Όπως τα φύλλα ποιός θα μπορούσε να γράψει μια ιστορία
των φύλλων
Ο άνεμος σκορπίζει τα φαντάσματά τους στο έδαφος
Κι η άνοιξη αναπνέει νέα φύλλα μες στα δάση
Χιλιάδες ονόματα χιλιάδες φύλλα
Όταν τα θυμάσαι να θυμάσαι αυτό
Νεκρά σώματα είναι η καταγωγή τους
Που δεν βαραίνουν παραπάνω από τα φύλλα»
[...]
Όπως τον Ιούνιο
Μια παπαρούνα που τη σφυροκοπά η βροχή
Γέρνει το κεφάλι της
Έτσι ακριβώς είναι
Όταν παραδιδεται ο λαιμός του ανθρώπου
Και ο χαλκινος κάλυκας του κράνους του
Γέρνει το κεφάλι του.
[...]
«Της Αθηνάς ο αγαπημένος ΦΕΡΕΚΛΟΣ γιος του Άρμονα
Στα χέρια επιδέξιος όσο λίγοι κι από μακριά γενιά τεχνίτη
Αυτός ήταν που έφτιαξε του Πάρη τον καταραμένο στόλο
Πού να το ξέρει πώς ήταν καράβι θανάτου για τον ίδιο»
«Προσευχόταν κάθε πρωί την ίδια προσευχή
Θέε μου σε παρακαλώ τη θέση μου σεβάσου
Προστάτεψε του γιούς μου ΦΗΓΕΑ και ΙΔΑΙΟ
Ηρέμησε τα άλογα τους σήκωσέ τους
Από τη μάχη ανάλαφρα σαν να’ταν στάχτη
Ο Ήφαιστος τον άκουσε μα δεν μπορούσε
Να συγκρατήσει αυτά τα αγόρια τα άγρια
Που κάλπαζαν μέσα στη μάχη τόσο γρήγορα
Συνάντησαν ένα ιπτάμενο δόρυ
Και σαν την πόρτα του ασανσέρ που κλείνει
Ο ανεξήγητος Ήφαιστος
Άρπαξε τον έναν τους
Και ο άλλος πέθανε.
Μετάφραση: Μυρσίνη Γκανά
Πηγή: https://popaganda.gr/