάς
Είσαι βοριάς, παγώνεις τα φτερά μου
Κι ύστερα μ’ ένα φιλί ψηλά με πας

Angélique Ionatos "To tragoudi tis limnis (La chanson du lac)

Αρλέτα - το τραγούδι της λίμνης (ο γλάρος)

ΣΑΠΦΩ απ. 55 Lobel-Page

Κατθάνοισα δὲ κείσηι οὐδέ ποτα μναμοσύνα σέθεν
ἔσσετ΄ οὐδὲ ποκ΄ὔστερον· οὐ γὰρ πεδέχηις βρόδων
τὼν ἐκ Πιερίας· ἀλλ΄ ἀφάνης κἀν Ἀίδα δόμωι
φοιτάσηις πεδ΄ ἀμαύρων νεκύων ἐκπεποταμένα.΄

Σαπφώ

.......................................................................................

Όταν πεθάνεις πια, θα κείτεσαι εκεί κάτω και μήτε θα σε θυμάται
κανείς μήτε θα σε ποθεί· γιατί δεν έχεις μερίδιο στα ρόδα της Πιερίας.
Aλλά και στο παλάτι του θανάτου θε νά τριγυρνάς αφανής,
ανάμεσα στους άψυχους νεκρούς, σαν πετάξεις από δω.

Μετ. Ι.Ν. Καζάζης

 http://www.greek-language.gr/…/h…/poets/sappho/page_006.html