Γιάννης Βούλτος - Ο πατέρας

Έξι χρόνια νεκρός ο πατέρας.
Τον πρώτο καιρό
σύχναζε στον ύπνο μου
κατόπιν αραίωσε
φέτος έρχεται σπάνια.

Στην αρχή
κάτι μ’ ορμήνευε
έπειτα μ’ άφησε
Να ζήσω μόνος μου.
Είπε

Έτσι κάνουν οι νεκροί
στο τέλος
ξεχνούν τους ζωντανούς.

Πηγή: https://voultos.blogspot.com/

Γιάννης Βούλτος - Κουβέντα με το θάνατο

 ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

Μίλησα τη νύχτα

Με το Θάνατο

- Ήρθες για μένα

- Έχεις ακόμα

Αίμα

Στα γραφτά σου

Θα ξανάρθω

Γιάννης Βούλτος

Ανθρωποθυσία, 2010

Γιάννης Βούλτος - Αναγνώστης

ποιητές

κρατικοδίαιτοι

διαφημισμένοι

και επώνυμοι

Τι δουλειά

έχετε στο σπίτι μου

Εγώ κάθομαι

στο σκαμνί μου

και τρώω

από ξύλινο πιάτο

Εγώ διαβάζω

στο κερί

τους απόκληρους

τους άγνωστους

τους άδοξους

δήθεν ποιητές

Δεν έχετε δουλειά

στο σπίτι μου

Γιάννης Βούλτος - Απορία Περί Γραφής

Τι να γράψεις τώρα

Που λιγόστεψαν πολύ

Αυτοί που θα του ρίξουν μια ματιά

Κι ακόμα περισσότερο

Αυτοί που θα το νιώσουν

Τι να γράψεις τώρα

Που η ποίηση πουλήθηκε

Κι οι ποιητές

Γυρεύουν τα ρέστα

Πηγή: Αντιποίηση, Αθήνα: Ενδυμίων 2023.

Γιάννης Βούλτος - [Σμίλευε την πέτρα]

Σμίλευε την πέτρα
Να της δώσει
Τη μορφή της θλίψης του

Σμίλευε στα σκοτεινά
Στην πλατιά τη νύχτα

Ξημερώματα
Με το πρώτο φως
Η πέτρα
Γίνηκε άμμος
Δίπλα στο κύμα

Γιάννης Βούλτος

Γιάννης Βούλτος - Βόλτα

Κατά το δειλινό

Βγήκε στο μπαλκόνι

Ν' αγναντέψει την πόλη

Σε μια στιγμή

Σα να ξύπνησε απότομα

Από άσχημο όνειρο

Πέρασε πάνω από το κάγκελο

Κι άρχισε να περπατά

Στα τεντωμένα σύρματα

Για να συναντήσει

Τα μαύρα πουλιά

Τους φίλους της

Γιάννης Βούλτος

Γιάννης Βούλτος - Μέχρι το τέλος

Μνήμη Δημήτρη Κατσαγάνη

Όπως πορευόμαστε

Κάτω απ’ το μαύρο ουρανό

Οι φίλοι ξεστρατίζουν

Κι είναι φορές

Που από μακριά

Ακούμε τη φωνή τους

Να παλεύει

Με τη λησμονιά μας

Μέχρι το τέλος

Μαρτυρία, 2014

Γιάννης Βούλτος - Το φως

Τις νύχτες

Βρίσκεσαι διαρκώς

Σε χώρους πολυσύχναστους

Σε χώρους ολοφώτιστους

Αναζητώντας

Να ξεφύγεις

Απ' τα σκοτάδια

Μα τελικά

Στην κάμαρή σου

Κλείνεσαι

Και με σβηστά τα φώτα

Φωτίζεσαι

Γιάννης Βούλτος

Αρκούδι, 17/7/21

Γιάννης Βούλτος - Πένθος

Πενθώ

Τους πεθαμένους ποιητές

Θαμμένους μέσα στα βιβλία τους

Μέσα στα γραφεία τους

Μέσα στα σαρκία τους

Τα άσκοπα περιφερόμενα

Σε εκδηλώσεις ματαιόδοξες

Αποζητώντας εναγώνια

Εκδόσεις και πωλήσεις

Γιάννης Βούλτος

Αρκούδι 19/5/18

Γιάννης Βούλτος - Νιόβης 34

Και τότε

Στα 197…

Έπαιζε μπάλα

Στην οδό Νιόβης

Κάθετη στην Αχαρνών

Και άκουγε

Για Μόναχο

Και Μπουένος Άιρες

Όπως κι οι συνομήλικοι

Από το Μόναχο

Και το Μπουένος Άιρες

Που γίνηκαν

Μεγάλοι και τρανοί

Στη μπάλα

Που τα κονόμησαν

Από τη μπάλα

Που όμως ποτέ

Δεν αξιώθηκαν

Να παίξουν μπάλα

Στην οδό Νιόβης

Κάθετη στην Αχαρνών

Πάτρα, 16/4/22

Γιάννης Βούλτος

Γιάννης Βούλτος - Τρέχα γύρευε την τύχη του

Δεν καθόταν στα γραφεία

Στα καφενεία

στα τραπέζια με τα τσίπουρα

του ’ρχονταν οι στίχοι

Σύχναζε σε λέσχες

όχι γραφής, ανάγνωσης και τέτοια

Σε λέσχες χαρτοπαικτικές

έπαιζε

το τελευταίο του χαρτί

για να γράψει

το τυχερό του ποίημα

Αντιποίηση, Ενδυμίων, 2023

Γιάννης Βούλτος - Θέλγητρο του ποιητή

 

Δεν τον ενδιέφερε

Δημοφιλής να καταστεί

Δεν τον αφορούσε

Η όποια καταξίωση

Στη συντεχνία

Το μόνο που τον έθελγε

Ήταν να αποτυπώνει στο χαρτί

Τα πεσμένα φύλλα

Από τους φθινοπωρινούς του περιπάτους

Γιάννης Βούλτος

Γιάννης Βούλτος- Ο Πατέρας

Δεκάξι χρόνια απών ο πατέρας

Τον πρώτο καιρό

Σύχναζε στον ύπνο µου

Κατόπιν αραίωσε

Τώρα πια έρχεται σπάνια

Στην αρχή

Κάτι με ορμήνευε

Έπειτα μ’ άφησε

Να ζήσω µόνος µου

Είπε

Έτσι κάνουν οι πεθαµένοι

Στο τέλος

Ξεχνούν τους ζωντανούς

Γιάννης Βούλτος (2017)

Γιάννης Βούλτος-Πάντα στο μαντρί

Εμείς ποτέ μας

ούτε κάναμε

κι ούτε θα κάνουμε κουμάντο

στα χωριά και στα χωράφια μας

Γιατί έχουμε τη χρεία

Αφεντικών

Γιατί εμείς δεν τις μπορούμε

τις σκοτούρες

Αλλά έχουμε ανάγκη

Και από δούλους

Γιατί εμείς δεν τις μπορούμε

Τις δουλειές

Έτσι μοναχοί μας

Φτιάνουμε το μαντρί μας

Και μέσα εκεί

Καλοπερνάμε

Γιάννης Βούλτος

Αρκούδι 17/7/21

Γιάννης Βούλτος-Κατοπτρισμός

Όταν γενεί το ποίημα

Καθρέφτης της ψυχής

Το είδωλό σου μέσα του

Αιώνια κομματιάζεται

Γιάννης Βούλτος

Γιάννης Βούλτος-Ειρκτή

Κλεισμένος μέσα

Σε ένα κελί

Ελεύθερος

Να διαλέξω

Την τιμωρία μου

Δεσμώτης μαζί

Και δεσμοφύλακας

Χαράζω στους τοίχους

Ονόματα

Χρονολογίες

Μηνύματα

Για τους επόμενους δεσμώτες

Για τους επόμενους μελοθάνατους

Δεσμοφύλακες

Γιάννης Βούλτος

Γιάννης Βούλτος-Ποιητής

Αντιπαθούσε το χαρτί

Απεχθανόταν το φως της μέρας

Ήθελε τη νύχτα

Τους στίχους του

Να τους γράφει στον τοίχο

Να τους στήνει στον τοίχο

Και κατόπιν ο ίδιος

Να τραβά τη σκανδάλη

Γιάννης Βούλτος

Γιάννης Βούλτος-Sister Morphine

Η ζωή μας

Νοσηλεύεται

Στην εντατική

Κι η ποίηση

Μια ένεση

Μορφίνης

Ή όπως λέγαν

Κάποτε

Αδερφής μορφίνης

Νάρκης του άλγους

Μάταιας δοκιμής

Για να μη νιώθεται

Η αδράνεια

Η παραίτηση

Η εν ζωή

Ανυπαρξία

Γιάννης Βούλτος

Γιάννης Βούλτος-Να με θυμάσαι

Να τους θυμάσαι τους νεκρούς

Όσο πιο πολλούς μπορείς

Γιατί οι ζωντανοί θα φύγουν

Ενώ οι νεκροί

θα είναι πάντα εδώ

Γιάννης Βούλτος

Γιάννης Βούλτος-Το Δάνειο

Σαν ήταν νέος

Βρέθηκε σε περίσταση

Έπρεπε να δανειστεί

Για να τα βγάλει πέρα

Το 'βλεπε όμως δύσκολο

Δάνεια σαν τούτο που ζητούσε

Δε δίνονται έτσι απλά

Έπρεπε να 'χει τα εχέγγυα

Να είναι εν τάξει

Στα χαρτιά του

Να έχει κάθε τόσο

Να δίνει πίσω κάμποσα

Το Δάνειό του ήταν μεγάλο

Κι οι τόκοι του

Όλο μεγάλωναν κι αυτοί

Χρόνια και χρόνια

Όλο πληρώνει

Ότι έχει και δεν έχει

Αλλά το χρέος

Όλο και πιο μεγάλο γίνεται

Δεν ξέρει αν έζησε

Όπως - νόμιζε πως - ήθελε

Λέει πως ήτανε

Πολύ βαρύ το χρέος

Δεν ξέρει εν τέλει

Αν έχασε ή κέρδισε

Γιατί η Ποίηση

Είναι ο πιο μεγάλος τοκογλύφος

Ποτέ δε δίνει

Δανεικά κι αγύριστα

Και πάντα παίρνει πίσω

Ότι έχεις και δεν έχεις

Γιάννης Βούλτος

Πάτρα - Αρκούδι

13-16 / 5 / 2017