Κ.Π. Καβάφης-Αλληλουχία κατά τον Βωδελαίρον

Τ’ αρώματα μ’ εμπνέουν ως η μουσική,

ως ο ρυθμός, ως οι ωραίοι λόγοι,

και τέρπομαι οπόταν εν αρμονικοίς

στίχοις ο Βωδελαίρος ερμηνεύει

όσα απορούσα η ψυχή και ασαφώς

αισθάνετ’ εν αγόνοις συγκινήσεσιν.

«Είναι ναός η Φύσις όπου ζωνταναί

στήλαι συγκεχυμένας λέξεις κάποτε

εκφέρουσιν. Ο άνθρωπος εκεί περνά

μέσω πυκνών δασών συμβόλων, άτινα

με βλέμματα οικεία τον παρατηρούν.

»Ως παρατεταμέναι σμίγουσιν ηχοί

από μακράν εν μια ενώσει ζοφερά,

εν μια ενώσει ως το σκότος αχανή

και ως το φως, ούτω ανταποκρίνονται

τα χρώματα, οι φθόγγοι, και τ’ αρώματα.

»Υπάρχουν ευωδίαι ως το δέρμα των

παιδίων δροσεραί· γλυκείαι ως αυλοί·

πράσιναι ως λειμώνες.

»Άλλαι πλούσιαι

είναι, διεφθαρμέναι, θριαμβευτικαί·

ορμάς του πνεύματος και των αισθήσεων

υμνούσαι· την διάχυσιν κατέχουσαι

πραγμάτων απεράντων — ως η άμβαρις,

ο μόσχος, και ο στύραξ, και το λίβανον.»

Μη μόνον όσα βλέπετε πιστεύετε.

Των ποιητών το βλέμμα είν’ οξύτερον.

Οικείος κήπος είν’ η φύσις δι’ αυτούς.

Εν παραδείσω σκοτεινώ οι άνθρωποι

οι άλλοι ψηλαφώσι δρόμον χαλεπόν.

Κι η μόνη λάμψις ήτις κάποτ’ ως σπινθήρ

εφήμερος φωτίζει της πορείας των

την νύκτα, είναι σύντομός τις αίσθησις

μαγνητικής τυχαίας γειτνιάσεως —

βραχεία νοσταλγία, ρίγος μιας στιγμής,

όνειρον ώρας της ανατολής, χαρά

αναίτιός τις αιφνιδίως ρέουσα

εν τη καρδία κι αιφνιδίως φεύγουσα.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

[1891]

Τα Ανέκδοτα (1877;-1923)

Τι Έγραψαν για τον Baudelaire και τα Άνθη του Κακού

Η συλλογή-θρύλος που άλλαξε τον ρου της ευρωπαϊκής ποίησης. Όλα τα Άνθη του Kακού, στα γαλλικά και στα ελληνικά, και όλες οι πληροφορίες και οι κρίσεις για τον Μπωντλαίρ, το πρότυπο του «καταραμένου ποιητή».

Ο Σατανάς «τελειότερος τύπος αρρενωπής Ομορφιάς». Η επανάσταση εναντίον του Θεού. Τα ποτά, τα ναρκωτικά, οι τεχνητοί παράδεισοι. Ο δανδισμός και οι γυναίκες που αγάπησε ο Μπωντλαίρ. Οι γυναίκες που ερωτεύονται άλλες γυναίκες. Τα ταξίδια του, πραγματικά και επινοημένα. Το Παρίσι με τα χρώματα που εκείνος διάλεξε και χαράχτηκαν ανεξίτηλα στη φαντασία μας. Η γλώσσα της πόλης για πρώτη φορά σε λυρική ποίηση.

Ποιήματα καμωμένα «από αθλιότητα και πνευματικότητα συνάμα», μια συλλογή «αραβούργημα φιλοτεχνημένο με πάσης φύσεως αλληγορικές ψηφίδες αναμνήσεων ανίας, πόνου, μελαγχολίας, απελπισίας και αβυσσαλέων στοχασμών» όπως επισημαίνει ο Γιώργος Κεντρωτής.

Ένα βιβλίο «νοσοκομείο ανοικτό σε όλες τις διαταραχές του νου, σε όλες τις σήψεις που μπορεί να υποστεί η καρδιά», όπως το κατηγόρησε η Figaro το 1857, «που προσβάλλει τη δημόσια αιδώ», κατά το δικαστήριο που απαγόρευσε πολλά από τα ποιήματά του. Εκατό σχεδόν χρόνια χρειάστηκαν για να ακυρωθεί και τυπικά αυτή η απόφαση. Από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας τους, όμως, Τα Άνθη του Κακού, έλαμψαν σαν «αστέρια», όπως έγραψε ο Ουγκό, εκτοξεύοντας στα ύψη τη γαλλική ποίηση και επηρεάζοντας, μέχρι σήμερα, ολόκληρη την παγκόσμια.

Γιατί ο Μπωντλαίρ είναι το πρότυπο του «καταραμένου ποιητή» και «το κορυφαίο παράδειγμα μοντέρνου ποιητή ανεξαρτήτως γλώσσας» (Τ.Σ. Έλιοτ); Η παρούσα έκδοση το αναδεικνύει προσφέροντας: Όλα τα Άνθη του Κακού, απαγορευμένα και μη, χωρισμένα σε θεματικές ενότητες και σε μια μετάφραση που «ακούει» τον Γάλλο ποιητή, τις λέξεις, τις ρίμες, τις παρηχήσεις, το ρυθμό του. Εκτενές επίμετρο με πλήθος πληροφορίες για την ταραχώδη ζωή του και τον τρόπο με τον οποίο ενέπνευσε ποιητές, συγγραφείς, κάθε είδους καλλιτέχνες, και διανοούμενους όπως είναι: ο Marcel Proust, ο Arthur Rimbaud, ο Jean Paul Sartre, ο Gustave Flaubert, ο T.S Eliott, ο Walter Benjamin, ο Paul Valéry, ο Georges Bataille, ο Stéphane Mallarmé, ο Jules Laforgue, ο Georg Lukács, ο Κ.Π. Καβάφης, ο Κ. Καρυωτάκης, ο Κ. Παλαμάς και άλλοι πολλοί και πολύ σπουδαίοι.

*
Έγραψαν:
Τα Άνθη του Κακού λάμπουν και φωτίζουν σαν αστέρια. – Victor Hugo

Ο κόσμος του Μπωντλαίρ είναι μια παράδοξη υποδιαίρεση του χρόνου, όπου μόνον οι σπάνιες, αξιοσημείωτες ημέρες εμφανίζονται. – Marcel Proust

Ο Μπωντλαίρ είναι ο πρώτος οραματιστής, ο βασιλεύς όλων των ποιητών, ένας θεός. – Arthur Rimbaud

Μπωντλαίρ: Ο άνθρωπος που αισθάνεται μέσα του ένα βάραθρο. – Jean Paul Sartre

Αγαπητέ φίλε [Μπωντλαίρ]. Διάβασα πρώτη φορά μονορούφι τα Άνθη του Κακού, καταβροχθίζοντάς τα, όπως η μαγείρισσα τα ρομάντζα του σωρού, κι είναι τώρα οχτώ μέρες που τα ξαναδιαβάζω στίχο στίχο, λέξη λέξη. Ναι, μου αρέσουν πολύ. Και με μαγεύουν. Είστε σκληρός σαν μάρμαρο και διαπεραστικός σαν την εγγλέζικη ομίχλη. – Gustave Flaubert

και τέρπομαι oπόταν εν αρμονικοίς
στίχοις ο Βωδελαίρος ερμηνεύει
όσα απορούσα η ψυχή και ασαφώς
αισθάνετ᾽ εν αγόνοις συγκινήσεσιν.

– Κ.Π. Καβάφης

Ο Μπωντλαίρ γνώριζε καλύτερα από κάθε ποιητή της εποχής του το σημαντικότερο: το πρόβλημα του καλού και του κακού. – T.S Eliott

Η ιδιαίτερη ομορφιά της αρχής τόσων ποιημάτων του Μπωντλαίρ: η ανάδυση από την άβυσσο. – Walter Benjamin

Παρακινημένος από την ψυχική του κατάσταση και από τα δεδομένα ο Μπωντλαίρ αναγκάσθηκε να αντιταχθεί, ολοένα και πιο ξεκάθαρα, στο σύστημα ή στην απουσία του συστήματος που πήρε το όνομα «ρομαντισμός». – Paul Valéry

O Μπωντλαίρ εισήγαγε την κατάθλιψη μιας καταραμένης ποίησης, που δεν έφερε πια καμιά ευθύνη και που υφίστατο ανυπεράσπιστη μια γοητεία ανίκανη να ικανοποιήσει, μια γοητεία που κατέστρεφε. – Georges Bataille

Αυτός ο ποιητής που μερικοί προσπαθούν να τον παρουσιάσουν σαν σατανική φύση, ερωτευμένη με το Κακό, είχε μέσα του, στον ύψιστο βαθμό, την αγάπη για το Καλό και την Ομορφιά. – Théophile Gautier

Πηγή:http://www.poiein.gr/2018/07/29/charles-baudelaire-oa-ieth-oio-eaeiy-iaoon-adheeaauiaia-aethnaio-eaionuotho-aea-gutenberg-2018/