Αυτοί παιδί μου δεν δεν σου χαρίζουνε ούτε τη νύστα τους όλο δεν και δεν και δέν- τρο δεν φυτέψανε τα χέρια τους δεν χαϊδέψανε σκυλί γατί πουλάκι πληγωμένο γυναίκα άσχημη και στερημένη αυτοί παιδί μου δεν
αυτοί παιδί μου δεν δεν δίνουν του Αγγέλου τους νερό όλο δεν και δεν και δέν- τρο δεν φυτέψανε τα χέρια τους αυτοί παιδί μου δεν δεν είδαν --κατάργησαν τα μάτια τους-- δεν χαϊδέψανε σκυλί γατί πουλάκι πληγωμένο γυναίκα άσχημη και στερημένη αυτοί παιδί μου δεν δεν ξέρουνε δεν αγαπούν ξέρουνε μόνο να απαιτούν περισσότεραπερισσότεραπερισσότερα περί... που έτσι γράφεται το μέλλον μας.
Επί ένα χρόνο διαμένω στο Λονδίνο με τον κύριο
Βερλαίν. Εργαζόμαστε ως ανταποκριτές εφημερίδων και παραδίδουμε μαθήματα γαλλικών. Η συμβίωση μας απέβη για μένα εξαιρετικά δυσάρεστη, και εξέφρασα την επιθυμία να επιστρέψω στο Παρίσι. Πριν από μερικές ημέρες, ήρθε στις Βρυξέλλες, και μου έστειλε ένα τηλεγράφημα να τον συναντήσω εδώ.
Ήρθα πριν από δυο ημέρες και διέμεινα στην οικία του, με την μητέρα του. Εξέφρασα εκ νέου την επιθυμία να επιστρέψω στο Παρίσι. Μου έδωσε την εξής απάντηση (σας την αναφέρω αυτολεξεί): «Εντάξει, φύγε, και θα δεις.»
Σήμερα το πρωί, πήγε να αγοράσει ένα περίστροφο. Όταν επέστρεψε, το μεσημέρι, μου το έδειξε. Εν συνεχεία, βγήκαμε από το σπίτι και πήγαμε στο καφενείο, όπου συνεχίσαμε να φιλονικούμε για την αναχώρησή μου. Αφού επιστρέψαμε, περί τις δυο, εκείνος κλείδωσε την πόρτα, κάθισε απέναντι μου. Όπλισε το περίστροφο και με πυροβόλησε λέγοντας τα εξής:
«Ορίστε! Για να μάθεις που θες να φύγεις!» Το όπλο εκπυρσοκρότησε εξ’ αποστάσεως τριών μέτρων. Ο πρώτος πυροβολισμός με τραυμάτισε στον αριστερό καρπό. Ο δεύτερος υπήρξε άστοχος. Η μητέρα του ήταν παρούσα και μου παρείχε τις πρώτες βοήθειες. [...] Εκείνος συνέχισε να
με εκλιπαρεί να μείνω μαζί του. [...] βάζει το χέρι στην τσέπη, βγάζει το περίστροφο, έκανα μεταβολή και άρχισα να τρέχω. Συνάντησα έναν αστυφύλακα τον οποίο πληροφόρησα
για ότι μου συνέβη και ο οποίος κάλεσε τον Βερλαίν να τον ακολουθήσει στο τμήμα. Αν ο τελευταίος με είχε αφήσει να αναχωρήσω ελεύθερα, ποτέ δεν θα είχα καταθέσει μήνυση εναντίον του για τον τραυματισμό που μου προκάλεσε.
Γύρισε πίσω, γύρισε πίσω, φίλε μου ακριβέ, μοναδικέ μου φίλε, γύρισε πίσω.
Σου ορκίζομαι ότι θα’ μαι καλός. Σου φέρθηκα σαν ένας στριμμένος, γιατί μου κόλλησε η ιδέα να σου κάνω ένα αστείο, και μετανιώνω για αυτό όσο δεν φαντάζεσαι. Γύρισε πίσω, κι όλα θα ξεχαστούν. Κακώς έδωσες βάση στα πειράγματα μου. Εδώ και δυο μέρες κλαίω συνέχεια. Γύρισε πίσω κάνε κουράγιο. Τίποτα δε χάθηκε. Απλώς θα πάρεις
το ίδιο πλοίο και θα ́ρθεις πίσω. Θα ξαναζήσουμε εδώ με θάρρος και υπομονή. Σε ικετεύω! Για το καλό σου, άλλωστε. Γύρνα πίσω, τα πράγματα σου σε περιμένουν.
Η συζήτηση που κάναμε δεν ήταν αληθινή. Η κακιά η ώρα! Αλλά κι εσύ, όταν σου έκανα σινιάλο να βγεις από το πλοίο, γιατί δεν κατέβηκες; Ζήσαμε μαζί δύο ολόκληρα χρόνια
για να καταλήξουμε εδώ; Τι θα κάνεις; Που θα πας; Μήπως προτιμάς, αντί να επιστρέψεις εσύ να έρθω εγώ να σε βρω; Ναι, το φταίξιμο είναι δικό μου. Θα με ξεχάσεις; Πες μου! Όχι, δεν μπορείς να με ξεχάσεις. Εγώ σε έχω πάντα μέσα μου. Πες μου, δεν θα ξαναζήσουμε μαζί; Γρήγορα, απάντησέ μου. Δεν γίνεται να μείνω πια εδώ. Άκουσε μόνο την καλή σου καρδιά. [...]
Πες μου ότι θες να έρθω να σε βρω. Θα έρθω.[...] Τα δάκρυα κυλούν συνεχώς από τα μάτια μου.[...] Δικός σου για πάντα
Μια εποχή στην κόλαση, Αρθούρος Ρεμπώ,
μετάφραση Χριστόφορος Λιοντάκης, εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2011
ΚΟΜΠΟΛΟΙ
Θέλω στα χέρια μου να σ’ έχω κομπολόι
κάθε σου ελάττωμα σαν χάντρα να χτυπά,
κάθε σου ντέρτι να είναι αγάπης μοιρολόι
τη λαβωμένη την καρδιά μου να τρυπά
Κι αν κάποια μέρα κομπολόι μου σε πιάσω
κι έχω και νεύρα που όλοι θα `χουν φοβηθεί,
τη μεταξένια κλωστή του, παιδί μου, θα τη σπάσω,
και κάθε χάντρα σου για μένα θα χαθεί,
Μα η ζωή μου ας πάει καλά σαν το ρολόι
που το κουρδίζεις και στην τρίχα περπατά,
γιατί κι εγώ στα χεράκια σου είμαι κομπολόι
κι όσο το κέφι σου με θέλει, με κρατά
Μαντολίνο: Στράτος Γκρίντζαλης
Ακορντεόν: Χάρης Σταυρακάκης
Βιολί: Παναγιώτης Λάμπουρας
Τσέλο: Μιχάλης Πορφύρης
Κοντραμπάσο: Αλέξανδρος Τζιόβας
Πιάνο, κρουστά: Απόστολος Κίτσος
Φωνητικά: Απόστολος Κίτσος, Νεφέλη Φασούλη
Σύλληψη: Μιχάλης & Παντελής Καλογεράκης
Δραματουργική επεξεργασία: Παντελής Καλογεράκης
Ενορχήστρωση, μουσική διεύθυνση : Απόστολος Κίτσος
Ηχογράφηση, μίξη, mastering: Θάνος Καλέας @Kyriazis studio
Διεύθυνση παραγωγής| Παρασκευάς Καρασούλος
Παραγωγή | Μικρή Άρκτος, 2021
Δεν ξέρω αν θα βρίσκεσαι στο Λονδίνο όταν θα φτάσει
αυτό το σημείωμα. Εγώ πάντως το γράφω για να σου πω
ότι πρέπει, ουσιαστικά, να καταλάβεις, επιτέλους, ότι ήμουν αναγκασμένος οπωσδήποτε να φύγω, ότι αυτή η ζωή γεμάτη βία και σκηνές χωρίς άλλο λόγο εκτός από τις ιδιοτροπίες σου, είχε γίνει για μένα σκέτο μαρτύριο!
Η αγάπη μου για σένα είναι απεριόριστη (ντροπή για όποιον σκεφτεί πονηρά για αυτήν), θέλω να σε διαβεβαιώσω ότι
αν σε τρεις μέρες από σήμερα δεν επανασυνδεθώ με την γυναίκα μου πλήρως, θα τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα. [...] Η τελευταία μου σκέψη θα είναι για σένα, για σένα που με φώναξες πριν λίγο από την προβλήτα και που δεν θέλησα να κατέβω από το πλοίο και να ξανασμίξω μαζί σου, γιατί έπρεπε να τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα -ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
[...] Πρέπει να με συγχωρέσεις. -Αν, όπως φαίνεται, κάνω τελικά αυτήν την ύστατη ανοησία, τουλάχιστον θα την κάνω σαν ένας ανόητος με το κεφάλι ψηλά.
[...] Θέλεις να πεθάνω στην αγκαλιά σου; Όπως και να’ χει δεν θα ξανά ειδωθούμε. Αν έρθει η γυναίκα μου, θα σου στείλω την διεύθυνσή μου και ελπίζω να μου γράψεις. Να επιστρέψεις τα τρία βιβλία στον Μπαρριέρ.
ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΎ ΡΕΜΠΩ ΣΤΟΝ ΑΔΕΛΦΙΚΟ ΤΟΎ ΦΙΛΟ ΕΡΝΕΣΤ ΝΤΕΛΑΕ (απόσπασμα)
(Παρίσι, Ιούνιος 1872)
[...] Τον περασμένο μήνα, η κάμαρά μου, έβλεπε στον κήπο του λυκείου Σαιν-Λουί. Κάτω από το στενό μου παράθυρο έστεκαν πελώρια δέντρα. Στις τρεις το πρωί, το κερί έσβηνε. Όλα μαζί τα πουλιά κελαηδούσαν μες στα κλαδιά. Αυτό ήταν. Δεν δούλευα άλλο. Μου αρκούσε να κοιτάζω τα δέντρα και τον ουρανό βυθισμένα σε αυτήν την απερίγραπτη ώρα του όρθρου [...]
Γέμιζα τη μακριά μου πίπα και κάπνιζα, φτύνοντας στις κεραμοσκεπές, αφού το δωμάτιο μου ήτανε μια σοφίτα. Στις πέντε κατέβαινα να αγοράσω ψωμί. Ήταν η ώρα. Για τους εργάτες να ξεχυθούν στους δρόμους. Για μένα, η ώρα να πάω να μεθύσω σε κάποιο εμπορικό που πουλάει κρασί. Γύριζα να φάω, και κοιμόμουν στις εφτά το πρωί [...]
Τώρα, όμως, έχω ένα όμορφο δωμάτιο, που βλέπει σε μιαν αυλή χωρίς ορίζοντα, τρία τετραγωνικά περίπου [...] πίνω νερό όλη νύχτα, δεν μπορώ να χαζέψω το πρωινό, μένω άυπνος, πνίγομαι [...]
Τούτος ο τόπος με ξεζουμίζει γεμάτος συμβιβασμό και στενοκεφαλιές [...]
Η αυγή του καλοκαιριού και τα βράδια του Δεκέμβρη, να τι μου άρεσε πάντα εδώ.
Στίχοι: Πιπίτσα Οικονόμου (για φορολογικούς λόγους, πραγματικός στιχουργός είναι ο Μίνως Μάτσας)
Μουσική: Σπύρος Περιστέρης
Ερμηνεία: Νεφέλη Φασούλη
Αφήγηση: Παντελής Καλογεράκης
Η ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΚΩΛΟΤΡΙΠΙΔΑ
(Παρίσι, 1872)
Σκοτεινή και ζαρωμένη σαν βιολετί γαρύφαλλο Ανασαίνει στα βρύα ταπεινά χωμένη υγρή
Από τον έρωτα που κατεβαίνει την γλυκιά πλαγιά Των λευκών γλουτών μέχρι την άκρη της
Συχνά το όνειρό μου κολλούσε στην βεντούζα της
Η ψυχή μου, ζηλεύοντας την υλική συνουσία
γείσο της άγριο την έκανε και των λυγμών της φωλιά
Είναι η λιπόθυμη ελιά κι η χαδιάρικη φλογέρα
Ο αγωγός για να κατέβει η ουράνια πραλίνα
Μια θηλυκή Χαναάν κλεισμένη μέσα στην υγρασία
Νήματα όμοια με δάκρυα γαλακτερά κύλησαν Κάτω από τον άγριο άνεμο που τ’ απωθεί
Μέσα από μικρούς θρόμβους κοκκινωπού χώματος Για να χωθούν εκεί που η κλίση τα καλούσε
Αρθούρος Ρεμπώ, Graham Robb,
μετάφραση Ινώ Ρόζου, εκδόσεις Μικρή Άρκτος, 2005
Ο ΑΝΤΩΝΗΣ Ο ΒΑΡΚΑΡΗΣ
Ο Αντώνης, ο βαρκάρης, ο σερέτης έπαψε να ζει ρεμπέτης
θέλει πλούτη και παλάτια
και της Κάρμεν τα δυο μάτια
Επαράτησε τη βάρκα στο λιμάνι κάτω στο Πασαλιμάνι τραγουδάει κι όλο πίνει ταυρομάχος πάει να γίνει
Μα ο άκαρδος ο ταύρος τον σκοτώνει και στη γη τονε ξαπλώνει
σαν τον βλέπει η Κάρμεν κλαίει
πάει κοντά του και του λέει
Αχ Αντώνη μου, βαρκάρη μου, σερέτη τώρα μένω νέτη, σκέτη
μες στον κόσμο η καημένη
χήρα παραπονεμένη
Μπουζούκι, μπαγλαμά: Στράτος Γκρίντζαλης
Ακορντεόν: Χάρης Σταυρακάκης
Βιολί: Παναγιώτης Λάμπουρας
Κοντραμπάσο: Αλέξανδρος Τζιόβας
Σύλληψη: Μιχάλης & Παντελής Καλογεράκης
Δραματουργική επεξεργασία: Παντελής Καλογεράκης
Ενορχήστρωση, μουσική διεύθυνση: Απόστολος Κίτσος
Ηχογράφηση, μίξη, mastering: Θάνος Καλέας @Kyriazis studio
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Στράτος Γκρίντζαλης | Μπουζούκι, μπαγλαμάς
Αλέξανδρος Τζιόβας | μπάσο
Μιχάλης Πορφύρης | τσέλο
Διεύθυνση παραγωγής| Παρασκευάς Καρασούλος
Παραγωγή | Μικρή Άρκτος, 2021
Σωτηρία Μπέλλου - Είμαι ένα παλιόπαιδο
ΚΑΤΑΛΟΙΠΟ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΤΟΎ ΡΕΜΠΩ ΣΤΟΝ ΒΕΡΛΑΙΝ
(απόσπασμα)
(Σαρλεβίλ, Σεπτέμβριος 1871)
[...] Σχεδιάζω να γράψω ένα μεγάλο ποίημα και είναι αδύνατο να το δουλέψω στη Σαρλεβίλ.
Δεν μπορώ να έρθω στο Παρίσι, δεν έχω χρήματα.
Η μητέρα μου είναι χήρα και θρησκόληπτη.
Μου δίνει μόνο μερικά ψηλά για να πληρώσω το στασίδι μου στην εκκλησία [...]
ΚΑΤΑΛΟΙΠΟ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΤΟΎ ΒΕΡΛΑΙΝ ΣΤΟΝ ΡΕΜΠΩ
(Παρίσι, Σεπτέμβριος 1871)
[...] Ελάτε, αγαπημένη μεγάλη ψυχή, σας προσκαλούμε, σας περιμένουμε. [...]
«Το μεθυσμένο καράβι» Ποιήματα και επιστολές |
Μετάφραση: Στρατής Πασχάλης, Εκδόσεις Γαβριηλίδη 2008
ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΠΑΛΙΟΠΑΙΔΟ
Ψέματα ήτανε, ό,τι κι αν έλεγα
Ψέματα ήτανε, δε σ’ αγαπούσα
Είμαι παλιόπαιδο και σε βασάνιζα
Γι’ αυτό λοιπόν μην κλαις για μένα, μην πονάς
Για ένα παλιόπαιδο, ρεμάλι της ζωής
Για ένα παλιόπαιδο, για έναν αλήτη
Μη βασανίζεσαι και μην πικραίνεσαι
Γιατί να φύγεις, να χαθείς απ’ τη ζωή
Μουσικοί:
Πιάνο: Χάρης Σταυρακάκης
Φλάουτο: Αλέκος Γιαγκούσης
Βιολί: Παναγιώτης Λάμπουρας
Κοντραμπάσο: Αλέξανδρος Τζιόβας
Κανονάκι: Μιχαήλ Καραφύλλης
Σύλληψη: Μιχάλης & Παντελής Καλογεράκης
Δραματουργική επεξεργασία: Παντελής Καλογεράκης
Ενορχήστρωση, μουσική διεύθυνση: Απόστολος Κίτσος
Ηχογράφηση, μίξη, mastering: Θάνος Καλέας @Kyriazis studio
Διεύθυνση παραγωγής| Παρασκευάς Καρασούλος
Παραγωγή | Μικρή Άρκτος, 2021
Ρεμπώτικα | Μας χώρισαν οι θάλασσες | Απόστολος Κίτσος, Παντελής Καλογεράκης
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΎ ΡΕΜΠΩ ΣΤΟΝ ΒΕΡΛΑΙΝ
(Λονδίνο, 5 Ιουλίου 1873)
Αγαπητέ φίλε, έλαβα το γράμμα σου με την ένδειξη Εν
πλω. Έχεις άδικο, αυτή τη φορά εντελώς άδικο. Καταρχάς, τίποτα το θετικό στο γράμμα σου. Η γυναίκα σου δεν θα επιστρέψει ή, αν επιστρέψει θα επιστρέψει σε τρεις μήνες,
σε τρία χρόνια, κύριος οίδε! Όσο για την επιθυμία σου να τινάξεις τα μυαλά σου στον αέρα, σε ξέρω. Περιμένοντας την γυναίκα σου και τον θάνατό σου, θα αρχίσεις να χτυπιέσαι, να τριγυρνάς εδώ κι εκεί, να ενοχλείς τους άλλους. Δεν έχεις καταλάβει ακόμα ότι για τους τσακωμούς μας ευθυνόμαστε και οι δυο! Εκείνος, όμως, που έφταιξε πρόσφατα είσαι εσύ, αφού, ακόμα κι όταν σου πρότεινα να τα ξαναβρούμε, εσύ επέμεινες στα ίδια εσφαλμένα συναισθήματα. Θαρρείς πως
η ζωή σου θα είναι καλύτερη με άλλους από ότι με εμένα; Για σκέψου το! Και βέβαια όχι! Μόνο μαζί μου μπορείς αν είσαι ελεύθερος, κι αφού σου το ορκίστηκα ότι θα είμαι καλός, κι ότι μετανιώνω για όλα μου τα λάθη, κι ότι το μυαλό μου έχει πια καθαρίσει, κι ότι σ’ αγαπώ πολύ, αν δεν θελήσεις είτε να επιστρέψεις είτε να έρθω εγώ να σε συναντήσω, εγκληματείς, και θα το μετανιώνεις ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ζώντας σαν σκλάβος, βασανισμένος φριχτά, ακόμα πιο φριχτά από ότι βασανίστηκες μέχρι τώρα, εξάλλου, σκέψου τι ήσουν πριν
με γνωρίσεις. [...]
Φυσικά, αν η γυναίκα σου γυρίσει, δεν θα το διακινδυνεύσω να σου γράψω, δεν θα σου γράψω ποτέ πια. Οι πιο αληθινές λέξεις μου είναι αυτές: Γύρνα πίσω, θέλω να είμαστε μαζί, σ’ αγαπώ. Αν τις ακούσεις, θα φανείς θαρραλέος και ειλικρινής. Αλλιώς, σε λυπάμαι. Αλλά σ’ αγαπώ, σε φιλώ και καλή αντάμωση.
Το μεθυσμένο καράβι ποιήματα και επιστολές,
μετάφραση Στρατής Πασχάλης εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2008
ΡΕΜΠΩΤΙΚΑ | ΜΑΣ ΧΩΡΙΣΑΝ ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΕΣ
Στίχοι: Χαράλαμπος Βασιλειάδης
Μουσική: Γεράσιμος Κλουβάτος
Ερμηνεία: Απόστολος Κίτσος
Αφήγηση: Παντελής Καλογεράκης
ΜΑΣ ΧΩΡΙΣΑΝ ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΕΣ
Δεν ξέχασα το χρώμα των ματιών σου
την γλύκα νιώθω ακόμα των χειλιών σου
μας χώρισαν οι θάλασσες και ωκεανοί
μα η καρδιά μου όμως πάντα σε πονεί
Ταξίδεψα για χρόνια σ’ άλλους τόπους
μπερδεύτηκα με χίλιους δυο ανθρώπους
γυναίκες με φιλήσανε τις φίλησα κι εγώ
και μ’ όλα ταύτα πάντα εσένα νοσταλγώ
Δεν ξέχασα την γλύκα των χειλιών σου
και ζω με το μεθύσι των φιλιών σου
μας χώρισαν οι θάλασσες και οι ωκεανοί
μα η καρδιά μου όπως πάντα σε πονεί
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΚΛΟΥΒΑΤΟΣ - ΜΑΣ ΧΩΡΙΣΑΝ ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΕΣ (1951)
Στίχοι-μουσική: Γιώργος Μητσάκης
Ερμηνεία: Μάνος Πετράκης
Αφήγηση: Παντελής Καλογεράκης
ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑΤΑ Ι (1873)
Εκείνος, σχεδόν παιδί... Με τις κρυφές του χάρες με σαγήνεψε. Παράτησα τα πάντα για να τον ακολουθήσω. Ζωή κι αυτή! Η πραγματικότητα είναι απούσα. Δεν είμαστε πια στον κόσμο. Πηγαίνω όπου πηγαίνει εκείνος, ας κάνω κι αλλιώς. Πολλές φορές ξεσπάει πάνω μου με λύσσα, πάνω σε εμένα. Ο δαίμονας! - Είναι δαίμονας, ξέρετε, δεν είναι άνθρωπος. [...]
Το ξέρα πως δεν θα έμπαινα ποτέ στον κόσμο του. Τις νύχτες πόσες ώρες δεν ξαγρύπνησα πλάι στο λατρευτό κοιμισμένο κορμί, προσπαθώντας να καταλάβω γιατί ήθελε τόσο πολύ να δραπετεύσει από την πραγματικότητα. Τέτοιον πόθο άνθρωπος ποτέ δεν είχε νιώσει [...]
Τα βρίσκαμε. Δουλεύαμε μαζί γεμάτοι ενθουσιασμό. Κι αφού με όργωνε με τα χάδια του, έλεγε:
«Πόσο γελοία θα σου φαίνονται όλα αυτά που πέρασες, όταν πια εγώ θα έχω φύγει. Όταν πια δεν θα έχεις τα χέρια μου για προσκεφάλι, το στήθος μου για ν ακουμπάς, το στόμα μου να σε φιλά στα μάτια. Γιατί κάποια μέρα θα πρέπει να φύγω πολύ μακριά. [...]
Εκατό φορές μου ορκίστηκε αιώνια αγάπη.[...]
Ίσως μια μέρα εξαφανιστεί μυστηριωδώς. Όμως πρέπει να μάθω αν είναι να ανέβει σε κάποιον ουρανό, για να παρακολουθήσω την ανάληψη του καλού μου, δεσμός να σου πετύχει.
Μια εποχή στην κόλαση, Αρθούρος Ρεμπώ,
μετάφραση Χριστόφορος Λιοντάκης, εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2011
ΘΑ ΦΎΓΩ ΘΑ ΜΕ ΧΑΣΕΙΣ
Θα φύγω
θα με χάσεις ξαφνικά από κοντά σου θα φύγω.
Με το χέρι στην καρδιά
στο κατώφλι μια βραδιά
θα σ’ αφήσω του σπιτιού σου τα κλειδιά και θα φύγω.
Μια νύχτα
θα σε κάνω η καρδιά σου να πονέσει μια νύχτα.
Μοναχή δε θα μπορείς
ησυχία για να βρεις
κι απ’ τη ζήλεια σου θα με κατηγορείς κάθε νύχτα.
Για πάντα
θα χαθώ απ’ τη ζωή σου να το ξέρεις για πάντα.
Θα με σκέφτεσαι, θα κλαις
κρίμα το παιδί θα λες
αφού ξέρεις πως εσύ για όλα φταις μια για πάντα
Βιολί: Παναγιώτης Λάμπουρας
Κοντραμπάσο: Αλέξανδρος Τζιόβας
Κανονάκι: Μιχαήλ Καραφύλλης
Σύλληψη: Μιχάλης & Παντελής Καλογεράκης
Δραματουργική επεξεργασία: Παντελής Καλογεράκης
Ενορχήστρωση, μουσική διεύθυνση : Απόστολος Κίτσος
Ηχογράφηση, μίξη, mastering: Θάνος Καλέας @Kyriazis studio
Διεύθυνση παραγωγής| Παρασκευάς Καρασούλος
Παραγωγή | Μικρή Άρκτος, 2021
Χασκήλ-Θα φύγω θα με χάσεις
Συνθέτης Μητσάκης Τραγούδι Χασκήλ Τατασόπουλος Μπίνης Έτος 1950
