Θεοχάρης Παπαδόπουλος - Άδειες καρέκλες

Άδειες καρέκλες,

η μια δίπλα στην άλλη,

η μια ίδια με την άλλη.

Μέσα τους κρύβουν τόσες ιστορίες.

Στη μία κάθισε μυριόπλουτος εφοπλιστής,

στην άλλη βρώμικος αλήτης.

Να έχουν τάχα διαφορά;

Αφού, σαν έρχεται το σούρουπο

-το σούρουπο που πάντα φτάνει-

Αδειάζουν, κάθονται βουβές

και μένουν ίδιες.

Θεοχάρης Παπαδόπουλος, Ερείπια, εκδ. Ρέω (2010)

Θεοχάρης Παπαδόπουλος-Πόρτες κλειστές

 Πόρτες κλειστές.

Μάταια χτυπάς να σου ανοίξουν.

Έξω χιονιάς και παγωνιά,

μέσα το τζάκι να ζεσταίνει.

Κι ούτε κατάλαβες,

πως και γιατί σε κλείδωσαν απέξω.

Χτυπάς γερά,

φωνάζεις, δεν σ’ ακούνε.

Μην περιμένεις,

πάρε τη βαριά.

Πόρτες που δεν ανοίγουνε τις σπάνε.

Πηγή: https://tokoskino.me/2012/11/22/%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CF%87%CE%AC%CF%81%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%80%CF%8C%CF%81%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%83%CF%84/