Γράμματα απ΄τη φυλακή στην Munevver
Tι κάνει τώρα
τώρα, αυτό το λεπτό;
Είναι στο σπίτι; Στο δρόμο;
Στη δουλειά; Περπατά; Ξαπλώνει;
Ίσως σηκώνει το χέρι;
Αγάπη μου
πως φαίνεται στην κίνηση εκείνη
ο λευκός και στρογγυλός καρπός!
Τι κάνει τώρα
τώρα, αυτό το λεπτό;
Ένα γατάκι πάνω στα γόνατα
Κι αυτή το χαϊδεύει.
Ή περπατά
να το πόδι που σηκώνεται.
Ω τα πόδια σου που τόσο αγαπώ
που στην ψυχή μου επάνω περπατάνε
και φωτίζουν τις σκοτεινές μου ημέρες!
Τι να σκέφτεται;
Εμένα; Ή ίσως... ποιος ξέρει
τα φασόλια που δεν ψήνονται.
Ή ν΄αναρωτιέται
γιατί τόσοι δυστυχισμένοι
πάνω στη γη.
Τι άραγε κάνει τώρα
τώρα, αυτό το λεπτό;
Σ΄ονειρεύτηκα
Σ΄ονειρεύτηκα
σε είδα πάνω στα κλαριά
να περνάς κοντά στο φεγγάρι
απ΄το να σύννεφο στο άλλο
πήγαινες, κι εγώ σ΄ακλούθαγα
σε σταματούσα, κι εσύ σταματούσες,
με κοίταζες και σε κοίταζα
σε κοίταζα και με κοίταζες
κι ύστερα όλα τελείωσαν.
απόδοση απ΄τα ιταλικά: Νεοκλής Κυριακού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου