Τις νύχτες ακούγεται το ρόπτρο,
μετά ένας αέρας και η βροχή
που ποτέ δεν γεμίζει
τα μεγάλα πιθάρια.
Τις νύχτες το ίδιο όνειρο
και τη μέρα σταγόνα νερό.
Έτσι κύλησαν τα χρόνια.
Κάθε νύχτα εκείνος
ο μάγος βροχοποιός
να χτυπάει το ρόπτρο,
με τη μέρα μήτε σταγόνα.
Το σώμα της να καίγεται.
1988
Άρωμα της βροχής
Φιλιά και βροχή
που χτυπάει στο τζάμι.
Έρχεται ξαφνικά
μου ψιθυρίζει λέξεις
που μόνο εμείς
καταλαβαίνουμε.
Κι έπειτα φεύγει
σαν κλέφτης
που άφησε πίσω του
άρωμα της βροχής
στο χώμα
και στα νυχτολούλουδα.
1988
Πηγή: Το αγκίστρι, 1994
