ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ
94. − Εἰς σοσιαλιστὴν
Χτυποῦσε τὸ κεφάλαιον
μὲ ἄγριον τὸ ὕφος,
καὶ γιὰ νὰ τὸ ἐκδικηθῇ,
ἔγινε… τοκογλύφος!
95. − Εἰς ἀνόητον πνευματώδη
Τόσο πολλὲς καὶ ἔξυπνες
μωρίες ἀραδιάζεις,
ποὺ πνεῦμα σοῦ χρειάζεται
πολὺ νὰ… τὴς σκεπάζῃς.
96. − Εἰς χαρτοπαίκτην ἐπιτύμβιον
Ἐδῶ τὸν κλαῖνε γοερῶς
ἡ Ντάμα καὶ ὁ Φάντης
καὶ γὰρ ὑπῆρξε τρομερὸς
τοῦ πόκερ ἱεροφάντης!
97. − Εἰς παραδοῦχον γυναικοθήραν
Πὼς ἔχεις μάλαμα καρδιὰ
ὅλες τὸ 'μολογοῦνε…
μέσα στὴ τσέπη σου τὴν κλεῖς
καὶ ψάχνουν νὰ τὴν βροῦνε.
98. − Εἰς φοβερὸν διαχειριστὴν
Διαχειριστὴ σὲ κάναν…
Τὶ καλά! σὲ καμαρώνω!..
Ὅμως σὰν περνᾷς κοντά μου.
τὸ σακκάκι μου κουμπώνω.
99. − Εἰς κοιλιόδουλον
Ἀφοῦ τὰ καταβρόχθισε
καὶ τὰ ξεπάστρεψ' ὅλα,
τοῦ ἐκόπη ἡ ὄρεξις, κ' ἐδῶ
ἐτίναξε τὰ κῶλα.
100. − Εἰς φιλάργυρον βαθύπλουτον
Τὶ ἄσχημα παίζει μ' ἐσὲ
ἡ τύχη ἡ ἀστεία!…
Σ' ἐφόρτωσε εἰρωνικὰ
μὲ ξένη περιουσία.
Τὴν κουβαλεῖς γιὰ νὰ τὴν πᾷς
σὲ ἄλλον νοικοκύρη,
κι' οὔτε τὸ χαμαλίκι σου
κερδίζεις, κακομοίρη!
101. − Εἰς ἰατρὸν κακότυχον
Ξεκίνησε νὰ πάῃ νὰ ἰδῇ
τὸν ἄρρωστο… Ἀλλά…
τὶ ἀτυχία! ὁ ἄρρωστος
εἶχε γενῇ καλά!…
102. − Φτηνὸ ντύσιμο
Τόσο ἀνέξοδο καὶ σκέτο
εἶν' τὸ λοῦσο τῆς Κικῆς,
ποὺ γιὰ νὰ ντυθῇ, τὴν φτάνει
ἕνα "φύλλον τῆς συκῆς!…"
103. − Ἀμοιβαῖος Ἔρως
Ἄχ! τί ἀμοιβαῖος ἔρως!
πῶς νὰ μὴ ζηλεύουν ὅλοι!
'Κείνη ἀνοίγει τὴν καρδιά της,
καὶ αὐτὸς… τὸ πορτοφόλι!
104. − Σοβαρὸς κύριος
Ἡ Κικὴ ζητάει νοικάρη
μὰ νὰ εἶναι "σοβαρὸς"…
Δηλαδή: χέρι μὲ χέρι
καὶ τὸ νοῖκι της ἐμπρός…
105. − Ἀνεκτικὸς σύζυγος.
Λὲν πὼς στέκεται σὰν βῶδι…
Ψέματα! λόγια χαμένα!
Σύμβολο βωδιοῦ δὲν φέρνει
εἰς τὸ κούτελο κανένα!…
106. − Ἀκριτομυθία
"Δυὸ − τῆς εἶπα − ξέρω μόνον
ἔμμορφες μὲ θεῖα κάλλη!..
Κι' ἀπὸ τότε ὅλο μὲ τρώει
νὰ τῆς πῶ: ποιὰ εἶν' ἡ ἄλλη!..
107. − Ἔντιμος ἔμπορος
Τί σωστὸς! πουλάει πρὶ − φίξ!
'ς αἰσχροκέρδειες δὲν μπαίνει…
ὡς καὶ τὴ γυναῖκα του
ἔχει… διατιμημένη!..
108. − Ἡ νέα δουλίτσα
Τί ἄτυχο τὸ νέο δουλικό!
Τὸ ἀντρόγυνο γι' αὐτὴ δὲν συμφωνάει…
Αὐτὸς τὴν λέει "κομμάτι ὀρεκτικὸ"
κι' αὐτή 'ναι ποὺ γυρεύει νὰ τὴν φάῃ..
Κ. Σκόκος, Επιγράμματα: Παλαιά και Νεώτερα, πρόλ. Γ. Ξενόπουλος & Εμ. Λυκούδης, Αθήνα, τυπ. «Ο Κοραής», 1930, σσ. 54−57