Κουβαλάμε
μια δαχτυλήθρα φουρτούνας.
Αυτή που ράβει αφρίζοντας
τον στεναγμό πνιγμό μας.
Κουβαλάμε
φύλλα χαμόγελου.
Να καλύπτουν όπως-όπως
ουλές συρματοπλεγμάτων.
Κουβαλάμε
κατοικίδια μοναξιά.
Εκπαιδεύεται κι όμως δαγκώνει.
Κουβαλάμε
τον θάνατο στην τσέπη μας
σαν ξεχασμένο κέρμα.
Πηγή: Μεταφορές, εκδόσεις Μανδραγόρας 2017