Σαν ήταν νέος
Βρέθηκε σε περίσταση
Έπρεπε να δανειστεί
Για να τα βγάλει πέρα
Το 'βλεπε όμως δύσκολο
Δάνεια σαν τούτο που ζητούσε
Δε δίνονται έτσι απλά
Έπρεπε να 'χει τα εχέγγυα
Να είναι εν τάξει
Στα χαρτιά του
Να έχει κάθε τόσο
Να δίνει πίσω κάμποσα
Το Δάνειό του ήταν μεγάλο
Κι οι τόκοι του
Όλο μεγάλωναν κι αυτοί
Χρόνια και χρόνια
Όλο πληρώνει
Ότι έχει και δεν έχει
Αλλά το χρέος
Όλο και πιο μεγάλο γίνεται
Δεν ξέρει αν έζησε
Όπως - νόμιζε πως - ήθελε
Λέει πως ήτανε
Πολύ βαρύ το χρέος
Δεν ξέρει εν τέλει
Αν έχασε ή κέρδισε
Γιατί η Ποίηση
Είναι ο πιο μεγάλος τοκογλύφος
Ποτέ δε δίνει
Δανεικά κι αγύριστα
Και πάντα παίρνει πίσω
Ότι έχεις και δεν έχεις
Γιάννης Βούλτος
Πάτρα - Αρκούδι
13-16 / 5 / 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου