Μήτσος Κασόλας - Βρέχει

Ήσουν σα μια βαθειά εισπνοή μετά τ' απόβρεχο.
Τώρα έπιασε πάλι και βρέχει.
Κι η χαρά μου είναι ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο
πεταμένο στο κάρο του Δήμου.
Κι η πίκρα μου ένα ατίθασο άλογο.
Τρέχει και βρέχεται,
τρέχει και βρέχεται.

Συγκομιδή,1966