Ντίνα Καραβίτη - Ειδικό βάρος

Οι λέξεις δεν αντέχουν το ανάκουστο.
Όταν ο λόγος πνιγεί
μέσα σε άφωνες χορδές
εκλιπαρούν τη σκέψη
για μια μορφή.
Έστω σαν πράξη.
Έστω σαν γραφή.
Ακόμη και σαν νεύμα.
Θέλουν να ζήσουν.
Θέλουν να βρουν ξανά το βάρος τους.
Το ειδικό τους βάρος.


Τις τρομάζει η άφωνη σκέψη.

Πηγή: Ντίνα Καραβίτη, Διαλαθόντα (Ποιήματα 1993-2007), εκδ. Κέδρος, Αθήνα: 2007.

Ντίνα Καραβίτη - Μάσκες σιαμαίες

Και μένα με φοβίζει το σκοτάδι.
Αυτό το ξέρει καλύτερα
εκείνη η σταγόνα η φωτεινή
ηλεκτρική πυγολαμπίδα
που από παιδί μ’ αποκοιμίζει.
Και το πρωί μόνο το φως
σαν ήχος αναστάσιμος
μπορεί να με ξυπνήσει.

Ο δόλος της νύχτας
δεν μ’ άγγιξε κι απόψε.

Και μένω πάλι αιχμάλωτη
στο έλεος
μιας ακόμα αθώας
νιογέννητης μέρας.

Πηγή: https://alonakitispoiisis.blogspot.com/2011/09/blog-post_2752.html