Octavio Paz - Η διπλή φλόγα: Έρωτας και ερωτισμός

«Η αρχέγονη και πρωταρχική φωτιά, η σεξουαλικότητα, υψώνει την κόκκινη φλόγα του ερωτισμού, και αυτή με τη σειρά της στηρίζει και ορθώνει μια άλλη φλόγα, γαλάζια και τρεμάμενη, τη φλόγα του έρωτα. Ερωτισμός και έρωτας: η διπλή φλόγα της ζωής».

Τα πέντε (5)συστατικά στοιχεία της εικόνας που έχουμε για τον έρωτα:

1. Αποκλειστικότητα

2. Ελευθερία

3. Εμπόδιο και υπέρβαση

4. Κυριαρχία και υποταγή

5. Άρρηκτη ένωση δυο αντιθέτων, της ψυχής και του σώματος

« Όταν ένας εραστής λέει «θα σε αγαπώ αιώνια» αποδίδει σε ένα εφήμερο και μεταβαλλόμενο πλάσμα δυο θεϊκά χαρακτηριστικά: την αθανασία και την αμεταβλησία. Η αντίφαση είναι πραγματικά τραγική. Η σάρκα αλλοιώνεται, οι ημέρες μας είναι μετρημένες. Εν τούτοις αγαπάμε. Και αγαπάμε με το σώμα και με την ψυχή , ψυχή τε και σώματι.

Αυτή η περιγραφή των 5 στοιχείων που συνιστούν την εικόνα που έχουμε για τον έρωτα πιστεύω ότι φανερώνει την αντιφατική, παράδοξη ή μυστηριώδη φύση του. Ο έρωτας αποτελείται από αντίθετα στοιχεία τα οποία ωστόσο δεν μπορούν να διαχωριστούν και βρίσκονται σε μόνιμη σύγκρουση και ένωση μεταξύ τους. Τα αντίθετα αυτά στοιχεία περιστρέφονται γύρω από έναν και μοναδικό ήλιο σαν να ήταν οι πλανήτες ενός παράξενου ηλιακού συστήματος του πάθους. Ο ήλιος αυτός είναι επίσης διπλός. Είναι το ζευγάρι. Κάθε στοιχείο μεταλλάσσεται διαρκώς. Η ελευθερία επιλέγει τη δουλεία, το πεπρωμένο επιλέγεται σε εκούσια επιλογή η ψυχή είναι σώμα και το σώμα ψυχή. Αγαπάμε ένα θνητό όν σαν να ήταν αθάνατο. «Ονομάζουμε το προσωρινό αιώνιο» (Λόπε ντε Βέγκα).

Ναι, είμαστε θνητοί , είμαστε παιδιά του χρόνου και κανείς δεν αποφεύγει το θάνατο. Γνωρίζουμε όχι μόνο ότι θα πεθάνουμε αλλά και ότι το πρόσωπο που αγαπάμε θα πεθάνει. Είμαστε αθύρματα του χρόνου και των παθών του, των ασθενειών και του γήρατος που παραμορφώνουν το κορμί και διαστρέφουν την ψυχή.

Αλλά ο έρωτας είναι μια από τις απαντήσεις που εφηύρε ο άνθρωπος για να μπορέσει να αντιμετωπίσει το θάνατο.

Με τον έρωτα κλέβουμε από τον χρόνο που μας σκοτώνει μερικές ώρες τις οποίες μετατρέπουμε άλλοτε σε παράδεισο και άλλοτε σε κόλαση. Με τους δυο αυτούς τρόπους, ο χρόνος διαστέλλεται και παύει να αποτελεί μέτρο. Εκτός από ευτυχία ή δυστυχία, μολονότι είναι και τα δύο, ο έρωτας είναι και ένταση. Δεν μας προσφέρει την αιωνιότητα αλλά τη ζωντάνια, τη στιγμή εκείνη που μισανοίγουν οι πόρτες του χρόνου και του χώρου και το εδώ γίνεται εκεί, και το τώρα πάντα.

Στον έρωτα όλα είναι δύο και όλα τείνουν να γίνουν ένα.» σελ.128-129

Octavio Paz - Η διπλή φλόγα: Έρωτας και ερωτισμός, Μεταφραση: Σάρα Μπενβενίστε – Μαρία Παπαδήμα, Εκδόσεις Εξάντας / Νήματα 1996.

Octavio Paz - H Διπλή φλόγα: έρωτας και ερωτισμός

Η ερωτική συνάντηση αρχίζει με τη θέα του κορμιού που ποθούμε. Ντυμένο ή γυμνό, το κορμί είναι μια παρουσία, μια μορφή η οποία, προς στιγμή, είναι όλες οι μορφές του κόσμου. Μόλις αγκαλιάσουμε τη μορφή αυτή, παύουμε να την αντιλαμβανόμαστε ως παρουσία και τη συλλαμβάνουμε ως συγκεκριμένη ύλη, απτή, που χωράει στην αγκαλιά μας και η οποία, παρόλα αυτά, είναι απεριόριστη... Χανόμαστε ως πρόσωπα και βρισκόμαστε ως αισθήσεις. Όσο η αίσθηση γίνεται πιο έντονη, το κορμί που αγκαλιάζουμε γίνεται πιο αχανές. Αίσθηση του απείρου. Το κορμί μας χάνεται μέσα στο άλλο κορμί. Το σαρκικό αγκάλιασμα είναι η κορύφωση του κορμιού και η απώλειά του.

Ο ερωτισμός του πρώτου είναι μια μοναχική εξιδανίκευση δίχως μεσάζοντες, ενώ του δεύτερου είναι μια πράξη που για να πραγματοποιηθεί απαιτεί τη συνδρομή ενός συνενόχου ή την παρουσία ενός θύματος. Ο ελευθεριάζων έχει πάντοτε την ανάγκη του άλλου και αυτό αποτελεί την καταδίκη του.

Ο έρωτας γεννιέται από μια ακούσια έλξη που η ελεύθερη βούλησή μας μετατρέπει σε εκούσια ένωση. Αυτή ακριβώς είναι η απαραίτητη προϋπόθεση, η πράξη που μετατρέπει τη δουλεία σε ελευθερία.

Αν ενδώσαμε στη λατρεία των ιδεολογικών συστημάτων, ο αιώνας μας κλείνει με τη λατρεία των αντικειμένων. Τι θέση έχει ο έρωτας σ' έναν κόσμο σαν τον δικό μας; 

Οι σπόροι και τα βλαστάρια της ελευθερίας που υπερασπιστήκαμε ενάντια στους ολοκληρωτισμούς του αιώνα μας σήμερα αφυδατώνονται στις πλαστικές σακούλες του δημοκρατικού καπιταλισμού.

Για να ξαναεφεύρουμε τον έρωτα, όπως το ζητούσε ο ποιητής, πρέπει να εφεύρουμε, για μια ακόμη φορά, τον άνθρωπο. 

Πηγή: Οκτάβιο Παζ, Διπλή φλόγα. Έρωτας και ερωτισμός, μτφρ: Σάρα Μπενβενίστε - Μαρία Παπαδήμα, Εξάντας, Αθήνα 1994. 

Δημήτρης Λιαντίνης-[Περί έρωτος]

Ο έρωτας είναι γνώση. Ο έρωτας είναι ευγένεια και αρχοντιά.

Είναι το μειδίαμα της σπατάλης ενός φρόνιμου Άσωτου, Πως η φύση ορίζει το αρσενικό να γίνεται ατέλειωτη προσφορά και θεία στέρηση για το θηλυκό.

Το θηλυκό να κυνηγάει τις τύψεις του. Στον έρωτα όλα γίνονται για το θηλυκό. Η μάχη και η σφαγή του έρωτα έχει το νόημα να πεθάνεις το θηλυκό, και να το αναστήσεις μέσα στα λαμπρά ερείπια των ημερών σου. Πάντα σου μελαγχολικός και ακατάδεχτος.

Στη σωστή ερωτική ομιλία, το θηλυκό δίνει το ύφος της σάρκας και το αρσενικό τη σύνεση της δύναμης. Μιλώ για τα καράτια κοντά στα εικοσιτέσσερα. Για στήσιμο πολύ μεταξωτό. Και το μετάξι μόνο ζωικό παρακαλώ.

Το πρώτο λοιπόν είναι πως όταν το θηλυκό είναι θηλυκό, την ευθύνη για να γίνει και να μείνει ως το τέλος σωστή η ερωτική σμίξη την έχει ο άντρας.

Πάντα όταν φεύγει η γυναίκα, θα φταίει ο άντρας. Να το γράψετε να μείνει στον αστικό κώδικα.

Κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι, γεννιέται το σύμπαν. Ή, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που ερωτεύουνται δύο άνθρωποι γεννιέται ένας αστέρας με όλους τους πρωτοπλανήτες του.

Και κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος, πεθαίνει το σύμπαν. Ή, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος στη γη, στον ουρανό εκρήγνυται ένας αστέρας supernova.

Έτσι, από την άποψη της ουσίας ο έρωτας και ο θάνατος δεν είναι απλώς στοιχεία υποβάθρου. Δεν είναι δύο απλές καταθέσεις της ενόργανης ζωής.

Πιο πλατιά, και πιο μακρυά, και πιο βαθιά, ο έρωτας και ο θάνατος είναι δύο πανεπίσκοποι νόμοι ανάμεσα στους οποίους ξεδιπλώνεται η διαλεκτική του σύμπαντος. Το δραστικό προτσές δηλαδή ολόκληρης της ανόργανης και της ενόργανης ύλης. Είναι το Α και το Ω του σύμπαντος κόσμου και του σύμπαντος θεού. Είναι το “είναι” και το “μηδέν” του όντος. Τα δύο μισά και αδελφά συστατικά του.

Έξω από τον έρωτα και το θάνατο πρωταρχικό δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Αλλά ούτε είναι και νοητό να υπάρχει. Τα ενενήντα δύο στοιχεία της ύλης εγίνανε, για να υπηρετήσουν τον έρωτα και το θάνατο. Και οι τέσσερες θεμελιώδεις δυνάμεις της φύσης, ηλεκτρομαγνητική, ασθενής, ισχυρή, βαρυτική, λειτουργούν για να υπηρετήσουν τον έρωτα και το θάνατο.

Όλα τα όντα, τα φαινόμενα, και οι δράσεις του κόσμου είναι εκφράσεις, σαρκώσεις, μερικότητες, συντελεσμοί, εντελέχειες του έρωτα και του θανάτου.

Γι αυτό ο έρωτας και ο θάνατος είναι αδελφοί και ομοιότητες, είναι συμπληρώματα, και οι δύο όψεις του ιδίου προσώπου.

Λιαντίνης, Γκέμμα

Εύα Νικολαΐδου-Εκμηστηρεύσεις της Έλλης Αλεξίου (απόσπασμα)

- Ο έρωτας αλλάζει τον άνθρωπο;

- Ο έρωτας είναι ένα από τα ωραιότερα αισθήματα του ανθρώπου. Όταν γνωρίσω ένα νέο και μου πει ότι δεν ερωτεύτηκε νιώθω οίκτο γι’ αυτόν. Γιατί δεν έχει νιώσει το πιο ωραίο αίσθημα του ανθρώπου. Μας γεμίζει, μας απασχολεί όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας. Θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι για το χατίρι του, θέλουμε να γίνουμε σημαντικότεροι για το χατίρι του, θέλουμε ν’ αρέσουμε και για ν’ αρέσουμε πρέπει να είμαστε διαρκώς στο δρόμο της βελτίωσής μας.

Δεν είναι απλώς ένα γέμισμα ζωής, αλλά είναι και μια μέθοδος ζωής, είναι πορεία ζωής, είναι είδος κινητήριας δύναμης.

Όπως έχουμε τις δυνάμεις της κίνησης -κινείται, λέμε, με τον ατμό, κινείται με τον αέρα, κινείται με τον ηλεκτρισμό, με το μαγνητισμό. Ο αισθηματίας άνθρωπος κινείται με τον έρωτα. Ζει, υπάρχει με τον έρωτα. Και είναι ένα αίσθημα, ευτυχώς, που δεν εξαντλείται και ούτε καν έχει ηλικία. Νομίζω μάλιστα ότι όσο ωριμάζεις τόσο καλύτερα τον καταλαβαίνεις τον έρωτα. Ο έρωτας του ανώριμου ανθρώπου δεν είναι τίποτα. Είναι κι αυτός ανώριμος, τίποτα απολύτως. Δεν είναι ουσία της ζωής του, είναι ψιμύθιο της ζωής του.

(…) Όταν βλέπω ανθρώπους που είναι απογοητευμένοι απ’ τον έρωτα, προσπαθώ να τους πείσω ότι είναι ευτυχείς, ότι αυτόν τον πλούτο που νιώθουνε, δε θα τον ξανανιώσουνε. Δεν έχει σημασία αν πάσχουνε. Είναι σαν τον καλλιτέχνη. Όταν κάνει ένα καταπληκτικό έργο τέχνης και βρίσκεται κάτω από την επήρεια της συγκίνησης της μεγάλης τέχνης είναι δυστυχής; Ο ίδιος δεν καταλαβαίνει βέβαια τι είναι, δεν μπορεί να το χαρακτηρίσει.

Αλλ’ αυτό είναι ευτυχία, είναι πλούτος ζωής. Όταν σου περάσει αυτό το αίσθημα το ερωτικό, θ’ αντιληφθείς ότι είσαι ένα ον παρόμοιο προς το φυτό, προς το ζώο. 

Υπάρχεις όταν είσαι ερωτευμένος.

 | Έλλη Αλεξίου | 22 Μαΐου 1894 - 28 Σεπτεμβρίου 1988 |

Εύα Νικολαΐδου, Εκμηστηρεύσεις της Έλλης Αλεξίου, εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή.

Γιάννης Υφαντής-Του έρωτα

Του έρωτα

πρέπει να του δινόμαστε γυμνοί
όπως δινόμαστε στον ύπνο και στο θάνατο, γιατί
ο έρωτας θαρρώ είναι η μόνη
μεταλαβιά
αιωνιότητας∙ ο έρωτας
είναι η λύτρωση του τέλειου χορού, είναι
η αγαλλίαση
του Καιρού.

Γιάννης Υφαντής

Ο Καθρέπτης του Πρωτέα, 1986

Ο Μάνος Χατζηδάκις, για τον έρωτα.

Ο κάθε έρωτας πρέπει να έχει την υποψία ενός μεγάλου.

Ο έρωτας για μένα σήμερα δεν είναι αποκλειστικά σεξουαλικός μηχανισμός.

Με έλκουν οι νέοι που πρωτίστως νογάνε, αυτοί που θα εκπροσωπήσουν τη γενιά τους αύριο.

Η επικινδυνότητα του έρωτα είναι στο δόσιμο, στο χαμό.

Επικινδυνότητα δεν είναι να βρεθείς σφαγμένος ένα πρωί, αλλά το να διαλύσεις τα όρια του εγωισμού χωρίς να ξέρεις το σημείο που θα φτάσεις.

Ο έρωτας είναι συνυφασμένος με την έννοια ζωή. Δεν εξοφλείται με τίποτα. Ούτε με το γάμο, ούτε με την τεκνοποιία. Αυτά είναι για τους αφελείς.

Ο έρωτας δεν είναι ερωτική πράξη. Είναι η άλλη διάσταση της επικοινωνίας.

.

Julio Cortázar-Κουτσό (απόσπασμα)

Αυτό που πολλοί άνθρωποι λένε έρωτα, δεν είναι άλλο απ' το διαλέγω μια γυναίκα και τη νυμφεύομαι. Τη διαλέγουν, σ' το ορκίζομαι, τους έχω δει. Λες και μπορείς να διαλέξεις τον έρωτα, λες και ο έρωτας δεν είναι το αστροπελέκι που σε σκίζει στα δύο και σ' αφήνει κεραυνόπληκτο στη μέση της αυλής. Θα μου πεις ότι τη διαλέγουν γιατί την αγαπούν, αλλά εγώ πιστεύω ότι πάει ανάποδα. Τη Βεατρίκη δεν τη διαλέγεις, την Ιουλιέτα δεν τη διαλέγεις. Δε διαλέγεις εσύ τη βροχή που θα σε μουσκέψει ως το κόκαλο όταν βγεις από ένα ρεσιτάλ.

Χούλιο Κορτάσαρ (26 Αυγούστου 1914 - 12 Φεβρουαρίου 1984)

Κουτσό, μτφρ.: Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδόσεις Opera.

Julia Kristeva- Για τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα

"Η σκοτεινή σπηλιά είναι ο μόνος κοινός τους χώρος, η μόνη πραγματική τους κοινοκτημοσύνη. Αυτοί οι εραστές της νύχτας παραμένουν μοναχικοί. Αυτό είναι το ωραιότερο ερωτικό όνειρο της Δύσης. Και ο έρωτας είναι ένα όνειρο μοναχικό, μία ιδέα που συναντά αντιστάσεις; Αλλά και πραγματικότητα νυχτερινή, μοναχική, ψυχρός θάνατος για δύο. Ποιος φταίει; Οι γονείς; Η φεουδαρχική κοινωνία; Η Εκκλησία μήπως, αφού ο πατήρ Λαυρέντιος φεύγει ντροπιασμένος; Ή ο έρωτας ο ίδιος, που είναι διπρόσωπος, ήλιος και νύχτα, υπέροχη και τραγική ένταση μεταξύ των δύο φύλων;"

Πηγή: Julia Kristeva, Το βλέμμα του Ορφέα-Οι λογοτεχνικοί μύθοι της Ευρώπης, εκδόσεις Σοκόλη, διεύθυνση έκδοσης Bernadette Bricout

Περί Έρωτος

“Ἄδης καί Διόνυσος ἓν καί ωυτό.”

Ηράκλειτος

“Τι έρωτας, τι θάνατος, δεν έχεις να διαλέξεις”.»

δημοτικός δεκαπεντασύλλαβος

“Μόλις ειν’ έτσι δυνατός ο έρωτας κι ο χάρος.”

Διονύσιος Σολωμός

Δημήτρης Λιαντίνης, Γκέμμα σελ. 14-15

Ο έρωτας είναι ο αμφιθαλής αδελφός του θανάτου.

Λιαντίνης

" Ο έρωτας είναι μια σχέση τραγική, μια αντίθεση που στα όρια της ατομικότητας δεν ξεπερνιέται-είναι η οριοθέτηση του εγώ μας στη διττή του υπόσταση ως ατόμου και ως προσώπου- ως οντότητας αυτόνομης, ελεύθερης στη μοναξιά της, και ως ύπαρξης κοινωνικής, ερωτευμένης με την καθολικότητα της"

Κωστής Μοσκώφ

 "Ο μόνος αλχημιστής που μπορεί να τα μετατρέψει όλα σε χρυσάφι είναι ο έρωτας. Το μοναδικό ξόρκι εναντίον του θανάτου, των γηρατειών και της ρουτίνας είναι ο έρωτας". 

Αναΐς Νιν

ο έρωτας, αν δεν έχει κάτι ανέφικτο να διεκδικήσει, μεταναστεύει 

Κωστής Παπαγιώργης 

Πρέπει να’χει σκοτάδι ο έρωτας
Για να μη φαίνεται ότι ο άλλος λείπει…

Γιωργος Xειμωνάς

Η μεγάλη, η μοναδική πρωτοτυπία του έρωτα έγκειται στο ότι καθιστά την ευτυχία αδιαχώριστη από τη δυστυχία. 

Emil Cioran

ΛΕΞΙΚΟ

Έρωτας: εκείνη η τούφα απ' τα μαλλιά σου που έπαιζα, όσο κοιμόσουν πάνω στους μαστούς μου 

Γιάννα Κουκά

Όλη η ζωή χωρίζεται σε τρεις περιόδους: προαίσθηση του έρωτα, πράξη του έρωτα και ανάμνηση του έρωτα.

Marina Tsvetaeva

Ο έρωτας αρχίζει από τη στιγμή που μία γυναίκα εγγράφεται με τις κουβέντες της, στην ποιητική μας μνήμη.

Μίλαν Κούντερα

Ερωτεύομαι σημαίνει έρχομαι αντιμέτωπος, πέρα απο κάθε μοναξιά, με ό,τι από τον κόσμο μπορεί να εντατικοποιήσει την ύπαρξη. Μέσα σ' αυτόν τον κόσμο βλέπω, άμεσα, την πηγή της ευτυχίας που μου προσφέρει η παρουσία του άλλου δίπλα μου. Το "σ' αγαπώ" γίνεται: υπάρχεις και είσαι η πηγή της ύπαρξής μου μέσα στον κόσμο. Στο νερό αυτής της πηγής βλέπω τη χαρά μας, τη δική σου πρώτα απ' όλα. Βλέπω, όπως στο ποίημα του Μαλλαρμέ:

Στον κυματισμό εσύ να γίνεσαι 

Η γυμνή σου αγαλλίαση.

Από το βιβλίο του Alain Badiou, Ερωτεύομαι σημαίνει έρχομαι αντιμέτωπος με την ύπαρξη., Εγκώμιο για τον έρωτα, εκδ. Πατάκης.

Το σώμα μου είχε ανάγκη από το σώμα σου για να ζήσει. Δεν αφήνονται όλοι ν' αγαπήσουν έτσι. Ο έρωτας ταιριάζει στους γενναίους.

Κωστής Γκιμοσούλης, Μια νύχτα με την Κόκκινη

......................................................................................................................................................................

Το μεγαλείο του έρωτα βρίσκεται στην προσφορά. Όχι σ’ αυτό που παίρνεις.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΕΡΖΑΚΗΣ «ΜΥΣΤΙΚΗ ΖΩΗ» Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ

 

Τι ιερώτερον του πρώτου αγνού νεανικού έρωτος!

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΙΚΕΛΑΣ «ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ» Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ

 

Το λογικό κι ο έρωτας ποτέ τους δεν ταιριάξαν…

ΚΟΣΜΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ «ΛΕΜΟΝΟΔΑΣΟΣ» Εκδόσεις ΥΨΙΛΟΝ 

Στον έρωτα μήπως όλες οι φορές που αγαπούμε δεν είναι πρώτες;

ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ «ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΖΩΗ» Εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

  

 Α! τι μπαίγνιο είναι ο άνθρωπος, όταν αγαπάει αληθινά!

ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΡΑΥΛΑΝΤΩΝΗΣ «Η ΕΞΑΔΕΛΦΗ» Εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ

 

Λέγουν «αγάπησε και τρελάθηκε», ενώ έπρεπε να πουν «τρελάθηκε και αγάπησε».

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΜΠΟΥΡΟΓΛΟΥ «ΘΡΥΨΑΛΑ»
από το βιβλίο του ΜΙΧΑΛΗ ΠΕΡΑΝΘΗ “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ 1453 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ” Εκδόσεις ΕΡΓΩΝ ΠΕΡΑΝΘΗ

 

Τι άλλο είναι ο έρωτας, λογουχάρη, από ένας βασανισμός του ενός για τον άλλο, του ενός από τον άλλο;

ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΕΡΖΑΚΗΣ «ΜΥΣΤΙΚΗ ΖΩΗ» Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ

 

Η στοργή είναι αφάνταστα ανώτερη απ’ τον έρωτα, και, εκ των πραγμάτων, ασυμβίβαστη μ’ αυτόν.                                                                                  

ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ «ΓΙΑ ΕΝΑ ΦΙΛΟΤΙΜΟ» Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ

 

Ο έρωτας πηγάζει από τον εγωισμό να κυριαρχήσουμε, με κάθε θυσία, στον εγωισμό ενός ετερόφυλου.

Μ. ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ «Ο ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΦΑΚΕΛΛΟΣ» Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ

Αλέξανδρος Αλεξανδράκης (1913-1968) «Σειρήνα στη σπήλιά»
Gallery K, Λονδίνο

 

Και εξ όλων των καρπών ο μόνος, όστις δεν χρήζει ούτε καιρού ούτε ώρας διά να ωριμάση, είναι ο σατανικός έρως.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ «ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ»

 

Ο νόμος της ζωής διδάσκει πως ο έρωτας είτε είναι ευχή του Διαβόλου, είτε κατάρα του Θεού.

Μ. ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ «Ο ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΦΑΚΕΛΛΟΣ» Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ  

Σ’ αγαπώ. Δεν μπορώ τίποτ’ άλλο να πω πιο βαθύ, πιο απλό, πιο μεγάλο!

ΜΥΡΤΙΩΤΙΣΣΑ «Σ’ ΑΓΑΠΩ» 

 

Χωρίς αέρα το πουλί, χωρίς νερό το ψάρι, χωρίς αγάπη δε βαστούν κόρη και παλικάρι. 

ΛΙΑΝΟΤΡΑΓΟΥΔΟ

 

Α! διατί ο έρως να μην είναι αιώνιος… και διατί να παρατείνεται περισσότερον από ένα μήνα;

ΜΙΧΑΗΛ ΜΗΤΣΑΚΗΣ «ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ»
από το βιβλίο του ΜΙΧΑΛΗ ΠΕΡΑΝΘΗ “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ 1453 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ” Εκδόσεις ΕΡΓΩΝ ΠΕΡΑΝΘΗ

 

Διά μόνης της δυσπιστίας, της ζηλείας και της ανησυχίας δύναται ο πόθος να διατηρηθεί ακμαίος.

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΟΪΔΗΣ «ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΣΥΡΙΑΝΟΥ ΣΥΖΥΓΟΥ»

 

Τι σχέση έχει με την αγάπη ο έρωτας; Η αγάπη είναι αυταπάρνηση, ο έρωτας εγωισμός.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΕΡΖΑΚΗΣ «ΜΥΣΤΙΚΗ ΖΩΗ» Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ

 Αλέξανδρος Αλεξανδράκης (1913-1968) «Χαρά ΙΙ»
Gallery K, Λονδίνο

Το πιο μάταιο πράμα του κόσμου είναι να δίνει κανείς μια συμβουλή, όταν του τη ζητάει ένας ερωτευμένος

ΠΑΥΛΟΣ ΝΙΡΒΑΝΑΣ «ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ» Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

 

Απορώ, πάτερ μου, πώς ο Θεός επιτρέπει να υπάρχη εν τη υπ’ αυτού δημιουργηθείση φύσει αίσθημα ισχυρότερον της εις αυτόν πίστεως.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ «ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ»

 

Η ομορφιά του έρωτα δε βρίσκεται στην αιωνιότητα, βρίσκεται στην προσωρινότητα!

ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΕΡΖΑΚΗΣ «ΜΥΣΤΙΚΗ ΖΩΗ» Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ

 

Ω έρωτος ανιάτου οδύναι!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΟΥΤΣΟΣ «Ο ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ ΤΟΥ 1831»

 

Ευκολώτερα ημπορείς να απαρνηθής πάσαν άλλην βιωτικήν επιθυμίαν, παρά τον Έρωτα.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ «Ο ΠΟΛΥΠΑΘΗΣ» Εκδόσεις ΕΡΜΗΣ

 

Ο έρως, ο οποίος όπως δύναται να παρακινήση εις πράξεις γενναίας και υψηλάς, δύναται να κατακυλίση τον άνθρωπον και εις τον βόρβορον.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΝΔΥΛΑΚΗΣ «ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ» Εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ

 

Η πλήξις και η αργία είναι (…..) τα κυριώτερα, ίνα μη είπω τα μόνα, του έρωτος ελατήρια.

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΟΪΔΗΣ «Η ΠΑΠΙΣΣΑ ΙΩΑΝΝΑ»

 

Πρώτες και πάλι πρώτες αγάπες! Τίποτις δε σας ξεπερνά. Μένετε πάντα μέσα στο νου μας, όσο κι αν γεράσουμε, όσο κι αν πάθουμε, κι αχτινοβολάτε απάνω στην άχαρη τη ζωή μας.

ΑΡΓΥΡΗΣ ΕΦΤΑΛΙΩΤΗΣ «ΝΗΣΙΩΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ»

 

Έρωτα, πάθος παράξενο! μαλάζεις και διαφθείρεις την τραχύτερη καρδιά με την ίδια ευκολία με την οποία εξαγριώνεις και σκληρύνεις την τρυφερή και δειλή καρδιά.

 ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΞΕΝΟΣ «Η ΗΡΩΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ» 

 Αλέξανδρος Αλεξανδράκης (1913-1968) «Άσμα Ασμάτων ΙΙ»
Gallery K, Λονδίνο

Λένε τον παράνομο έρωτα πρόστυχο. Ψέματα! Ο νόμιμος έρωτας είναι ο πρόστυχος, γιατί έχασε αυτό το μυστηριακό, το αμαρτωλό, το μαρτύριο που σε ξεσκίζει.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΕΡΖΑΚΗΣ «ΜΥΣΤΙΚΗ ΖΩΗ» Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ

 

Ο έρωτας είναι ένα πάθος εγωιστικό, έχουν άδικο να τον καλλωπίζουν. Θέλεις την ευτυχία του αγαπημένου προσώπου υπό τον όρο πως θα του τη δώσεις εσύ κι όχι άλλος.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΕΡΖΑΚΗΣ «ΔΙΧΩΣ ΘΕΟ» Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ

 

Μη μολύνετε το όνομα του έρωτος, δίδοντες αυτό εις την άλογον επιθυμίαν, από την οποίαν ορμώμενοι ως τα κτήνη, πλησιάζετε τας γυναίκας. Αύτη λέγεται απλή ηδονή, ομοία με την του λαίμαργου, βλέποντος καλόν ζυμαρικόν.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ «Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ» Εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ

 

Ο έρωτας είναι ένα χρέος προς τη φύση που σ’ έπλασε. Προς τον εαυτό σου, που βρήκε τη δικαίωσή του. Προς τον άνθρωπο που αγαπάς, που σου ’δωσε και του ’δωσες γεύση ζωής.

Μ. ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ «Ο ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΦΑΚΕΛΛΟΣ» Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ

 

Είναι λυπηρόν τω όντι να βλέπη τις ότι ενώ τ’ άψυχα φυτά και τα άλογα ζώα έχουν τους έρωτάς των εις προσδιωρισμένας μόνον ώρας του έτους, ημείς τα φυσικά και σοφά πλάσματα να μη σεβώμεθα ούτε ώρας, ούτε νόμους, ούτε ήθη, ούτε έθιμα.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ «Ο ΠΟΛΥΠΑΘΗΣ» Εκδόσεις ΕΡΜΗΣ

 

Έρωτας θα πει μονομαχία δύο κυττάρων. Ποιο να φάει, ν’ αφομοιώσει το άλλο. Καμιά συνεννόηση δε χωρεί ανάμεσα στο νικητή και στο νικημένον άλλη, απ’ την υποταγή. Αυτό που λέμε συνεννόηση είναι μια σχετική έννοια, που είναι συνθεμένη από εκκεχειρίες, δειλίες και υποχωρήσεις.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ «Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΜΑΤΙΑ» Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ

 

Τι αμαρτία να παραδοθείς στην απατηλή τέρψη των αισθήσεων και να εξομοιώσεις το υψηλό, το παντοτινό, το αιώνιο πρόσωπο που δεν μας επιτρέπεται να δούμε κι είναι για όλους και για πάντοτε κοινό, με το πρόσωπο μιας γυναίκας που συναντάς και είναι ντυμένη έμορφα.

ΝΙΚΟΣ Γ. ΠΕΝΤΖΙΚΗΣ «Ο ΠΕΘΑΜΕΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ» Εκδόσεις ΑΓΡΑ

 

Τι είναι λοιπόν ο έρωτας; (…) Είναι το κουκούτσι της ζωής. Η μυγδαλόψυχά της. Εκεί μέσα είναι κλεισμένες όλες οι δυνατότητες της αιωνιότητας της ζωής. Όλα τ’ άλλα είναι φλούδια και ζουμιά.

ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ «ΤΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΤΕΤΑΡΤΟ» Εκδόσεις ΕΣΤΙΑ

  

 Αλέξανδρος Αλεξανδράκης (1913-1968) «Άσμα Ασμάτων Ι»
Gallery K, Λονδίνο

Όλοι οι ερωτευμένοι έχουσιν εν τη κεφαλή των μυρίας λύσεις διά τα περιπλοκώτερα προσκόμματα προς απόκτησιν του ποθουμένου και αναμφιβόλως, αν ο Μέγας Αλέξανδρος δεν επρολάμβανε να κόψη τον Γόρδιον δεσμόν, θα έλυεν αυτόν μετά πολλής ευχερείας ο πρώτος ερωτευμένος, εις τον οποίον θα έθετον ως γέρας την απόλαυσιν της ερασμίας του.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΕΤΑΞΑΣ ΒΟΣΠΟΡΙΤΗΣ «ΣΚΗΝΑΙ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ»

Μήπως, αν δεν έμπαινε στη μέση το λεγόμενον «αίσθημα» και η λεγομένη «ηθική», θα ημπορούσε τότε μόνον να είναι ο έρως τέλειος και απλός και εύκολος, επ’ άπειρον πανήδονος και απολύτως παντοδύναμος – όλο χαρά (μόνο χαρά), όλο γλύκα (μόνο γλύκα), χωρίς απαγορεύσεις, στερήσεις, πικρίες, διάφορα «μούπες – σούπα» και άλλα αηδή και ακατανόητα, όπως η αποκλειστικότης, η εντός του γάμου αγνότης και όλη η σχετική με αυτόν απέραντη όσον και ματαία ηθικολογία και φιλολογία;

ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ «Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ» Εκδόσεις ΑΓΡΑ

Ο χριστιανισμός, στιγματίζοντας ως αμαρτία την ένωση αντρός και γυναικός, τη μόλεψε, κι ενώ πρωτύτερα ήταν άγια πράξη, χαρούμενη υποταγή στο θέλημα του Θεού, κατάντησε στην περίτρομη ψυχή του χριστιανού αμαρτία. Ένα μήλο κόκκινο ήταν πριν από το Χριστό ο έρωτας. Ήρθε ο Χριστός, κι ένα σκουλήκι μπήκε μέσα στο μήλο και το τρώει.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ «ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ» Εκδόσεις ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ

Και οπώναι νιος και δεν πατεί στον έρωταν απάνω,
στην συντροφιά των  ζωντανών εγώ δεν τον εβάνω.

ΑΓΝΩΣΤΟΣ «ΡΙΜΑΤΑ ΚΟΡΗΣ ΚΑΙ ΝΕΟΥ» (15ος αι.)
από την «ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ» ΛΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΗ Εκδόσεις ΔΩΔΩΝΗ 

Έρως εύκολος και άνευ δυσκολίας δεν έχει γόητρα ποσώς δεν έχει ποικιλίας.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ «ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ»
από τα «ΑΠΑΝΤΑ» Εκδόσεις ΓΙΟΒΑΝΗ 

Ποιος εις τον κόσμον φάνηκε κι αγάπη δεν κατέχει,
ποιος δεν την εδοκίμασε; ποιος δεν τήνε ξετρέχει;

ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣ «ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ» 

Γνώρισα την αγάπη – σ’ έζησα πια ζωή!

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ «ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΤΡΕΛΟΥ»
από τους «ΔΕΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ» 

…ν’ αγαπιέσαι ή ν’ αγαπάς;
ν’ αγαπώ.

ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ «ΤΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ ΤΩΝ ΑΝΘΕΩΝ» 

Γιατί δεν υπάρχουν έρωτες νόμιμοι ή μη νόμιμοι.
Υπάρχουν μόνον έρωτες χωρίς επίθετο.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ «ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ»
«ΑΙ ΓΕΝΕΑΙ ΠΑΣΑΙ Ή Η ΣΗΜΕΡΟΝ ΩΣ ΑΥΡΙΟΝ ΚΑΙ ΩΣ ΧΘΕΣ»
Εκδόσεις ΑΓΡΑ

 

Πηγή:https://logomnimon.wordpress.com/2010/02/13/%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B1%CF%82/