Υπάρχει μια γωνία από την άκρη του παραθύρου
στο τρένο
όπου μπορείς να δεις το τούνελ της διαδρομής
–προκαθορισμένης βεβαίως–
αν γείρεις το κεφάλι λοξά
και ακολουθήσεις με το βλέμμα τα φώτα
που δίνουν το στίγμα
–με τεχνητό φωτισμό ασφαλώς–
μιας βοηθητικής όρασης
(Αφού ένα σκοτάδι από μόνο του θα έμενε σταθερό
στο ίδιο σημείο
ή άλλο σημείο αλλά και πάλι αυτό
εκεί δηλαδή όπου τίποτα και κανείς δεν διαφέρει)
Και αν αφαιρέσεις τις στάσεις
θα μετρήσεις συνεχείς τάσεις φωτός
κάθετες στις παράλληλες ράγες
με ταχύτητα κανονική
αφθονία υπόγειου αέρα
βάθος γης
ηλεκτροφόρες δονήσεις στην ευθεία
αποκλίσεις μικρές
–προς ανεύρεση άλλης ευθείας αναπόφευκτα–
και μόνη περίπτωση ανατροπής τον εκτροχιασμό,
Ίσως αναίμακτο
Πηγή:https://www.andro.gr/empneusi/poly-mamakaki/
