Μαρίκα Παπαγκίκα - Ντούρου-Ντούρου (1928)

 

Μαρίκα Παπαγκίκα - Σμυρνέικο μινόρε

 Μαρίκα Παπαγκίκα - Σμυρνέικο μινόρε

Σαβίνα Γιαννάτου - Σμυρνέικο μινόρε

Παραδοσιακό Ιωνίας - Το κάστρο της Αστροπαλιάς

Το κάστρο της Αστροπαλιάς

έχει κλειδί κλειδώνει, 

τούρνα, τούρνα, τούρνα, 

έχει κλειδί κλειδώνει.

Έχει κορίτσια έμορφα 

μα δεν τα φανερώνει, 

τούρνα,τούρνα,τούρνα,

μα δεν τα φανερώνει.

Στον Καστελάνο σύννεφα

στη Μαλτεζάνα βρέχει 

τούρνα, τούρνα, τούρνα 

στη Μαλτεζάνα βρέχει.

Και στου Καράη τα στενά

έμορφες κόρες έχει, 

τούρνα,τούρνα,τούρνα,

 έμορφες κόρες έχει.

Έλα πουλί μου γρήγορα

και μην αργείς στα ξένα, 

τούρνα, τούρνα, τούρνα,

και μην αργείς στα ξένα.

Κι ανθίσαν τα γαρύφαλλα

που σου `χω φυλαμένα, 

τούρνα,τούρνα,τούρνα,

που σου `χω φυλαμένα.

Άλλος σε λέει μέλισσα

κι άλλος σε λέει σφήκα, 

τούρνα,  τούρνα,  τούρνα, 

κι άλλος σε λέει σφήκα.

Έχεις της σφήκας το κεντρί

της μέλισσας τη γλύκα, 

τούρνα, τούρνα, τούρνα, 

της μέλισσας τη γλύκα.

Με διαβατάρικα πουλιά

έρωτες να μην πιάνεις, 

τούρνα,τούρνα,τούρνα,

έρωτες να μην πιάνεις.

Γιατί `ναι διαβατάρικα

και γρήγορα τα χάνεις

τούρνα,τούρνα, τούρνα, 

 και γρήγορα τα χάνεις.

(Κυρά μου Πορταΐτισσα

με τα πολλά καντήλια, 

τούρνα, με τα πολλά καντήλια.

Βλέπε τα, τα ξενάκια μας

να σου τα κάμω χίλια, 

τούρνα, να σου τα κάμω χίλια.)

Μαρίκα Παπαγκάκη - Τούρνα

                                                Θεοδώρα Μπάκα - Το Κάστρο της Αστροπαλιάς

Αντώνης Νταλγκάς - Τα παιδιά της γειτονιάς σου

 

Παραδοσιακό μικρασιάτικο τραγούδι. Αγριλαμάς. Ηχογραφήθηκε το 1930. Ερμηνεύει ο Αντώνης Νταλγκάς. Ορχήστρα βιολί (Δημήτρης Σέμσης ή Σαλονικιός), σαντούρι, τσέλο και καστανιέτες. Δίσκος Columbia Αγγλίας 8390.

Τα παιδιά της γειτονιάς σου με πειράζουνε

τα παιδιά της γειτονιάς σου με πειράζουνε

πάλε μεθυσμένος είσαι με φωνάζουνε

πάλε μεθυσμένος είσαι με φωνάζουνε 

-Ώπα! Γεια σου Νταλγκά!

θα τα πιάσω να τα δείρω τα μπαγάσικα

θα τα πιάσω να τα δείρω τα μπαγάσικα

θα τα δώσω δυο χαστούκια να 'ναι χάσικα

θα τα δώσω δυο χαστούκια να 'ναι χάσικα

-Ώπα! Έξω φτώχεια!

πάλε μεθυσμένος είσαι μπάρμπα-Θοδωρή

πάλε μεθυσμένος είσαι μπάρμπα-Θοδωρή

πότε το ήπιες το κρασάκι, πού θα πας να 'ρεις 

πότε το ήπιες το κρασάκι, πού θα πας να 'ρεις

όλο ούζο, ούζο, ούζο, το βαρέθηκα

όλο ούζο, ούζο, ούζο, το βαρέθηκα

ας πιω κι ένα κονιακάκι που τ' ορέχτηκα

ας πιω κι ένα κονιακάκι που τ' ορέχτηκα

-Γεια σου, Μήτσο μου, Σαλονικιέ!

Μαρίκα Παπαγκίκα-Μανταλιώ και Μανταλένα

 

Μαρίκα Παπαγκίκα-Μήλο μου και μανταρίνι

Ο Μποχώρης

Νταλγκάς-Ο Μποχώρης (1926)

ΜΠΟΧΩΡΗΣ, 1929, ΜΑΡΙΚΑ ΠΑΠΑΓΚΙΚΑ

Ο Μποχώρης ( Το Μποχώρι Ή Του Καημένου Του Μποχώρη ) - Τσαουσάκης Πρόδρομος

Ο ΜΠΟΧΩΡΗΣ, 1927, ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΙΠΗΣ

Τίτλος: " Ο Μποχώρης " ( Το Μποχώρι Ή Του Καημένου Του Μποχώρη )
Πρώτος Στίχος: " Άϊντε !, Του Καημένου, Του Μποχώρη " Σύνθεση: Άγνωστοι Δημιουργοί ( Μικράς Ασίας Και Κωνσταντινούπολης ) Στίχοι: Άγνωστοι Δημιουργοί ( Μικράς Ασίας Και Κωνσταντινούπολης ) Ερμηνεία: Τσαουσάκης Πρόδρομος Ή Μουτάφογλου Ή Μουταφίδης Τόπος / Έτος: Αθήνα / 1962 Δίσκος: RCA Victor 48G 2287. Χορός / Ρυθμός: Ζεϊμπέκικος
Στίχοι:
Άϊντε !, Του Καημένου, Του Μποχώρη, {Άϊντε !, Του Τη Σκάσαν, Στο Βαπόρι,} ( Δις ) Άϊντε !, Και Του Πήραν, Πεντακόσ(ι)α, Άϊντε !, Όλο Τάληρα Και Γρόσ(ι)α, Άϊντε !, Το (Έ)'να Μήλο, Τ'(ο) Άλλο, Ρόιδο, {Άϊντε !, Του Τη Σκάσαν, Σαν Κορόιδο,} ( Δις ) - Ωχ !, ... Άϊντα !, ... !!! ( Φωνή : Τσαουσάκης Πρόδρομος Ή Μουτάφογλου Ή Μουταφίδης ) Άϊντε !, Το (Έ)'να Μήλο, Τ'(ο) Άλλο, Αχλάδι, Άϊντε !, Του Τη Σκάσαν(ε), Ένα Βράδυ, Άϊντε !, Του Καημένου, Του Μποχώρη, {Άϊντε !, Του Τη Σκάσαν(ε), Στη(ν) Πλώρη._} ( Δις )

Το Όνομα Μποχώρης, Είναι Παραφθορά Του Εβραϊκού Ονόματος Bohor. Στην Εβραϊκή Γλώσσα Βohor, Σημαίνει: Ο Πρωτότοκος ! Κατά Παλαιότερη Συνήθεια Ονομάζετε Και Το Κάθε Νεογέννητο Τέκνο Μέχρι Να Περιτμηθεί. Με Αφορμή Το Επεισόδιο Της Βίβλου, Όταν Ο Ιακώβ Απέσπασε Τα Πρωτοτόκια Από Τον Μεγαλύτερο Αδερφό Του Ησαύ, « Αντί Πινακίου Φακής », Ο Πρωτότοκος, Ο Bohor, Επικράτησε Να Σημαίνει Μεταφορικά Και Τον Ηλίθιο, Το Βλάκα, Τον Αδαή. Η Λέξη, Έχει Χρησιμοποιηθεί Και Στο Ομώνυμο Παραδοσιακό Σμυρναίικο Τραγούδι, Των Τελών Του 19ου Αιώνα. Οι Στίχοι Αυτοί, Αφορούν Κατά Πάσα Πιθανότητα Πραγματική Ιστορία, Για Την Οποία Υπάρχουν Δύο Εκδοχές, Και Πιο Συγκεκριμένα:

α) Ενός Εβραίου, Προαγωγού, Μαστροπού, ( Νταβατζή ), Που Καταδιωκόμενος Από Τις Αρχές, Κρύφθηκε Σε Πλοίο Από Όπου Και Συνελήφθη Φθάνοντας Στο Λιμάνι Της Καβάλας.

β) Περιστατικό Με Θύμα Εύπιστο Εβραίο, Που Συνέβη Προς Τα Τέλη Του 19ου Αιώνα Στο Βαπόρι, Που Έκανε Το Δρομολόγιο Σμύρνη - Μπουρνόβα. Λόγω Της Μεταφορικής Σημασίας Της Λέξης Και Της Προέλευσης Του Τραγουδιού Από Τα Μικρασιατικά Παράλια, Πιθανότερη Είναι, Η Δεύτερη Εκδοχή. Σήμερα Η Λέξη Μποχώρης, Χρησιμοποιείται Ως Σκωπτικό Παρωνύμιο Της Λιμανίσιας Πιάτσας ._

Μαρίκα Παπαγκίκα - Θα σπάσω κούπες

ΘΑ ΣΠΑΣΩ ΚΟΥΠΕΣ, 1928, ΜΑΡΙΚΑ ΠΑΠΑΓΚΙΚΑ

Θα σπάσω κούπες & Σάλα-Σάλα (Ηρώδειο 1996)

Μαρίκα Παπαγκίκα -Τι σε μέλλει εσένανε

Κώστας Καρίπης - Κορδελιό

Μαρίκα Παπαγκίκα -Τι σε μέλλει εσένανε

                                              Γιώργος Βιδάλης -Τι σε μέλλει εσένανε

Τι σε μέλλει εσένανε από πού είμαι εγώ
τι σε μέλλει εσένανε από πού είμαι εγώ

απ’ το Καραντάσι, φως μου, ή απ’ το Κορδελιό

απ’ το Καραντάσι, φως μου, ή απ’ το Κορδελιό

τι σε μέλλει εσένανε

κι όλο με ρωτάς

από ποιό χωριό είμαι εγώ

αφού δε μ’ αγαπάς

απ’ τον τόπο που ήρθα εγώ ξεύρουν ν’ αγαπούν

απ’ τον τόπο που ήρθα ’γώ ξεύρουν ν’ αγαπούν

ξεύρουν τον καημό να κρύβουν, ξεύρουν να γλεντούν

ξεύρουν τον καημό να κρύβουν, ξεύρουν να γλεντούν

τι σε μέλλει εσένανε

κι όλο με ρωτάς

από ποιό χωριό είμαι εγώ

αφού δε μ’ αγαπάς

τι σε μέλλει εσένανε κι όλο με ρωτάς

τι σε μέλλει εσένανε κι όλο με ρωτάς

αφού δε με λυπάσαι, φως μου, και με τυραγνάς

αφού δε με λυπάσαι, φως μου, και με τυραγνάς

τι σε μέλει εσένανε

κι όλο με ρωτάς

από ποιό χωριό είμαι εγώ

αφού δε μ’ αγαπάς

απ’ τη Σμύρνη έρχομαι να βρω παρηγοριά

απ’ τη Σμύρνη έρχομαι να βρω παρηγοριά

να βρω μες στην Αθήνα μας αγάπη κι αγκαλιά

να βρω μες στην Αθήνα μας αγάπη κι αγκαλιά

τι σε μέλει εσένανε

κι όλο με ρωτάς

από ποιό χωριό είμαι εγώ

αφού δε μ’ αγαπάς

ΣΑΛΑ, ΣΑΛΑ, Ν. ΥΟΡΚΗ 1926, ΜΑΡΙΚΑ ΠΑΠΑΓΚΙΚΑ

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ερμηνεία από τη Μαρίκα Παπαγκίκα του παραδοσιακού μικρασιάτικου τραγουδιού με παραλλαγές στους στίχους. Ηχογραφήθηκε στη Ν. Υόρκη στις 17/11/1926. Ορχήστρα με βιολί (Αλέξης Ζούμπας), τσέλο (Μάρκος Σιφνιός) και τσίμπαλο (Κώστας Παπαγκίκας). Δίσκος Victor V-68785.

ΘΑ ΣΠΑΣΩ ΚΟΥΠΕΣ, 1928, ΜΑΡΙΚΑ ΠΑΠΑΓΚΙΚΑ

Μικρασιάτικο τραγούδι με πολλές εκτελέσεις. Εδώ ερμηνεύει υπέροχα η Μαρίκα Παπαγκίκα. Τσιφτετέλι. Ορχήστρα με τσέλο (Μ. Σιφνιός), τσίμπαλο (Κ. Παπαγκίκας, σύζυγος της Μαρίκας) και βιολί.

ΣΜΥΡΝΕΪΚΟ ΜΙΝΟΡΕ, 1919, ΜΑΡΙΚΑ ΠΑΠΑΓΚΙΚΑ

..............................................................................................................................................................

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΣΟΥ, 1925, ΜΑΡΙΚΑ ΠΑΠΑΓΚΙΚΑ

Τα παιδιά της γειτονιάς σου με πειράζουνε τα παιδιά της γειτονιάς σου με πειράζουνε πάλι μεθυσμένος είσαι, με φωνάζουνε πάλι μεθυσμένος είσαι, με φωνάζουνε σαν μεθώ και πέφτω κάτω και λασπώνουμαι σαν μεθώ και πέφτω κάτω και λασπώνουμαι ακουμπώ στα δυο μου χέρια και σηκώνουμαι ακουμπώ στα δυο μου χέρια και σηκώνουμαι όλο ούζο ούζο ούζο το βαρέθηκα όλο ούζο ούζο ούζο το βαρέθηκα φέρτε μου ένα κονιακάκι που τ' ορέχτηκα φέρτε μου ένα κονιακάκι που τ' ορέχτηκα όλο ούζο ούζο ούζο το βαρέθηκα όλο ούζο ούζο ούζο το βαρέθηκα φέρτε μου ένα κονιακάκι που τ' ορέχτηκα δώστε μου κι ένα κρασάκι πώς τ' ορέχτηκα
......................................................................................................................................................................

Τα παιδιά της γειτονιάς σου με πειράζουνε τα παιδιά της γειτονιάς σου με πειράζουνε πάλε μεθυσμένος είσαι με φωνάζουνε πάλε μεθυσμένος είσαι με φωνάζουνε -Ώπα! Γεια σου Νταλγκά! θα τα πιάσω να τα δείρω τα μπαγάσικα θα τα πιάσω να τα δείρω τα μπαγάσικα θα τα δώσω δυο χαστούκια να 'ναι χάσικα θα τα δώσω δυο χαστούκια να 'ναι χάσικα -Ώπα! Έξω φτώχεια! πάλε μεθυσμένος είσαι μπάρμπα-Θοδωρή πάλε μεθυσμένος είσαι μπάρμπα-Θοδωρή πότε το ήπιες το κρασάκι, πού θα πας να 'ρεις πότε το ήπιες το κρασάκι, πού θα πας να 'ρεις όλο ούζο, ούζο, ούζο, το βαρέθηκα όλο ούζο, ούζο, ούζο, το βαρέθηκα ας πιω κι ένα κονιακάκι που τ' ορέχτηκα ας πιω κι ένα κονιακάκι που τ' ορέχτηκα -Γεια σου, Μήτσο μου, Σαλονικιέ!