Των δέντρων αγροικούσα εψές το θρήνο
λυσσομανούσε ο άνεμος, σωροί
νεκράνθεμα μαδούσανε σ' εκείνο
τ' ασβολερό σκοτάδι το βαρύ.
Όμως θαρούσα κι άκουγα μαζί
σαν κάποιας τρυφερής καρδιάς τους χτύπους,
και το σκοτάδι μου φαινόταν γαλαζί
και ρόδα πέφταν γύρω μου απ' τους κήπους...
Τα ποιήματα, Πατάκης 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου