Βασίλης Ρώτας - Εδώ Πολυτεχνείο...

Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ
Πολυτεχνείο! Εδώ καλώ
βοήθεια, πρόφτασε, λαέ,
σκοτώνουν τα παιδιά σου, οϊμέ!
Τα νιάτα που έστησαν εδώ
του Αγώνα τραγικόν χορό
και τραγουδούν τη λευτεριά,
σου τα σκοτώνουν τα παιδιά.
Της βίας ο δούλος ο μωρός
δουλέμπορος,φονιάς μιαρός,
σκοτώνει, λαέ, τα τέκνα σου,
τ' αγόρια, τα κορίτσια σου.

Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ
τα νιάτα σέρνουνε χορό.
Της Επιστήμης τα παιδιά
και τραγουδάν τη Λευτεριά.
Εδώ της νιότης ο άξιος νους,
που χτίζει θέατρα, ναούς,
σκεδιάζει ιδέες και μηχανές
και δένει το αύριο με το χτες,
Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ
μέσα στης Τέχνης το ιερό
σκοτώνει η βία τα παιδιά
που τραγουδάν τη Λευτεριά.

Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ
γίνεται ανήκουστο κακό!
Της βίας ο δούλος ο μωρός
του Χάρου μαύρος έμπορος,
σφάζει τα τέκνα του λαού.
τη νιότη, την ελπίδα του,
το άνθος του αύριο, τον καρπό
της τέχνης και της γνώσης, ω!

Εδώ Πολυτεχνείου κραυγή
καλούν το Χρέος κι η Τιμή
Λαέ μας, βοήθα τα παιδιά.
Ο αγώνας για τη Λευτεριά.

Βασίλης Ρώτας-Βουνά Για χαμηλώσετε...

Βουνά για χαμηλώσετε, κορφές, για τραβηχτείτε,

να δούμε κάμπους πράσινους, πλαγιές λουλουδιασμένες,

λιβάδια με τα πρόβατα, γιαλούς με τα καράβια.

Και τραβηχτήκαν οι κορφές, τα όρη χαμηλώσαν

κι είδαμε κάμπους με σταυρούς, πλαγιές με σκοτωμένους,

ανταριασμένες θάλασσες που ξέβραζαν κουφάρια

και τα κοράκια σύγνεφα και τα σκυλιά κοπάδια.

Βασίλης Ρώτας-Δύο Ποιήματα για την Ειρήνη

Ειρήνη

Ειρήνη χάραζε και χαρά στην πλάση,

σε μεγάλους και παιδιά, σ’ ουρανούς και δάση.
Αχ ειρήνη, ειρήνη μας, έλα στα παιδάκια, έλα στα παιδάκια,
να ξεχάσουν πόλεμους, πίκρες και φαρμάκια.

Ειρήνη

Έλα, Ειρήνη, χαρά των λαών, των μανάδων ελπίδα,
συ που φυτεύεις και χτίζεις και κάνεις τη γη περιβόλι, 

συ που αναθρέφεις κι αντρειεύεις τα νιάτα μ’ αγώνες ωραίους,
έλα κι οι δρόμοι σου λάμπουν πλυμένοι με δάκρυα κι αίμα 

τόσα κορμιά φυτεμένα στα πλάγια πετάξανε κλώνους,
έλα σαν άνοιξη κι άνοιξε πόρτες κλεισμένες και κάστρα,

έλα να βγουν τα κοπάδια στην έρημη γη να βοσκήσουν,
να βγουν ανθοί και πουλιά να λαλήσουν επάνω στους φράχτες, 

έλα σαν μάνα γλυκιά, σε καλούνε τα νιάτα του κόσμου,
να μπεις με νέο τραγούδι μπροστά στο χορό τους, Ειρήνη.

Πηγή: https://ennepe-moussa.gr/%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%B1/%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AE%CE%BD%CE%B7-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B1%CF%82

Βασίλης Ρώτας-Μικρή μοιρολογήτρα

Με σκυφτά πνιγμένα βήματα

μικρή μοιρολογήτρα,

τον τοίχο τοίχο περπατάς κλεφτά σαν ίσκιος

πας να κρυφτείς σε απόμερη άκρη

σ’ όχτον έρημο, γκρεμό βαθύν

για να κλάψεις τους λεβέντες

που ούτε η στάχτη τους, την πήρε ο αέρας,

ούτε ο ίσκιος τους κάτω απ’ τα δέντρα.

Κάτσε, ακούμπησε χάμω στο χώμα,

που ολουνών είν, ο έρημος τάφος,

λύσ’ τη μαύρη μαντίλα,

λύσ’ τα μαύρα μαλλιά σου

που τα χιόνισε πρώιμος βοριάς,

τρυφερή κόρη, που έγινες τόσο νωρίς

μοιρολογήτρα

κι άρχισε μόνη σου, εκεί που κανείς δε σ’ ακούει

το πικρό μοιρολόι σου, χύνοντας

δάκρυα ζεστά

να σου βρέχουν τα χέρια

την ποδιά σου,

το χώμα.

Μνημόσυνο, 1961

Βασίλης Ρώτας-Οι αντρειωμένοι στον Άδη

-Εδὠ πούρθατε αντίπερα, όπου ζούνε οι πεθαμένοι,

ας είναι ο νους σας άγρυπνος, παλικαριά γεμάτος

κι εμπρός να τραγουδήσετε λεβέντικο τραγούδι.

-Αμ' πως να τραγουδήσουμε λεβέντικο τραγούδι

με τους σφαγμένους τους λαιμούς, τις ματωμένες γλώσσες

και, πως να πιάσουμε χορό με τα κόμμενα πόδια;

Χάροντα αν θες να ιδείς χορούς, ν' ακούσεις και τραγούδια,

σύρε να βρεις τ' αδέρφια μας εις τον απάνω κόσμο

πώχουν στις πλάτες τους φτερά, στα πόδια τους τσαρούχια

να ιδείς πώς το χορεύουνε το τσάμικο στα νύχια,

και πώς απ' απ' το τραγούδι τους τα όρη αντιλαλούνε

σαν τραγουδούν τη λευτεριά και τη γλυκείαν ειρήνη.

Βασίλης Ρώτας

Πηγή: Βασίλης Ρώτας, Τραγούδια, 1952.

Βασίλης Ρώτας- Ο χάρος

Τη νιότη εγώ τη χάρηκα και χάρο δε φοβάμαι
καλώς να 'ρθει κι όποτε ερθεί μακάρι απόψε κιόλα.
Λεν' μαύρος ειν' μαύρα φορεί, μαύρο 'ν' και τ' άλογό του·
μα εγώ τον ξέρω μερακλή, για χάρη μου θ' αλλάξει
κι άσπρος θα 'ν', άσπρα θα φορεί κι άσπρο θα 'ν' τ' άλογό του,
μπροστά του θα 'χει τα βιολιά, πίσω του τα ντουφέκια
και στο 'μπα και στο 'βγα του, στ' αστραποπέρασμά του
χαρά θα παίζουν τα βιολιά, θα ρίχνου τα ντουφέκια.

Βασίλης Ρώτας, Κιθάρα και Γαρούφαλο, 1953. 

Βασίλης Ρώτας-Το διάγγελμα του Καραγκιόζη (απόσπασμα)

...................................................................................................

Όλοι εσείς οι τζελάτηδες (=δήμιοι) μπράβοι και τραμπούκοι,
ζορμπάδες (=οπλοφόρος) αρματωμένοι, άλλοι με πιστόλι άλλοι με παλούκι,
ιθαγενείς, απόδημοι, ταξιδιώτες και μετανάστες,
μεσίτες , κράχτες, αβανταδόροι (=βοηθοί), παρακρατικοί και απεργοσπάστες,
δεξιοί, αριστεροί, μεσαίοι, κεντρώοι και ουδέτεροι
φασίστες, ρατσίστες, καιροσκόποι, συμβιβαστήδες, αλλούταιροι (=άθεοι)
γαλονάδες, ζουναράδες, κουμπουράδες, κουμπωμένοι και τεντωμένοι,

της φούντας, της χούντας, της κυπ και της αυλής, σημειωμένοι,
λιλιά (=παράσημα), γαϊτάνια ( = κορδόνια), κορδέλες, φτερά και κρόσια
τσιλιμπουρδίζετε κάνοντας τούμπες για τάλαρα και για γρόσια,
τρανοί και χαμένοι, ορατοί και αόρατοι που βγαίνετε όλους τους χρόνους
και μας μιλάτε για θυσίες , για βάσανα και για πόνους,
πνεύματα τέλος και τελώνια, δαιμόνια, παγανά (ξωτικά), καλικατζάροι,
που κάνετε την Ελλάδα για σκλάβους το καλύτερο παζάρι,
και τέλος μ' ένα λόγο ΠΑΝΕΛΛΗΝΕΣ, που ζείτε εδώ
σ' ανώγια και κατώγια,
κρίμα που δεν σκέφτηκα από πριν τη λέξη και ξόδεψα τόσα λόγια-
κι αν παράλειψε και κανέναν τούτη η προκήρυξή μου
μισή ντροπή δική σας και μισή δική μου.

Κι έρχομαι αμέσως και εις τη δεύτερή μου σκέψη
να την ακούσετε όλοι κι όποιος του βαστάει ας μην την πιστέψει.
Μια και είσαστε ζώα χρειαζόσαστε πρώτα ζωοτροφές,
δηλαδή όχι κρέας, λίπος ή ψάρι, φρούτο ή καφές.
Ζωοτροφές μας προσφέρουν φτηνές οι φίλοι μας από τις Πολιτείες
που είναι φιλάνθρωποι, παραλήδες και εισοδηματίες.
Και δε ζητάνε να πληρώσετε τις φλούδες και τους σπόρους
τοις μετρητοίς,
παρά μόνον να πάτε στο Βιετνάμ όπου σας έταξε η Πατρίς.
Γιατί η Πατρίς περιμένει από σας τέρατα και σημεία
να πέσετε όλοι σας για του "Ελεύθερου Κόσμου" την ευτυχία.
Μάθετε όθεν να τρώτε μόνον καλαμπόκι, βίκο και σόγια,
και να κάνετε το σταυρό σας χωρίς πολλά λόγια.
Να πέφτετε στη φωτιά και στον πόλεμο πάνω στη βράση
για τις αμαρτίες σας, τις αποικίες μας κι όποιος δεν έχει θα χάσει.
Να σηκώνετε ψηλά και να προσκυνάτε τη σημαία της αρετής
και να σκύβετε χαμηλά και να σουρνώσαστε σαν σκουλήκια κατά γης.
Κι όταν σας δέρνουν, σας κλωτσάν ή σας ρίχνουν δακρυγόνα,

να τρέχετε ευθύς στο μέρος και να βλέπετε τον Παρθενώνα.
Και να λέτε δόξα σοι τω δείξασι οπού ' ναι αυτός ο παλιός
κι όχι ο νέος που τότε τα πράματα θα ήταν αλλιώς.
Και τώρα ερχόμαστε στο πιο μεγάλο το θέμα
που να το βάλετε καλά στο μυαλό σας, στο κρέας σας και στο αίμα:
Να προσέχετε πολύ πού περπατάτε και πού πηγαίνετε,
με ποιους συχνωτιζόσαστε και τι αέρα ανασαίνετε.
Γιατί έρχονται από γύρω φοβερά μιάσματα και αέρια
που βγαίνουν από κύκλον κακόν και βρωμερή περιφέρεια.
Μικρόβια και μολύσματα και σιχαμένες μαγάρες
που δεν τις πιάνουν αφορισμοί,αναθέματα ή κατάρες.

...................................................................................................
Όθεν να προσέξετε όλοι να φυλαχτείτε από το μίασμα καλά,
γιατί το μίασμα αυτό μολεύει πρώτα πρώτα τα μυαλά
και κάνει τον άνθρωπο να μη φοβάται ούτε διάολο ούτε θεό
που παρά να τρέχει και να βρίσκει κι άλλους και να φτιάνει λαό,
που αυτός θέλει πια εκλογές, να διορίζει την εξουσία,
κι ας μην ξέρει το ζώον της μοίρας του τα κακά τα τρία,
και κινδυνεύουμε να καταντήσουμε καμιά ημέρα
να μη γνωρίζει το σκυλί τον αφέντη του εδωπέρα.
Και τι θα γίνουμε τότε εμείς μερικοί μερικοί
και τι λόγο θα δώσουμε στους αφέντες μας στην Αμερική
που μας έχουν εδώ τσοπάνους να της βοσκάμε τα δολλάρια
να παχαίνουν τριάντα το ένα και να γίνονται μανάρια;
Ν' ακούσετε όθεν τη φωνή του καθήκοντος, να μην κάνετε φασαρίες,
γιατί ζείτε στον ελεύθερο κόσμο, όπου έχετε όλες τις ελευθερίες.
Την ελευθερία να νηστεύετε ολοένα κι όχι μόνο τη σαρακοστή,
την ελευθερία να 'σαστε πάντα ξυπόλυτοι και γδυτοί.
Την ελευθερία να βγαίνετε έξω στο δρόμο πατείς με πατώ σε,
να σας πλακώνουν τ' αυτοκίνητα και να φωνάζετε Παναγία μου σώσε.
Την ελευθερία να δουλεύετε σκυφτοί απ' το πρωί ως το βράδυ
κι απ' το βράδυ ως το πρωί ώσπου να σας βγει το λάδι.
Την ελευθερία να πηγαίνετε στρατιώτες ταχτικοί
και να την περνάτε ωραία ανάμεσα αγγάρια (=αγγαρεία), καψόνι και φυλακή.
Την πιο μεγάλη τέλος και καλή και γλυκειά ελευθερία
να κάνετε εκλογές με Περικλήδες και εγγυημένη νοθεία.
Τώρα θα σας βάλουμε κι άλλους φόρους
γιατί έχουμε να πληρώσουμε πολλούς παρακεντέδες και μαγκουροφόρους.
Σας βλέπω πολλά βράδια και διασκεδάζετε με μπουζούκια
που θα ειπεί πως έχετε λίρες κρυμμένες στα σεντούκια
γι αυτό για να σας βγάλουμε το νου σας από την έννοια
να μη βασανίζεστε με τέτοια πράματα τιποτένια,
θα σας βάλουμε φόρους για να γεμίσει το ταμείο του δημοσίου,
απ' όπου υπάρχει τρόπος να πετάει το πουλί τσίου τσίου.
Και μην πολυφωνάζετε και ζητάτε πρώιμες εκλογές,
να μη σας γαβγίζουν οι κέρβεροι και γεμίσουν οι φυλακές.
Γιατί οι εκλογές δε γίνονται χωρίς έξοδα και φροντίδες
χρειάζονται Φροντιστές, Δόβηδες και Περικλήδες*.
Ταύτα και μένω πουλάκι θλιμένο
και τις δεκάρες σας περιμένω.
Υ.Γ. Ρίχτε στο δίσκο νομίσματα, ας είναι και τρύπια,
φασούλι το φασούλι, το ξέρουν πια και τα νήπια.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο Κωνσταντίνος Δόβας ήταν στρατιωτικός, γνωστός διώκτης των αριστερών. Το 1960 έγινε αρχηγός του στρατιωτικού οίκου του παλατιού. Στις 20 Σεπτεμβρίου 1961 ορίστηκε υπηρεσιακός πρωθυπουργός και διεξήγαγε τις εκλογές της 29ης Οκτωβρίου 1961, που πέρασαν στην ιστορία ως « Εκλογές της βίας και της νοθείας", κατά τις οποίες ψήφισαν... πεθαμένοι και ...δέντρα! Νικητής των εκλογών ήταν ο εκλεκτός του παλατιού Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Στις εκλογές αυτές εφαρμόστηκε το διαβόητο μυστικό "Σχέδιο Περικλής", που είχε καταρτιστεί το 1955 και προέβλεπε την με κάθε μέσο ενεργό ανάμειξη του στρατού και της αστυνομίας υπέρ των "εθνικοφρόνων" κομμάτων.
Ένας από τους συντάκτες και εφαρμοστές του σχεδίου ήταν ο αντιστράτηγος Αθανάσιος Φροντιστής.

Περιοδικό Λαϊκός Λόγος, τ. 6. 1966

Πηγή: http://gerontakos.blogspot.gr/2013/09/blog-post_4178.htm