Ονείρατα μου απόκοσμα, στον κόσμο ενσαρκωμένα,
Καθώς εκείνα ανέγγιχτα και τόσο αγαπημένα,
Μορφές που πρωταντίκρυσα στου νου μου τον αιθέρα
Σκλάβο με σέρνετε, καθώς τη νύχτα σέρνει η 'μέρα
Όταν στην φαντασία μου κάποια τραγούδια ανθίζουν
και νοιώθω εντός μου τις χαρές του Ωραίου να πλημμυρίζουν
Μα κι όταν της ζωής βαθειά με τυραννά η φοβέρα
Σκλάβο με σέρνετε, καθώς τη νύχτα σέρνει η 'μέρα
Εγώ σας γέννησα, μα εσείς ζωή μούχετε δώσει.
Κι αν η καρδιά μου να χτυπά για σας έχει ματώσει
Ποτέ κι αν δε με κράξατε εραστή σας ή πατέρα
Σκλάβο με σέρνετε, καθώς τη νύχτα σέρνει η 'μέρα
Ο Μανώλης Μαγκάκης γεννήθηκε στη Σύρα το 1891, έζησε στην Αθήνα και πέθανε στον Ωροπό το 1918. Σπούδασε φυσικές επιστήμες. Ποιήματα του δημοσιεύτηκαν μόνο σε περιοδικά όσο ήταν στη ζωή. μετά το θάνατό του εκδόθηκε μια ποιητική συλλογή του. Είχε μεταφράσει Όσκαρ Ουάιλντ, Κίπλιγκ, Μίλτων, Σέλλευ κ.α. Θεωρείται ο πρώτος μεταφραστής των σονέτων του Σαίξπηρ το 1911.
Πηγή: https://www.poeticanet.gr/palaia-poiimata-a-2150.html?category_id=737
