Εκείνοι εκεί κάτω, μάλλον ύποπτα κοιτάζουν.
Άλλοι, παρακάτω, ύπουλα χειρονομούν
επικίνδυνα ψελλίζουν.
Δε βγαίνουν να τα πούνε στ' ανοιχτά.
Εκ γενετής δειλοί και δολοπλόκοι
μ' αλληγορίες βαμμένες στο φαρμάκι
μας κεντούν -προπάντων στα ποιήματα τις βάζουν.
Τι πάει να πει, τι ακριβώς σημαίνει λογουχάριν
"ο ήλιος που τρυπά τα σκότη" ή "θα λάμψει η αλήθεια"
κι άλλες συναφείς πανούργες ρήσεις;
Ποιος ο "ήλιος", ποια τα "σκότη"
και γιατί "θα" κι όχι λάμπει τ ώ ρ α -και ποια- η αλήθεια;
...Βέβαια, έτσι το κάθε τι μπορεί να οιωνίζει άλλα.
Τέλος δεν έχει αυτή η παρασημαντική.
Και πώς θα βγούμε πέρα, μήτε ο θεός το ξέρει.
Τα ποιήματα 1946-1979, Παρατηρητής 1990
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου