Γιάννης Πουλόπουλος - Μπαλκόνι

 Δείτε τη Λόλα που τραγουδάει

Την τριγυρίζουν μικροί τορέρος

κι από την πόρτα το μπαρμπεράκι

ρυθμό κρατάει με το κεφάλι

 

Δείτε τη Λόλα που τραγουδάει

και τη χαϊδεύουν μέντα και βασιλικός

Ναι, είν’ η Λόλα, που ώρες τώρα

καθρεφτιζόταν μέσα στα νερά

Γιάννης Πουλόπουλος - Καράβια αλήτες

                                          Γιάννης Πουλόπουλος - Καράβια αλήτες

Μουσική / Στίχοι: Λοΐζος Μάνος / Λάδης Φώντας

Καράβια αλήτες μας σφύριξαν κάτι.
Μας είπαν ελάτε, μας κλείσαν το μάτι.
Μπροστά μας περνάνε, μα δε σταματάνε.
Τα άσπρα πανιά τους δεν ήταν για μας.

Στο ‘να μου χέρι το τσιγάρο
μοιάζει με χαμένο φάρο.
Κι άμα θα σβήσει, θα `ρθει μπόρα.
Σχόλασε το γλέντι τώρα.

Καράβια περάσαν, χαθήκαν στα βάθη.
Γιατί μας γελάσαν κανείς δε θα μάθει.
Ανάποδη μέρα, τα τράβηξε πέρα.
Σ’ αυτό το λιμάνι δε φεύγει κανείς.

Στο ‘να μου χέρι το τσιγάρο
μοιάζει με χαμένο φάρο.
Κι άμα θα σβήσει, θα 'ρθει μπόρα.
Σχόλασε το γλέντι τώρα.

Γιώργος Παπαστεφάνου - Θυμήσου το Σεπτέμβρη

                                             Κώστας Καρράς - Θυμήσου το Σεπτέμβρη 

                                                   Γιοβάννα-Θυμήσου τον Σεπτέμβρη

                                        Γιάννης Πουλόπουλος- Θυμήσου το Σεπτέμβρη 

                                                
 Μουσική: Γιάννης Σπανός

Στίχοι: Γιώργος Παπαστεφάνου

Το χέρι δώσ’ μου, δώσ’ μου την καρδιά σου

και πάμε, αν θέλεις, ως τον ουρανό.

Τραγούδι του Σεπτέμβρη είν’ η ματιά σου,

αυτά τα μάτια πόσο τ’ αγαπώ.

Κι αν σκόρπισαν τα φύλλα με τ’ αγέρι,

τον δρόμο κι αν τον σκέπασ’ η βροχή,

για μας είν’ ο Σεπτέμβρης καλοκαίρι,

η αγάπη σου φωτίζει όλη τη γη.

Στα χέρια μου έλα τώρα και κοιμήσου

κι εγώ τις νύχτες θα σου τραγουδώ.

Κι αν κάποτε χωρίσουμε θυμήσου:

Σεπτέμβρη σου `χα πει πως σ’ αγαπώ.

Γιάννης Πουλόπουλος - Σεβιλλιάνικο Νανούρισμα

Αυτό το λασποτόπι

δεν έχει θάλασσα

Το γέννησε τσιγγάνα

στο δρόμο τ' άφησε

Ναι δεν έχει θάλασσα

Όχι δεν έχει θάλασσα

Το γέννησε τσιγγάνα

στον δρόμο τ' άφησε

 

Κι αυτό το αγοράκι

δεν έχει κρεβατάκι

μόν' έχει πατερούλη

πατέρα μαραγκό

που τ' αγοράκι το 'χει

μονάκριβό του γιο

Το υπέροχο αυτό ποίημα του Λόρκα, μελοποίησε ο Γιάννης Γλέζος. Το 1969 κυκλοφόρησε ο δίσκος που είχε τίτλο "12 τραγούδια του F. G. LORCA", σε μετάφραση του Λευτέρη Παπαδόπουλου.

 

Λευτέρης Παπαδόπουλος-Η μάνα μου

Η μάνα μου φοράει τσεμπέρι

σαν τις μανάδες τις παλιές.

Παίρνει την Παναγιά απ' το χέρι

και τρέχουνε στις γειτονιές

και σμίγουνε με τον κοσμάκη

που λέει το ψωμί ψωμάκι.

Κι όταν γυρνάνε κούτσα κούτσα

σαν δυο σκιές μες στη βραδιά

με τα φτωχόρουχά τους λούτσα

από βροχή και λασπουριά

δεν ξέρω να τις ξεχωρίσω

ποιανής το χέρι να φιλήσω.

ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ-Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ 1974

Γιάννης Πουλόπουλος-Όλα δικά σου

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

"Τα τραγούδια μου"

Εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ

Τρίτη έκδοση (συμπληρωμένη) 2002

Μουσική: Μίμης Πλέσσας

Εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος

Δίσκος του 1969

Νύσταξες άστρο μου, φεγγάρι μου;

Στην αγκαλιά μου αποκοιμήσου.

Ξύπνησες ήλιε αποβροχάρη μου;

Πάρε το γέλιο μου και πλύσου.

Όλα δικά σου μάτια μου

κι ο πόνος σου δικός μου.

Είδαν πολλά τα μάτια μου

στις γειτονιές του κόσμου.

Δίψασες λεύκα μου, κουράστηκες;

Ρίξε τις ρίζες σου σε μένα.

Ήρθε βοριάς και ξεμαλλιάστηκες;

Πάρ' την καρδούλα μου για χτένα.

 

Γιάννης Πουλόπουλος-Ο τρύγος

 

Ερμηνευτής: Γιάννης Πουλόπουλος

Στιχουργός: Γιάννης Ρίτσος

Συνθέτης: Νίκος Μαμαγκάκης

Ἄσπρα σπίτια, κάτασπρα,

τὰ βερικοκιὰ τὰ κεραμίδια,

γαλανὰ παραθυρόφυλλα,

τ᾿ ἄλογα τὰ κανελιὰ μὲς στὸν αὐλόγυρο,

τ᾿ ἄσπρα μὲς στὸ πράσινο,

τὰ μπαλκόνια μάλαμα καὶ θάλασσα.

Τὰ μουλάρια στὸν ἀνήφορο τῆς πέτρας,

καὶ τὰ γαϊδουράκια μὲς στ᾿ ἀγκάθια,

ψάθες καὶ μαχαίρια καὶ καλάθια μὲς στ᾿ ἀμπέλια

γέλια.

Δάχτυλα καὶ γόνατα,

στήθια καὶ σαγόνια

μὲς στὸ μοῦστο ματωμένα,

κόκκινες φωτιὲς κι ἱδρώτας,

στὶς κατηφοριὲς

τὸ χρυσὸ κακάρισμα τῆς κότας.

Κι ὅπως γαλανίζει τὸ βραδάκι,

τὸ μαβί, τὸ βιολετί,

νὰ κι ἡ Παναγιὰ στὴ δημοσιά,

πλάι στὰ κάρα, στὰ κουδούνια, στὰ σταμνιὰ

καὶ στὰ κλαδωτὰ μαντίλια,

νά τη ἡ Παναγιὰ

νὰ κρατάει στὴν ἀσημένια της ποδιὰ

πέντε ὀκάδες κόκκινα σταφύλια.

Γιάννης Πουλόπουλος -Αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν -

 

Αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν - 1970

Στίχοι: Αλέκος Καγιάντας

Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας

1. Γιάννης Πουλόπουλος

Αυτοί που φεύγουν σφίγγουν τα χείλια

πνίγουν τα δάκρυα να μη φανούν

κι αυτοί που μένουν κουνούν μαντήλια

κι αναστενάζουν γιατί πονούν.

Κι αυτούς που φεύγουν 

κι αυτούς που μένουν

οι μοίρες μ’ απονιά 

πάντα τους δέρνουν.

Αυτοί που φεύγουν κάποιο λυγμό τους

παίρνουν μαζί τους και μιαν ευχή

κι αυτοί που μένουν στο σπαραγμό τους

κάνουν κουράγιο και προσευχή.

Γιάννης Πουλόπουλος-Έπεφτε βαθιά σιωπή -

 Συνθέτης: Πλέσσας Μίμης

Στιχουργός: Παπαδόπουλος Λευτέρης

Έπεφτε βαθιά σιωπή

στο παλιό μας δάσος

“τρέξε να σε πιάσω”

μου ‘χες πρωτοπεί

Και όταν έτριζε η βροχή

στα πεσμένα φύλλα,

πόση ανατριχίλα

μέσα στην ψυχή.

Κίτρινο πικρό κρασί,

κίτρινο φεγγάρι,

φεύγαν οι φαντάροι

έφευγες και συ.

Κι είχες μέσα στην ματιά

ένα σκούρο θάμπος,

ένα σκούρο…σάμπως

να ‘πεφτε η νυχτιά

Κάποια κόκκινη πληγή

που δεν λέει να κλείσει,

το μικρό ξωκλήσι

δίπλα στην πηγή

Και μια κίτρινη σιγή

στο παλιό μας δάσος,

πως να σε ξεχάσω

που σε πήρε η γη

Γιάννης Πουλόπουλος - Γύφτισσα μέρα

Γιάννης Πουλόπουλος - Θα 'θελα να 'χα

Στίχοι:   Γιάννης Πουλόπουλος
Μουσική:   Γιάννης Πουλόπουλος
1. Γιάννης Πουλόπουλος

Θα ’θελα να ’χα
Μια αγάπη μόνο
Να ’βλεπα ήλιο και ξαστεριά

Να ’χα μονάχα
Μόνο έναν πόνο
Και μια ημέρα όλο πουλιά

Θα ’θελα να ’χα
Μια αγάπη μόνο
Να ’βλεπα ήλιο και ξαστεριά

Να ’χα μονάχα
Μόνο έναν πόνο
Και μια ημέρα όλο πουλιά

Θα ’θελα να ’χα
Δύο αστέρια
Να μη τα βλέπω πια μακριά

Να ’χα δικά μου
Δυο άσπρα χέρια
Και έναν ήλιο στην παγωνιά

Θα ’θελα να ’χα
Μια αγάπη μόνο
Να ’βλεπα ήλιο και ξαστεριά

Να ’χα μονάχα
Μόνο έναν πόνο
Και μια ημέρα όλο πουλιά

Θα ’θελα να ’χα
Μια αγάπη μόνο

Federico Garcia Lorca, Το τραγούδι του καβαλάρη (4 μεταφράσεις)

Το τραγούδι του καβαλάρη

Κόρδοβα
Μακρινή και μόνη.

Άλογο μαύρο, μεγάλο φεγγάρι
κι ελιές μες στο δισάκι μου
Μ’ όλο που ξέρω τους δρόμους
ποτέ δεν θα φτάσω στην Κόρδοβα.

Μες στον κάμπο, μες στον άνεμο,
άλογο μαύρο, κόκκινο φεγγάρι.
Ο θάνατος με κοιτάζει
πάνω απ’ τους πύργους της Κόρδοβα

Αχ, τι μακρύς που είναι ο δρόμος!
Αχ, το καλό μου αλογάκι!
Κι ο θάνατος, αχ, που με προσμένει,
προτού να φτάσω στην Κόρδοβα!

Κόρδοβα,
μακρινή και μόνη.

Μετάφραση: Κοσμάς Πολίτης

FEDERICO GARCIA LORCA,ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ (1921-1924)

Πηγή:https://christinehag.wordpress.com/2018/07/06/%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CF%81%CE%B7/

.......................................................................................................................................................................

ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΚΑΒΑΛΛΑΡΗ



Κόρντοβα

Μοναχική και μακρινή Κόρντοβα!



Μαύρη φοράδα, γεμάτο φεγγάρι

κ ελιές μες στο δισάκι μου.

Αν και κατέχω το δρόμο

ποτέ δε θα φτάσω στην Κόρντοβα.



Μες στα χωράφια, μέσα στον άνεμο,

μαύρη φοράδα, κόκκινο φεγγάρι.

Ο θάνατος μ αγναντεύει

από τους πύργους της Κόρντοβας.



Αϊμακρύς ο δρόμος που ναι!

Αϊ γενναία μου φοράδα!

Αϊ και με καρτερεί ο θάνατος

πριν να φτάσω στην Κόρντοβα!

Κόρντοβα,

μοναχική και μακρινή Κόρντοβα!



Μετάφραση: Άρης Δικταίος

.......................................................................................................................................................................

Τραγούδι του Καβαλάρη

Κόρδοβα.

Μακρινή και μόνη.

Άλογο μαύρο, φεγγάρι μεγάλο

κι ελιές στο δισάκι μου.

Αν και ξέρω τους δρόμους,

ποτέ δεν θα φτάσω στην Κόρδοβα.

Μέσ’ απ’ τον κάμπο, μέσ’ απ’ τον αέρα

άλογο μαύρο, φεγγάρι κόκκινο.

Ο θάνατος με κοιτάζει

απ’ τους πύργους της Κόρδοβα.

Αχ, τι δρόμος μακρύς!

Αχ, γενναίο άλογό μου!

Αχ, και με περιμένει ο θάνατος,

πριν φτάσω στην Κόρδοβα!

Κόρδοβα.

Μακρινή και μόνη.

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

Μετάφραση Μόσχος Λαγκουβάρδος

.................................................................................................................................................................

Μετάφραση: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Γιάννης Γλέζος
Δίσκος: F.G. Lorca (1969)


Κόρδοβα



Κόρδοβα μακρινή και μόνη

πουλάρι μαύρο, φεγγάρι γεμάτο

κι ελιές στο δισάκι μου

Αν και τους ξέρω τους δρόμους

ποτέ δεν θα φτάσω στην Κόρδοβα

Αχ τι ατέλειωτος δρόμος

Αχ πουλάρι μου γενναίο

Ο θάνατος αχ με καρτεράει

προτού να φτάσω στην Κόρδοβα

Μέσα από τον κάμπο

μέσα από τον άνεμο

πουλάρι μαύρο, φεγγάρι κόκκινο

Ο θάνατος με παραμονεύει

από τους πύργους της Κόρντοβας.



Κάτω από το τραγούδι παρατίθεται το πρωτότυπο ποίημα "Canción del jinete" ( To τραγούδι του καβαλάρη ) και η αγγλική του μετάφραση από τον Charles W. Johnson.

 Canción del jinete 

Córdoba Lejana y sola.
Jaca negra, luna grande,
y aceitunas en mi alforja.
Aunque sepa los caminos
yo nunca llegaré a Córdoba.

Por el llano, por el viento,
jaca negra, luna roja.
La muerte me está mirando
desde las torres de Córdoba.

¡Ay qué camino tan largo!
¡Ay mi jaca valerosa!
¡Ay, que la muerte me espera,
antes de llegar a Córdoba!

Córdoba.
Lejana y sola.

............................................................................................................................................................

Horseman's Song

Cordoba.
Distant and alone.
A black nag, the giant moon,
and olives in my saddlebag.
Even if I know the way,
I never will reach Cordoba.
Over the plain, through the wind,
A black nag, the bloody moon.
The Reaper is watching me
From the tall towers of Cordoba.
Oh, such a long road!
Oh, my valiant nag!
Oh, the Reaper awaits me
before I ever reach Cordoba!
Cordoba.
Distant and alone.