Σοφία Βέμπο - Τι κι αν χαθείς (1943)

 

Σοφία Βέμπο - Θα καθόμουν πλάι σου (1947)

 Να 'ναι μια νύχτα συννεφιασμένη

μια τέτοια νύχτα που την τρομάζουν

όσοι έχουν μοίρα δυστυχισμένη

 

Να 'ναι μια νύχτα συννεφιασμένη

γιομάτη θλίψη, γιομάτη λύπη

λίγη βροχούλα να μην της λείπει

 

Να 'ναι μια νύχτα σαν εκείνη που φοβόσουνα

και ξαφνικά χλωμή-χλωμή

να ξαναρχόσουνα

 

Θα καθόμουνα πλάι σου

πόσο μου 'λειψες πόσο

Θα καθόμουνα πλάι σου

τ' άρωμά σου να νοιώσω

 

Θα καθόμουνα πλάι σου

και για ώρες ατέλειωτες

θα κοιτούσα τα μάτια σου

που τ' αγάπησα τόσο

Σοφία Βέμπο -Πόσο λυπάμαι

 

Δανάη - Να ζει κανείς ή να μη ζει

 

Στέλλα Γκρέκα -Πού νά 'σαι τώρα

Βέμπο Σοφία - Τριαντάφυλλα κι αγάπη (1937)

 Συνθέτης: Δέλφης Λούκης

Στιχουργός: Δέλφης Λούκης

Με την αγάπη ο καιρός περνάει η ευωδιά της πάντα μας μεθάει θαρούμ'αιώνια πως θα κρατά μ'όλο γέλια χάδια και φιλιά μια μέρα ο ένας απ τους δυο ξεχνάει ο άλλος κλαίει τότε και πονάει δεν ξέρει όμως αληθινά πως ο καιρός τον έρωτα περνά. Τριαντάφυλλα κι αγάπη πώς μοιάζουνε μαζί το ένα όπως τ'άλλο παντοτινά δε ζει. Τα ρόδα με τ'αγέρι θα μαραθούν και μένουν μόνο αγκάθια που σε πονούν έτσι και στην αγάπη μαραίνεται η χαρά και μένει μόνο η πίκρα και η συμφορά. Τα ρόδα με τ'αγέρι θα μαραθούν και μένουν μόνο αγκάθια που σε πονούν σαν τα φτωχά της φίλα που πέφτουνε ξερά έτσι και η αγάπη σβήνει κάποια φορά.

Τόνης Μαρούδας - Εγώ θα κόψω το κρασί

 

Παραπονιέσαι ότι έγινα μπεκρής

κι ας φταίς εσύ που έχω πιάσει το ποτήρι

όμως αν θέλης θα το κόψω το κρασί

εγώ ποτέ μου δεν σου χάλασα χατήρι

 

Εγώ θα κόψω το κρασί

για σέν' αγάπη μου χρυσή

εγώ θα κόψω το κρασί

για σένα μόνο

 

Αφού στα χείλη σου τα δυό

μπορώ αχόρταγα να πιώ

απ' το κρασί που μόλις πίνω

ξανανιώνω

 

Εγώ θα κόψω το κρασί

αφού το θέλησες εσύ

λόγω τιμής ποτέ μου πιά

δεν ξαναπίνω

 

Εγώ θα κόψω το κρασί

αλλά βοήθα με και σύ

στην αγκαλιά σου

κάθε πόνο μου να σβύνω

 

Κάθε ποτήρι σαν το πίνω μοναχός

χωρίς να βλέπω τα ολόγλυκά σου μάτια

φαρμάκι γίνεται και στάζει συνεχώς

μεσ' την καρδιά μου που την έκανες κομμάτια

 

Εγώ θα κόψω το κρασί...

Σοφία Βέμπο- Ας Πεθάνω

 

Σοφία Βέμπο -Καινούργια τώρα ζωή

Κοντά σου θα ‘ρθω κάποιο πρωί
φαντάσου τη νέα μας ζωή
στοχάσου πως είμαι δίπλα σου και πάλι
πως σου χαϊδεύω το κεφάλι
και πως σου λέω σιγανά

Καινούρια τώρα ζωή
ας ξαναρχίσουμε οι δυο μας
κι ας πούμε πως με πρωτόειδες αυτό το πρωί

Ας ξεχαστούν τα παλιά κι ας ξανακτίσουμε
πάλι τη γκρεμισμένη από χρόνια μικρή μας φωλιά
κι ας βάλουμε στο νου μας πως έτσι ήταν γραφτό
κι ας πούμε ότι ‘ναι αυτό το πρώτο ραντεβού μας

Καινούρια τώρα ζωή
ας ξαναρχίσουμε οι δυο μας
κι ας πούμε πως με πρωτόειδες αυτό το πρωί

Σοφία Βέμπο - Το Πρωί Με Ξυπνάς Με Φιλιά

Το 'θελα κι εγώ σαν τρελή
Το 'θελες κι εσύ πιο πολύ
Κι έγινα παιδί μου για πάντα δική σου
Όμως ούτε το 'χα σκεφτεί
Κι ούτε το 'χα ονειρευτεί
Πόσο ευτυχισμένη θα είμαι μαζί σου

Το πρωί με ξυπνάς με φιλιά
Μου χαϊδεύεις μετά τα μαλλιά
Κι όλη μέρα γελάς λόγια λες τρυφερά
Και γεμίζεις το σπίτι χαρά
Πόσο χαίρομαι που μ' αγαπάς
Πάντα κάπου τα βράδια με πας
Και τις νύχτες ρωτάς αν κι εγώ σ' αγαπώ
Αλλά αυτά δεν μπορώ να τα πω

Βρίσκουμε τις μέρες μικρές
Που περνούν γεμάτες χαρές
Πάντα με την ίδια που λέγαμε τάξη
Άλλο δεν προσμένω καλό
Και μονάχα παρακαλώ
Στη ζωή μας τίποτα να μην αλλάξει

Το πρωί με ξυπνάς με φιλιά
Μου χαϊδεύεις μετά τα μαλλιά
Κι όλη μέρα γελάς λόγια λες τρυφερά
Και γεμίζεις το σπίτι χαρά
Πόσο χαίρομαι που μ' αγαπάς
Πάντα κάπου τα βράδια με πας
Και τις νύχτες ρωτάς αν κι εγώ σ' αγαπώ
Αλλά αυτά δεν μπορώ να τα πω

Μάγια Μελάγια-Πάρε με κοντά σου

 Τίτλος:Πάρε με κοντά σου

Άλμπουμ:Τα τραγούδια του Ελληνικού Κινηματογράφου

Καλλιτέχνης:Μάγια Μελάγια

Στιχουργός:Γιώργος Γιαννακόπουλος

Συνθέτης:Τάκης Μωράκης

12/1999

Σοφία Βέμπο - Θα καθόμουνα πλάι σου

 

Τόνης Μαρούδας-Σοφία Λόρεν-Τι είν' αυτό που το λένε αγάπη

Τι είν' αυτό που το λένε αγάπη 

τι είν' αυτό, τι είν΄αυτό 

που κρυφά τις καρδιές οδηγεί 

κι όποιος το 'νιωσε το νοσταλγεί 

Τι είν' αυτό που το λένε αγάπη 

τι είν' αυτό, τι είν΄αυτό 

γέλιο, δάκρυ, λιακάδα, βροχή 

της ζωής μας και τέλος κι αρχή 

Ποτέ ποτέ κανένα στόμα 

δεν το 'βρε και δεν το 'πε ακόμα 

Τι είν' αυτό που το λένε αγάπη 

τι είν' αυτό, τι είν΄αυτό 

που σε κάνει να λες το σκοπό 

σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ 

Τι είν' αυτό που το λένε αγάπη 

τι είν' αυτό, τι είν΄αυτό 

στο λεπτό που σου δίνει φτερά 

κι είναι λύπη μαζί και χαρά 

Τι είν' αυτό που το λένε αγάπη 

τι είν' αυτό, τι είν΄αυτό 

γέλιο, δάκρυ, λιακάδα, βροχή 

της ζωής μας και τέλος κι αρχή 

Ποτέ ποτέ κανένα στόμα 

δεν το 'βρε και δεν το 'πε ακόμα 

Τι είν' αυτό που το λένε αγάπη 

τι είν' αυτό, τι είν΄αυτό 

που σε κάνει να λες το σκοπό 

σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ.

Στέλλα Γκρέκα - Δύο πράσινα μάτια

Είχα μάτια δει πολλά,

ένοχα και ντροπαλά

μάτια που δε με ρωτήσανε,

αν τρελά με κατακτήσανε.

Μ’ έκαψε όμως μια φωτιά

από πράσινη ματιά

που το ξέρω θα με καίει

ως τα γηρατειά.

Δυο πράσινα μάτια με μπλε βλεφαρίδες

με έχουνε κάνει τρελό.

Καρδιά μου να ξέρεις τα μάτια που είδες

πως δε θα σου βγουν σε καλό.

Φοβάμαι ακόμα και να τους το πω

γιατί έχουν το χρώμα το πρασινωπό.

Δυο πράσινα μάτια με μπλε βλεφαρίδες

με μάθανε πως ν’ αγαπώ.

Μάτια πράσινα γλυκά,

μάτια μελαγχολικά

που στο βλέμμα σας ζαλίζομαι

και πονώ και βασανίζομαι.

Σας ζηλεύω τρομερά,

σας λατρεύω τρυφερά

μάτια πράσινα με καίνε

πρώτη μου φορά.

Απόψε που χωρίζουμε - Μπελίντα Καίτη

Στίχοι: Πρετεντέρης - Θίσβιος - Γιαλαμάς. Μουσική: Γιάννης Βέλλας - Ζακ Ιακωβίδης. Τώρα που μες τα σύννεφα γλιστράει το φεγγάρι, έλα για λίγο πλάι μου και πάρε ένα σφουγγάρι, και βρέξε το μες το δάκρυ μου που τρέχει απελπισμένα, και σβήσε τα περασμένα, και σβήσε τα περασμένα. Την έρημη τη σκέψη μας να μην τη βασανίζουνε, απόψε που χωρίζουμε απόψε που χωρίζουμε. Τώρα που πήρε ο άνεμος να τραγουδάει με λύπη, κάθε μου πόνο μάζεψε και κάθε καρδιοχτύπι, και βρες μια μαύρη θάλασσα με κύματα αφρισμένα, και ρίξε τα περασμένα, και ρίξετα περασμένα. Την έρημη τη σκέψη μας να μην τη βασανίζουνε, απόψε που χωρίζουμε απόψε που χωρίζουμε. Τώρα που τη θολή νυχτιά η αστραπή τη σκάψει, απ’ την καρδιά μου άρπαξε την πυρκαγιά που ανάβει, δυνάμωσε τις φλόγες της και ύστερα ένα ένα, κάψε τα περασμένα κάψε τα περασμένα. Την έρημη τη σκέψη μας να μην τη βασανίζουνε, απόψε που χωρίζουμε απόψε που χωρίζουμε.
 

Σοφία Βέμπο - Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου - 1946

 Ποιος το περίμενε στ' αλήθεια,

να βγουν ψευτιές και παραμύθια

και να ξεχάσουν τώρα πια τα λόγια εκείνα τους,

που μας τα 'λέγαν κάθε βράδι απ' τα Λονδίνα τους.

Μα δεν πειράζει, δεν πειράζει,

δεν θα το βάλουμε μαράζι

και δεν θα κλάψουμε που πάλι μας ξεχάσατε,

γιατί δεν είν' πρώτη φορά που μας τη σκάσατε

και στην υγειά σας μια οκαδούλα εμείς θα πιούμε

και στη μικρή την Ελλαδούλα μας θα πούμε:

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου

κι όσο μπορείς κρατήσου

και στα παλιά παπούτσια σου,

γράψε όσα λέν' οι εχθροί σου.

Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά,

οι σύμμαχοι στη μοιρασιά,

κάνε κουράγιο Ελλάδα μου, να μη μας αρρωστήσεις,

γιατί το θέλει ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις.

Σε κάθε χιονισμένη ράχη,

σαν πολεμούσαμε μονάχοι,

όλοι λαγούς με πετραχήλια μας ετάζατε

και μεσ' στα μάτια με λατρεία μας κοιτάζατε.

Μα ξεχαστήκαν όλα εκείνα,

η Πίνδος και η Τρεμπεσίνα,

ίσως μια μέρα εμάς που τόσο αίμα εχάσαμε,

να μας καθήσουν στο σκαμνί, γιατί νικήσαμε.

Μα φυσικό θα μας φανεί κι αυτό ακόμα

και στην Ελλάδα μας θα πούμε μ' ένα στόμα:

Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου

κι όσο μπορείς κρατήσου

και στα παλιά παπούτσια σου,

γράψε όσα λέν' οι εχθροί σου.

Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά,

οι σύμμαχοι στη μοιρασιά,

κάνε κουράγιο Ελλάδα μου, να μη μας αρρωστήσεις,

γιατί το θέλει ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις».

Σημειώσεις:

1. Το τραγούδι αποτυπώνει ανάγλυφα τη δόλια στάση των συμμάχων κατά της Ελλάδας. Για μια ακόμα φορά στην Ιστορία φάνηκε περίτρανα πως όλοι αυτοί οι ξένοι (κυρίως οι Αγγλοσάξωνες) είναι όλο υποσχέσεις και μάθανε μόνο να παίρνουν και όχι να δίνουν.

2. Ο Τσώρτσιλ, μετά τις απίστευτες νίκες του περήφανου Ελληνικού Στρατού στον ελληνο-ιταλικό πόλεμο, έλεγε από το Λονδίνο: «Κάποτε λέγαμε πως οι Έλληνες πολεμούν σαν Ήρωες, τώρα θα λέμε πως οι Ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες!». Φαίνεται όμως πως τότε είχε άλλα πράγματα στο μυαλό του!!

3. Τραγουδήθηκε μετά την απελευθέρωση στο θέατρο «ΚΕΝΤΡΙΚΟ», στην ομώνυμη επιθεώρηση.

Δανάη, Θα ξανάρθεις- Γιαννίδης, Σακελλάριος

 

Στίχοι:  Αλέκος Σακελλάριος

Μουσική:  Κώστας Γιαννίδης

Δε με μέλλει αν οι όρκοι μας σβηστήκαν

δε με μέλλει εάν όλα ξεχαστήκαν,

πίστεψε με διόλου δεν πονώ

κι αν εσύ ξεχνάς κι εγώ ξεχνώ.

Δε με μέλλει αν η καρδιά σου άλλον θέλει,

δυνατά σου το φωνάζω δε με μέλλει,

δε ζηλεύω αυτόν που αγαπάς

δε με μέλλει όπου θέλει ας πας.

Θα ξανάρθεις,

όσα χρόνια κι αν περάσουν θα ξανάρθεις

και συμπόνια θα ζητάς μετανιωμένη

θε να `ρθεις με ραγισμένη την καρδιά.

Θα ξανάρθεις,

δεν μπορεί παρά μια μέρα να ξανάρθεις

όταν μάθεις πως εβγήκες γελασμένη,

θα ξανάρθεις ντροπιασμένη μια βραδιά.

Δε με μέλλει αν πουλάς την αγκαλιά σου

κι αν μοιράζεις σ’ όποιον να `ναι τα φιλιά σου,

θα `ρθει μέρα που θα με ποθείς

σου το λέω να το θυμηθείς.

Δε με μέλλει που όποιος θέλει σ’ αγοράζει

κι αν εξέχασες τους όρκους δεν πειράζει,

ότι τώρα δυνατά ποθείς

θα `ρθει μέρα να το βαρεθείς.

Γούναρης Νίκος (Για τις γυναίκες ζούμε όλοι)1953

 Συνθέτης: Γούναρης Νίκος Στιχουργός: Κ.Μάνεσης

Λένε πως είναι οι γυναίκες πονηρές

τον κάθε άντρα που τον θέλουν πάντα θύμα

μα το 'χω πει και θα το πω χίλιες φορές

χωρίς γυναίκα στην ζωή δεν κάνω βήμα (δις)

 

Γιά τις γυναίκες ζούμε όλοι βρε παιδιά

γι' αυτές δουλεύουμε γι' αυτές ιδροκοπάμε

κι αν είναι όλες, όπως λεν χωρίς καρδιά,

εμείς που έχουμε καρδιά τις αγαπάμε (δις)

 

Χωρίς γυναίκες βρε δεν κάνουμε στιγμή

κι ας βγάζει μάτι το τρελλό τους το γινάτι,

αυτές γλυκαίνουν το πικρό μας το ψωμί

και το φτωχόσπιτο μας φαίνεται παλάτι (δις)

Ελίζα Μαρέλλι - Ήρθες αργά

Θα σε πάρω να φύγουμε (2 εκτελέσεις)

Πάνος Παπαθανασίου - Θα σε πάρω να φύγουμε

Ελίζα Μαρέλλι - Θα σε πάρω να φύγουμε